Beck: The Eye of the Storm – Beck I stormens öga (2009)
Regie: Harald Hamrell | 88 minuten | misdaad | Acteurs: Peter Haber, Mikael Persbrandt, Mans Nathanaelson, Ingvar Hirdwall, Kirsti Eline Torhaug, Christoffer Hedén, Stephen Rappaport, Daniel Goldman, Stefan Marling, Suzanna Dilber, Erik Johansson, Johannes Albin Alfvén, Isak Hjelmskog, Leila Haji, Ann-Sofie Rase
Kim Reeshaug (Kirsti Eline Torhaug) komt onverwachts thuis waar ze in grote haast wat spullen bij elkaar zoekt. Samen haar tienjarige zoontje Tom (Christoffer Hedén) probeert ze zo onopvallend mogelijk het pand te verlaten, maar elke nieuwe ontsnappingsweg wordt door haar achtervolgers geblokkeerd. In het nauw gedreven in een tunnel verstuurt ze een sms’je naar een politieman die ze nog van vroeger kent en met wie ze onlangs weer contact heeft gezocht. Deze Gunvald Larsson (Mikael Persbrandt) begrijpt niet het hoe of waarom van het sms’je, maar hij gaat op weg naar de tunnel. Daar in de buurt aangekomen ziet hij een wagen wegrijden met daarin Tom in het gezelschap van wat mannen. Eenmaal in de tunnel treft Gunvald het volledig verkoolde lijk van Kim aan.
Gunvald is ontzet door de gruwelijke dood van zijn vroegere geliefde en hij zal niet rusten voordat hij weet wie hier achter zit. Het enige is dat de geheime dienst hem als hoofdverdachte van de moord op Kim beschouwt en om die reden mag hij zich helemaal niet bezighouden met het onderzoek. Zijn vriend en collega Martin Beck krijgt de leiding. Beck wordt op zijn beurt erg kort gehouden door de geheime dienst die een bovenmatige interesse toont in alles wat met Kim Reeshaug te maken heeft. Het blijkt dat Kim deel uitmaakte van een groep fanatieke milieu-activisten. Het is de taak van Beck om te achterhalen wie deze mensen zijn, wie verantwoordelijk is voor de moord op Kim en waar deze activisten precies mee bezig zijn voordat er nog meer slachtoffers vallen of voordat Gunvald zijn boekje te buiten gaat.
De film een keer bekijken volstaat, het is geen aflevering van Inspector Morse die je gerust een oneindig aantal keren kunt zien zonder je in het minst te vervelen, maar het is zeker geen saai gebeuren. Er zitten precies voldoende plotwendingen in om het verhaal draaiende te houden en er is ook moeite gedaan om iets actueels met maatschappelijke relevantie voor het voetlicht te brengen, zoals de manier waarop milieu-activisten proberen soms hun idealen aan de wereld proberen op te leggen. Vooral de nuanceringen die hierbij gehanteerd worden, zijn prettig. De grootste troef is het goede spel. Door het gedegen acteerwerk word je overgehaald om lekker op de bank met de voeten omhoog kennis te nemen van een spannend avontuur waar je verder geen tweede gedachte aan hoeft te wijden. En als je dat toelaat, hoef je daar helemaal geen spijt van te hebben.
Diana Tjin-A Cheong