Barbarian (2022)

Regie: Zach Cregger | 102 minuten | horror, thriller | Acteurs: Georgina Campbell, Bill Skarsgård, Justin Long, Matthew Patrick Davis, Richard Brake, Kurt Braunohler, Jaymes Butler, Sophie Sörensen, Rachel Fowler, J.R. Esposito, Kate Nichols, Kate Bosworth, Brooke Dillman, Sara Paxton, Will Greenberg

Zach Cregger, regisseur van ‘Barbarians’, was onder de indruk van een boek , The Gift of Fear genaamd. Hierin raadt de schrijver vrouwen aan om, in hun interacties met mannen, te vertrouwen op hun intuïtie. Er zijn vaak red flags, voor ongewenst gedrag, die onbewust worden waargenomen maar waar niks mee wordt gedaan. Geïnspireerd door dit boek had Zach zichzelf uitgedaagd om een verhaal te schrijven over een interactie, tussen een man en een vrouw, waarin zoveel als mogelijk red flags waren verwerkt. Dit verhaal groeide uit tot een script en uiteindelijk tot de film ‘Barbarian’. Eerst was Zac Efron benaderd voor een rol maar hij was niet geïnteresseerd. Uiteindelijk heeft Justin Long, bekend uit ‘Jeepers Creepers’, zich bij de film aangesloten. Daarna werd Bill Skarsgård, bekend als Pennywise uit de horrorfilm ‘It’, aan de cast toegevoegd. Samen met Georgina Campbell (“Black Mirror”) is het een sterke cast die een frisse, en vooral verrassende, horrorfilm heeft neergezet.

Het is donker, het regent en het is laat. Brightmoor, een buurt in Detroit, is compleet vervallen en verlaten. In dit oord van desolaatheid staat een mooi opgeknapt AirBNB onderkomen. Tess (Georgine Campbell) parkeert haar auto voor het huis, stapt uit en sleept haar bagage, door de regen, naar de voordeur. Ze is voor een sollicitatie in Detroit en overnacht in dit huis. Alleen, er is geen sleutel achtergelaten in het kluisje. Ze belt haar contactpersoon maar deze is onbereikbaar. Ze loopt terug naar haar auto wanneer er licht in het huis aangaat. Er zit al iemand binnen. Hetzelfde huis is, via twee organisaties, op dezelfde datum en tijd, aan twee verschillende mensen verhuurd. Keith (Bill Skarsgård), de andere huurder, een volkomen vreemde, nodigt haar uit om naar binnen te komen waar ze nogmaals met haar contactpersoon kan bellen. Of naar een ander onderkomen kan zoeken. Ze vindt geen ander hotel en Keith biedt haar aan om daar te overnachten. Ze is eerst tegen het idee maar waar kan ze anders heen? Ze besluit daar te slapen. Je hoeft geen Einstein te zijn om te weten dat dit een slecht idee is. Maar hoe slecht het is, wordt langzaam maar zeker duidelijk.

‘Barbarian’ lijkt in eerste instantie op een recht-toe-recht-aan horrorfilm. Maar hoe langer het duurt, hoe meer je ontdekt dat dit geen standaardplot is. Het verhaal forceert je om met een andere bril naar de wereld te kijken. Zijn we bang voor de juiste dingen? Angst is mede een gevolg van onwetendheid en onbegrip. Maar zijn de zaken die we begrijpen niet even beangstigend? Zijn we niet omringd door mensen en situaties die ons de stuipen op het lijf zouden moeten jagen? ‘Barbarian’ daagt je uit om over deze vragen na te denken. Een additioneel pluspunt van de film is dat de kijker zich zal afvragen wat deze zou doen, hoe ver deze zou gaan en wat het over het zelf zegt. De film zet onze menselijkheid onder een microscoop waarbij we, wellicht, vervelende conclusies moeten trekken.

Verschillende delen van de film zijn op uiteenlopende manieren gefilmd waardoor de kijker wordt meegenomen in de diverse nuances van angst. Het verhaal heeft meerdere lagen met unieke kenmerken en het is een kunst om deze een eigen identiteit te geven. Alhoewel ‘Barbarian’ het regiedebuut is van Zach Cregger, is dat niet te zien. Tenminste, niet voor de algemene filmkijker. Natuurlijk zit ergens een overgecaffeïneerde filmfreak in een oude koude kelder te bloggen dat de film onvolmaaktheden bevat. Maar dit laat ons koud. Het camerawerk is stabiel en zelfverzekerd. We worden, met succes, ondergedompeld in oerangst die als ijskoud water over de rug naar beneden loopt.

Eerlijk gezegd, meestal hoeven acteurs in horrorfilms geen breed emotioneel spectrum te tonen, anders dan verschillende gradaties van angst en stevige stembanden. Toch zorgt Bill Skarsgård voor ongemakkelijke momenten, juist omdat zijn rol niet duidelijk gedefinieerd. Justin Long (als A.J.) is ook erg welkom. Het wordt snel duidelijk waarom. Georgina Campbell speelt haar rol overtuigend. We sidderen en beven met haar mee terwijl de tranen en het snot rijkelijk vloeien. Naast het indrukwekkend optreden van Bill Skarsgård moet Richard Brake (als Frank) ook genoemd worden. Zijn stille voorkomen communiceert boekdelen waar we de inhoud niet van willen weten.

‘Barbarian’ is een goede horrorfilm die elementen bevat waar nog lang over gediscussieerd kan worden. En elke film die dat doet, is het waard om te zien. De film is eng en claustrofobisch en er zijn weinig momenten waar je even op adem komt. De huiveringwekkende anticipatie, die de film oproept, is als een schaduw die net buiten ons gezichtsveld staat. En het laat niet los. De film is het beste te zien in de bioscoop omdat deze, op het grote scherm, de beste impact heeft. En ja, de volgende keer wanneer je een AirBNB huurt, blijf in het licht en doe geen enge deuren open.

Gerold Kort

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 3 november 2022
Speciale vertoning: Imagine Fantastic Film Festival 2022