Bad Taste (1987)

Regie: Peter Jackson | 90 minuten | komedie, horror, science fiction | Acteurs: Peter Jackson, Terry Potter, Peter O’Herne, Mike Minett, Craig Smith

Zet een stel jongens bij elkaar en geef ze een camera. Wedden dat je binnen een half uur dan al heel wat onzin voorbij hebt zien komen? Maar wat gebeurt er als één van die jongens echt talent voor filmen blijkt te hebben? Nou dan krijg je een film als ‘Bad Taste’ voor je kiezen!

In ‘Bad Taste’ ben je getuige van een ware doodsstrijd tussen mens en alien. Een troep uitgezakte buitenaardse wezens wil de aarde veroveren. En waar kun je je werelddominatie beter beginnen dan in Nieuw-Zeeland? Maar wat de aliens niet verwacht hebben is dat de inboorlingen een stuk gevaarlijker zijn dan dat ze eruit zien. Want ze hebben wapens! En hoewel de personages uit deze film niet erg bekwaam zijn met hun geschut, zijn ze niet bang om de trekkers over te halen. Een bikkelharde strijd breekt aan.

Hoewel het verhaaltje van ‘Bad Taste’ nogal bombastisch en episch klinkt, is de uitvoering ervan stukken kleinschaliger. In zijn debuut heeft regisseur Peter Jackson met zo min mogelijk middelen een zo fantastisch mogelijke film proberen te maken. En dat is hem gelukt.

‘Bad Taste’ is een puberaal horrorfestijn geworden dat bijzonder goor is. Maar dan wel op een grappige manier. Alle karakters uit de film zijn ‘larger than life’. De mensen zijn oliedom en de aliens zijn gewoon belachelijk en inslecht. Door het gebrek aan karakteruitdieping focust Jackson zich voornamelijk op de groteske horrorelementen.

Complete schedels worden kapot geknald en het bloed en de ingewanden vliegen je om de oren. Omdat de personages zo plat zijn kun je je moeilijk aan hen hechten. Dat weet Jackson en daarom trakteert hij je op een onstopbare achtbaanrit vol foute one-liners, smerige horror en lachwekkend slecht acteerwerk.

De grote kracht van ‘Bad Taste’ is het enthousiasme en het plezier waarmee de film gemaakt is. De ‘acteurs’ zijn òf van de straat geplukt òf gewoon wat vrolijke kennissen van de regisseur. Je ziet continu een sprankeling in de pretoogjes van de cast als er een smerige of absurde scène aanbreekt. De crew mocht misschien niet zoveel geld te besteden hebben voor special-effects, je kunt duidelijk merken dat het gezelschap hoe dan ook met een gore film terug wilde keren naar hun families. Gewoon om te klieren.

Jackson brengt de oude-jongens-krentenbroodsfeer met veel sjeu in beeld. Het camerawerk is dynamisch en inventief. Je ziet dat Jackson nieuwe dingen probeert. Aparte camerahoeken en schokkerige ‘handheld’ beelden: Jackson doet het allemaal. Met een karig budget weet de cineast toch nog vrij ranzige en expliciete kolder te laten zien.

Een paar jaar later heeft Jackson zijn ‘Bad Taste’ film nog eens dunnetjes overgedaan met ‘Braindead’. Toevallig ook een horrorfilm vol melige humor, maar dan nog goorder en met een groter budget. Het enthousiasme en de energie waarmee Jackson zijn werk in elkaar gezet is ook in laatstgenoemde film duidelijk zichtbaar.

Zelden is puberaliteit zo aanstekelijk leuk geweest als in ‘Bad Taste’. Voor de fans van absurditeiten en bewegende ingewanden is deze film gewoon niet te missen. Het is dan ook volkomen terecht dat ‘Bad Taste’ de geschiedenis is ingegaan als cultclassic.

Frank v.d. Ven

Waardering: 3

Bioscooprelease: 8 december 1989