Baghead (2023)
Regie: Alberto Corredor | 95 minuten | horror | Acteurs: Freya Allan, Jeremy Irvine, Ruby Barker, Peter Mullan, Anne Müller, Svenja Jung, Ned Dennehy, Julika Jenkins, Saffron Burrows, Felix Römer
Wanneer een bepaalde film een succes wordt, kun je er donder op zeggen dat er soortgelijke producties als paddenstoelen uit de grond schieten. ‘Baghead’ uit 2023 doet erg veel denken aan de horrorhit ‘Talk to Me’ uit 2022. Nadat ‘Talk To Me’ een zegeronde door de zalen maakte, besloot er een bobo in een filmstudio om ‘Baghead’ dan ook maar in de zalen uit te brengen. Uiteraard in de hoop om een graantje mee te pikken van de hernieuwde interesse in bovennatuurlijke griezelfilms waarin contact gezocht wordt met het hiernamaals. Helaas is ‘Baghead’ van mindere kwaliteit…
In ‘Baghead’ draait het om Iris (Freya Allen). De jonge twintiger worstelt met het leven, maar heeft veel steun aan haar vriendin Katie (Ruby Barker). Op een dag hoort Iris dat ze een pub heeft geërfd van haar vader. Palief (Peter Mullan) heeft echter jarenlang niets van zich laten horen en de band tussen hem en Iris is dan ook slecht. Toch gaat ze naar de oude kroeg. Eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen, besluit Iris om de pub maar over te nemen. Ze heeft nu een dak boven haar hoofd! Probleem is dat er een ‘gast’ in de kelder van de kroeg woont. Dit mysterieuze wezen heeft de gave om mensen in contact te brengen met overleden geliefden. Een gesprek met een dode mag niet langer dan twee minuten duren, omdat er anders gruwelijke gebeurtenissen plaatsvinden.
De overeenkomsten tussen ‘Baghead’ en ‘Talk to Me’ zijn groot: in beide films zoeken dolende twintigers naar zingeving. De zin van het bestaan hopen ze te achterhalen via een gesprek met een overledene. In beide films is dat een slecht idee. ‘Baghead’ is helaas niet sterk genoeg om op eigen benen te staan. Te vaak komt de film over als een slap aftreksel van een betere film.
Het acteerwerk is degelijk en de casting is erg sterk. Allen en Barker zien er niet uit als gladde Hollywood-sterren en overtuigen als ‘normale’ Britse vrouwen. Ook Mullan is degelijk als altijd. Het grootste manco van deze productie is de sfeerzetting. Door zwaar te leunen op onheilspellende muziek hoopt debuterend regisseur Alberto Corredor een ongemakkelijke ambiance neer te zetten. Dat lukt niet, omdat er weinig gebeurt. De muziek verliest daardoor zijn waarde. ‘Baghead’ is traag en mist een goede schurk. Het wezen in de kelder is niet eng en erg kleurloos. Het drama rond Iris’ familiebanden is nooit beklemmend en ook qua gore laat deze film het afweten.
‘Baghead’ is niet oerslecht, maar wel saai. Deze griezelfilm is niet spannend, eng of bloederig. Je kijkt naar een drama met een bovennatuurlijk randje dat het helaas zonder grondig uitgediepte personages moet doen. ‘Baghead’ is zo’n typische film die op een doordeweekse dag op een commerciële zender wordt uitgezonden terwijl werkend Nederland naar bed gaat. Deze B-film verdient het niet om in de zalen terecht te komen.
Frank v.d. Ven
Waardering: 2
Speciale vertoning: Club Imagine 2024 (1-3 maart 2024), Mr. Horror Presents: Hilversum Horror Night (2 maart 2024)
Bioscooprelease: 21 maart 2024
DVD- en blu-ray-release: 11 september 2024