Battle Royale II – Batoru rowaiaru II: Chinkonka (2003)
Regie: Kenta Fukasaku, Kinji Fukasaku | 134 minuten | actie | Acteurs: Tatsuya Fujiwara, Ai Maeda, Ayana Sakai, Ai Iwamura, Natsuki Katu, Riki Takeuchi, Shûgo Oshinari, Haruka Suenaga, Yuma Ishigaki, Miyuki Kanbe, Masaya Kikawada, Yoko Maki, Yuuki Ito, Aki Maeda
De Japanse cultfilm ‘Battle Royale’ (BR) schreeuwde volgens de fans om een vervolg. Uiteindelijk is er na drie jaar een tweede film gekomen die wederom gebaseerd is op het controversiële verhaal van de eerste BR-film. Ook in deze film draait het om de generatiekloof. Jongeren staan lijnrecht tegenover volwassenen. In veel films wordt dit ‘conflict’ opgelost door lange dialogen en door een respectvolle benadering te kweken voor elkaar. Dat ligt niet in de lijn van de BR-delen. De meest brute aaneenschakelingen van moorden en wapengeweld volgen elkaar op. De films staan garant voor actie. Het tweede deel van BR is daar geen uitzondering op, sterker nog deel twee begint meteen met bikkelharde actie.
De beginsequentie hakt er al lekker in. De regisseurs Kenta Fukasaku en Kinji Fukasaku zetten al meteen de toon voor de prent. Als kijker word je hier ook midden in een oorlog gegooid. Vanaf het moment dat de scholieren in wankele bootjes naar het eiland van terroristenleider Nanahara worden gestuurd, worden ze continu onder vuur genomen. Voordat een enkele scholier ook maar een voet op het eiland kan zetten, zijn er al veel klasgenoten gesneuveld. Met grofkorrelige beelden en schokkende cameravoeringen doet de film denken aan de Normandië scène uit ‘Saving Private Ryan’. Niet de slechtste vergelijking voor een actiefilm. In andere actiescènes lijkt het alsof je naar een vleesgeworden anime zit te kijken. Personages met de meest vreemde kapsels, capes, episch gefilmde camerastandpunten en bloed dat in fonteinen op je scherm spat. De actie lijkt zo van een Japanse cartoon af te komen. De steeds wisselende filmstijlen zorgen voor een opwindend, grotesk filmspektakel.
De prent weet dit sterke begin helaas niet over de gehele linie vast te houden. Af en toe zakt de film in door te lange dialogen of met de drammerige, moralistische boodschap die de prent kenmerkt.
Waar de eerste BR-film maatschappijkritiek uitte in zwartgallige humor en een satirisch ondertoon, daar slaat het vervolg de kijker murw met uitgebreide dialogen waarin de regisseurs er de moraal in rammen. Subtiliteit is in deze scènes ver te zoeken. De nogal duidelijke sneer naar Amerika en hun oorlogsverleden wordt te lang uitgesponnen. Er wordt nogal gemakkelijk met een belerend vingertje gewezen, terwijl andere grootmachten er nogal gemakkelijk vanaf komen. Het vreemde van deze passages is dat het als een totale stijlbreuk in de film verwerkt is. De prent staat bol van actie en extreme geweldsuitbarstingen, plotseling vuurt de regisseur een preek op de kijker af die zo’n tien minuten duurt. Dit werkt vervreemdend en haalt de vaart uit de prent. De onverwachte stijlbreuken en wisselende cameratechnieken hebben waarschijnlijk te maken met het onverwachte overlijden van Kinji Fukasaku. Na de dood van zijn vader, besloot Kenta Fukasaku om de film van zijn vader af te maken. Voor hem was het zijn eerste regieklus. Het valt hem niet kwalijk te nemen. Naast de dood van zijn vader had Kenta ook te kampen met de hoge verwachtingen voor het vervolg op zijn vaders culthit. De prent kon alleen maar tegenvallen.
Is ‘Battle Royale II: Requiem’ dan een slechte film? Nee, integendeel. De prent is een erg interessante productie geworden die liefhebbers van actiefilms en anime erg zal aanspreken. Net als in het eerste deel zit er veel geweld in de prent. De acteurs doen hun werk redelijk tot goed. Met name Tatsuya Fujiwara speelt goed, als de gekwelde terroristenleider. Geen enkel lid van de cast zal een Oscar in de wacht slepen, maar hun prestaties volstaan. Het verhaal is intrigerend, maar matigjes uitgewerkt. Er kon veel meer gedaan worden met het idee van een generatie die als slachtvee wordt ingezet door hun ouders. Het verleden doodt de toekomst. Helaas komt dit niet echt goed uit de verf. De actie daarentegen wel. Verwacht bij BRII geen meesterwerk. Maar fans van het eerste deel en anime-freaks, mogen deze Japanse spektakelfilm niet zomaar aan zich voorbij laten gaan.
Frank v.d. Ven