Batman: Mystery of the Batwoman (2003)

Regie: Curt Geda, Tim Maltby | 74 minuten | actie, animatie, avontuur, misdaad | Originele stemmencast: Kevin Conroy, Tara Strong, Efrem Zimbalist Jr., David Ogden Stiers, Bob Hastings, Hector Elizondo, Kelly Ripa, Kimberly Brooks, Elisa Gabrielli, Kyra Sedgwick, Eli Marienthal, John Vernon, Kevin Michael Richardson

De razend populaire stripheld Batman is weer terug in een nieuwe, avondvullende tekenfilm. Sinds het enorme succes van de cartoonserie rond de ‘Caped Crusader’ worden er in Amerika aan de lopende band (teken)films gemaakt rond het personage dat tekenaar Bob Kane al in 1939 bedacht. De hoge productiviteit is voor de fans van Batman natuurlijk erg leuk, maar helaas heeft het ook een aantal nadelen tot gevolg. Daarover later meer.

Het verhaal begint meteen explosief. Een vrachtwagen wordt op grove wijze onder vuur genomen door een gemaskerd persoon. Al snel blijkt dat de lading die de truckers vervoeren, bestaat uit illegaal wapentuig. Het gemaskerde persoon is een vrouw dat een kostuum draagt dat wel erg grote gelijkenissen vertoont met dat van Batman (Conroy). Qua uiterlijk mag de vrouw wel wat weg hebben van Gotham City’s beroemde vigilante, maar haar methodes zijn veel harder en bruter dan we van Batman gewend zijn. Uiteraard vertrouwt Batman het zaakje niet en gaat op zoek naar de identiteit van deze ‘Batwoman’ (Sedgwick). Al snel ontdekt hij dat Batwoman de beroepscriminelen ‘The Penguin’ (Stiers) en Rupert Thorne (Vernon) wil uitschakelen. Ondertussen wordt Batman’s alter ego Bruce Wayne (Conroy) verliefd op Cathy Duquesne (Brooks), die hij er van verdenkt iets te maken te hebben met Batwoman.

Het verhaal van ‘Batman: Mystery of the Batwoman’ is goed uitgewerkt. De film kent een paar leuke plotwendingen en verloopt soepel. Regisseurs Curt Geda en Tim Maltby hebben hun prent met veel vaart geschoten en daarom zakt de film nooit in. De relatief korte lengte van 74 minuten is precies goed. Als de film langer of korter zou duren dan zou dat de kwaliteit van het vertelde verhaal zeker hebben beïnvloed. Het interessantste aspect van het verhaal is het detective-element, een kant die we niet veel hebben gezien in de (teken)films van Batman. In de comics wordt er juist wel veel stilgestaan rond het speurwerk dat de ‘Caped Crusader’ vaak moet uitvoeren om zijn missies te volbrengen. Het is dus leuk om ook eens een animatiefilm te zien waarin een keer niet de actie de boventoon voert.

Uiteraard zit er ook voldoende actie in de film. Want wat is een Batmanfilm zonder actie? Helaas blijkt deze ‘Batman: Mystery of the Batwoman’ daarin te kort te schieten. Dat is voornamelijk te wijten aan de wat ongelukkige casting. Voor deze productie hebben de makers gekozen voor de wat minder aansprekende schurken als ‘The Penguin’ en Rupert Thorne. Als je niet zo bekend bent met de hele Batmancultus dan zou je misschien denken dat ‘The penguin’ dezelfde is als die die uit de ‘live action’ speelfilm van Tim Burton uit 1992. De schurk die Danny DeVito zo sterk neerzette in die film, lijkt niet veel op ‘The Penguin’ uit de cartoonreeks. De scherpe kantjes uit de speelfilm zijn eraf gehaald en dus blijft er van de sadistische schurk niet veel over. De getekende ‘bad guy’ is een gentlemen die in een pak rondloopt en zijn gewelddadige streken zoveel mogelijk achterwege laat. En dat pakt niet goed uit, omdat het karakter van deze schurk niet veel verschilt met de andere boeven in deze film.

Door de introductie van nieuwe figuren als de crimineel Carlton Duquesne en Rupert Thorne raakt de hoofdschurk ondergesneeuwd. En dat doet veel afbreuk aan de film. Één van de meest interessantste aspecten uit het Batmanuniversum zijn de extravagante, groteske schurken waar Batman het tegen moet opnemen. Juist dat element mist ‘Batman: Mystery of the Batwoman’. Pas tegen het einde van de film bloeit het actiegedeelte wat meer op, omdat dan de beruchte boef ‘Bane’ opduikt. Jammer genoeg krijgt hij te weinig ruimte. Fans van de stripfiguur weten dat ‘Bane’ een geduchte en sluwe tegenstander is die het Batman knap lastig heeft weten te maken. Zo brak deze schurk Batmans rug in één van de comics. Helaas wordt ‘Bane’ in deze film niet uitgediept.

Waar deze tekenfilm ook niet goed uit de verf komt is in de animatie van de personages. Met name vrouwelijke figuren bewegen zich op een erg onrealistische manier die niet geloofwaardig aandoet. Maar ook de poses die Batman aanneemt ogen niet natuurgetrouw. Het tekenwerk is op een slordige manier afgewerkt en dat is jammer. Ook de humor is van een wel erg melig niveau. Nu zitten er niet veel grappige momenten in, maar wat je voor je kiezen krijgt is wel zeer flauw. Denk aan stuiterende schurken en vele struikelpartijen en je krijgt een idee wat voor komisch moet doorgaan volgens de makers. Gelukkig zijn de sarcastische teksten van butler Alfred (Zimbalist Jr.) dan wel weer erg geslaagd en humoristisch. Als je na het lezen van deze tekst denkt dat de cartoon één grote miskleun is dan heb je het fout. Er valt voor fans van de strip en voor kinderen nog best wat plezier te beleven aan de film. De MTV-stijl zorgt voor een actievolle, vlot te bekijken prent. Maar ook de soundtrack is erg genietbaar. De film is afgestapt van de wat meer sombere, Gothische klanken die zo kenmerkend waren voor eerdere films rond Batman. In plaats daarvan krijg je Jazz-achtige klanken en een ‘film noir-aandoende’ score te horen die voor een luchtige sfeer zorgt. De minimale, stilistische tekenstijl is gelukkig wel behouden. Net als de ijzersterke voice cast die wederom prima werk levert.

Al met al kun je concluderen dat het haastwerk veel afbreuk heeft gedaan aan deze cartoon. Desondanks valt er voor fans van Batman en tekenfilms best wat te genieten. Met name het sterke verhaal en de strak vormgegeven wereld van Gotham City zijn echte pluspunten.

Frank v.d. Ven