Bait Shop (2008)

Regie: C.B. Harding | 85 minuten | komedie | Acteurs: Bill Engvall, Vincent Martella, Mary Rachel Dudley, Billy Ray Cyrus, Richard Riehle, Maureen Preuss, Christopher Schmidt, Rus Blackwell, David Mackey, Wilbur Houston, Jim R. Coleman, Harve Presnell, Billy Joe Shaver, Tim Powell, David Neil Enfinger, David Preuss, Greg Neff, Tony Lopez, Tom Hillmann, Mikki Scanlon, Jeff Chase, Mark Zona, Keith Alan, Matthew Horohoe, Robert ‘Smitty’ Smith, Chris Adler, Robie Alan, Ronald Bidwell, Sandra Bidwell, Jeff Ellenburg, Jordon Laufer

In de Benelux kijken we er misschien vreemd van op, maar in een land waar zelfs een melkkartonnen-race door zo’n 25.000 bezoekers wordt bezocht is het helemaal niet zo’n vreemde eend in de bijt: een zeebaars-viswedstrijd. Deze sport, waarbij de kampioen ook nog eens een landelijke bekendheid heeft, wordt door miljoenen kijkers op een commerciële tv-zender bekeken. Zo’n wedstrijd is het decor van de familiekomedie ‘Bait Shop’ met one hit wonder Billy Ray Cyrus (vader van Miley Cyrus) en de hier vrij onbekende komiek Bill Engvall in de hoofdrollen.

Met deze film krijgt de kijker een verhaal voor de kiezen dat een beetje doorgewinterde filmliefhebber al veel vaker heeft gezien in vaak (maar niet altijd) beter uitgevoerde producties. Een typische underdogfiguur wie alles tegenzit moet het opnemen tegen een veel populairder persoon. Alle schijn is tegen onze antiheld, maar zoals het een familiefilm betaamt, zullen alle obstakels op het pad omzeild kunnen worden en met hulp van de liefde van familie en het vertrouwen van de vrienden wordt het beoogde einddoel gehaald en de tegenstander – die bij nader inzien de populariteit natuurlijk helemaal niet verdient – verslagen. In ‘Bait Shop’ wordt dit stramien precies gevolgd. Het is op zich helemaal niet erg, zo’n formulefilm op zijn tijd, zeker wanneer er door de makers nog iets extra’s aan toegevoegd is: geslaagde humor, interessante personages, goed acteerwerk en/of mooi camerawerk. In ‘Bait Shop’ is alles maar half geslaagd. Hoewel Bill Engvall er in de rol van loser Bill Dugan (steevast Dugie genoemd door de sportcommentatoren) prima slaagt de sympathie van de kijker te winnen, zijn de meeste grappen voorspelbaar en zouteloos. Ook Cyrus weet te overtuigen als arrogante vrouwenverslinder Andy “Hot Rod” Johnson, die zijn credo’s tot op het irritante doorvoert.

Naast het acteerwerk, dat niet verrast, maar wel in orde is, mankeert er productietechnisch ook weinig aan de film, het ziet er verzorgd uit. Grootste manco is dat het verhaal gewoon zo’n voorspelbaar karakter heeft ; van de zoon die eerst voor de concurrent kiest en zich later realiseert dat de integriteit van zijn vader toch te verkiezen is boven de leeghoofdigheid (en het vals spelen) van de snelle macho – tot de schoonvader die met zijn continue gedram en gehamer op het feit dat zijn schoonzoon zo’n mislukking is uiteindelijk op de koffie komt en een nat pak haalt. ‘Bait Shop’ is wel een veilige familiekomedie, er valt geen onvertogen woord. Stel je verwachtingen naar beneden bij en je zult je wellicht nog wel vermaken bij deze stereotype film.

Monica Meijer