Babyteeth (2019)

Recensie Babyteeth CinemagazineRegie: Shannon Murphy | 120 minuten | komedie, drama | Acteurs: Eliza Scanlen, Michelle Lotters, Toby Wallace, Sora Wakaki, Renee Billing, Zack Grech, Georgina Symes, Essie Davis, Ben Mendelsohn, Emily Barclay, Eugene Gilfedder, Edward Lau, Charles Grounds, Jack Yabsley, Andrea Demetriades, Ashley Hanak, Quentin Yung, Jaga Yap, Priscilla Doueihy, Shannon Dooley, Justin Smith, Tyrone Mafohla

‘Babyteeth’ vertelt het verhaal van een zestienjarig, ernstig ziek meisje, haar overbeschermende ouders, een aan verdovende middelen verslaafde twintiger en een onwillige melktand. Milla (het zieke meisje) en Moses (de dakloze nietsnut) ontmoeten elkaar op een perron en onmiddellijk springt de vonk over. Hij helpt haar met haar spontaan opkomende bloedneus, vraagt om geld voor onderdak en springt de trein weer uit als ze aangeeft dat hij dan ook iets voor haar moet doen.

Milla neemt Moses mee naar haar huis, wat resulteert in een nogal gênante ontmoeting, vooral voor Milla. Haar ouders moeten duidelijk niets hebben van de slonzig uitziende jongeman. In hun ogen is hij te oud, te onverzorgd, te ‘onderkant van de maatschappij’. Hun zorgen zijn gerechtvaardigd, want Moses geeft al snel blijk van zijn onbetrouwbaarheid jegens hun stapelverliefde dochter. Maar door haar volhardendheid groeit er bij Moses toch ook iets van genegenheid, liefde misschien zelfs.

Met ‘Babyteeth’ belicht debuterend filmmaakster Shannon Murphy zowel het perspectief van Milla’s ouders – Henry, psychiater (een geweldige Ben Mendelsohn) en Anna, voormalig muzikante (Essie Davis) – als dat van Milla (Eliza Scanlen, net zo ontwapenend als in ‘Little Women’) en Moses (Toby Wallace). Milla’s ouders worden heen en weer geslingerd tussen hun bezorgdheid over hun enige kind en de wens om haar laatste periode op aarde zo betekenisvol te maken. Milla is zo groen als gras, maar stort zich vol overgave in haar eerste verliefdheid, zonder zich druk te maken om sociale conventies. Het is verfrissend om een puberliefde eens verfilmd te zien zonder dat er hele zwermen leeftijdsgenootjes zijn die ook hun mening uit de doeken moeten doen. Op Moses krijgen we als kijker minder makkelijk grip. Hij heeft alle schijn tegen zich en na een inbraak, diefstal van medicijnen en het midden in de nacht in de steek laten van Milla, stapelen de redenen zich op om hem niet te mogen. Maar toch nestelt ook hij zich in het hart van de kijker, met name omdat Murphy hem toont vanuit Milla’s oogpunt.

Nog een sterk punt aan ‘Babyteeth’ is dat de ouders van Milla nergens aanvoelen als film-ouders. Ze hebben meer diepgang dan alleen Milla’s ouders te zijn, ze hebben net als ‘normale’ volwassenen eigen problemen, angsten, verlangens, een seksleven en een geschiedenis. ‘Babyteeth’ is echter verre van perfect; een aantal subplots leiden grotendeels alleen maar af en het tempo zakt af en toe in. Daarnaast is het uitgangspunt ook niet bepaald nieuw (de film voelt af en toe als een cocktail van ‘The Fault in Our Stars’, ‘Meisje met negen pruiken’ (‘Heute bin ich blond’) en ‘Now Is Good’), maar ‘Babyteeth’ is eigenlijk gewoon een betere film dan die voorbeelden. En dan ziet de film er ook nog eens prachtig uit, met uitgekiend gebruik van natuurlijk licht in de scènes overdag of ’s avonds en neonlicht tijdens een feestje. Ontroerend familieportret met een hoog ‘wat-zou-jij-doen-als-ouder-gehalte’.

Monica Meijer

Waardering: 4

Bioscooprelease: 27 augustus 2020
DVD-release: 8 januari 2021