Beethoven’s Christmas Adventure (2011)
Regie: John Putch | 85 minuten | komedie, familie | Acteurs: Curtis Armstrong, Alan Castanage, Munro Chambers, Kristen Harris, Shannon Jacques, Arne MacPherson, Salty MacPherson, Kyle Massey, Joel McGowan, Ryan Miller, John O’Hurley, Robert Picardo, Kim Rhodes, Kristen Sawatzky, Dennis Scullard, Jan Skene, Candace Smith, Tamra Ugto, Jon Ted Wynne | Voice-over: John Cleese | Originele stemmencast: Tom Arnold, John Kassir
Het lijkt tegenwoordig wel een must: in een film met een hond moet er blijkbaar ook gepraat worden door het betreffende huisdier. In navolging van de ‘Buddies’ filmreeks, de ‘Cats & Dogs’ films, ‘Beverly Hills Chihuahua’ en ‘Marmaduke’ kan de kwijlende St. Bernardshond Beethoven in zijn zevende film ‘Beethoven’s Christmas Adventure’ nu ook praten. Alsof de schattigheidsfactor van het dier zonder kunstmatig toegevoegd geklets niet voldoende aantrekkingskracht op de doelgroep heeft. In ‘Beethoven’s Christmas Adventure’ blijft het gelukkig tot een minimum beperkt, maar je kunt je niet aan de indruk onttrekken dat de film zonder hondenpraat een tikje beter was geweest.
‘Beethoven’s Christmas Adventure’ opent met de stem van John Cleese, die een prentenboek voorleest. Toen de kerstman al zijn elfjes een taak gaf, blijft er op het eind eentje over. Hij ziet er niet alleen anders uit dan zijn mede-elfjes, hij blijkt ook nog eens als enige geschikt te zijn als stal-elf. Deze belangrijke taak, zorgen voor de rendieren, valt echter niet goed bij Henry, de elf in kwestie. Veel liever wil hij ook een speelgoedelf zijn. Op zijn eerste werkdag – een paar dagen voor Kerst – gaat het al mis: hij vliegt met arrenslee, zak met speelgoed en al de lucht in. Vanaf dat moment verandert het getekende prentenboek in een live-action film en Henry (Kyle Massey) valt ergens in Minnesota uit de slee. De zak met speelgoed heeft hij ook verloren. De eersten die hij in het besneeuwde dorpje ziet zijn Beethoven en zijn oppas-voor-een-middag, de ongeveer zeventienjarige Mason (Munro Chambers). Het kost Henry even wat moeite, maar als hij bewijst dat hij door middel van elfenmagie kan horen wat Beethoven zegt, moet Mason wel geloven dat Henry een échte kerstelf is. Henry vraagt Mason om hulp: hij moet de zak met speelgoed terugkrijgen vóór kerstavond, anders kan het kerstfeest niet doorgaan!
Mason heeft nog niet zo lang geleden zijn vader verloren. Zijn moeder Christine (Kim Rhodes) heeft een drukbezette baan en maakt kans op promotie. Maar dan moet ze wel nog harder werken. De dood van zijn vader heeft er indirect voor gezorgd dat Mason beweert niet van honden te houden: in feite durft hij zich aan niemand meer te binden, omdat hij bang is dat diegene dan iets zal overkomen. Christine heeft het idee dat ze zowel vader als moeder voor haar zoon moet zijn, waardoor ze beide taken eigenlijk niet naar behoren kan vervullen. De kerstdrukte op haar werk bezorgt haar veel stress: ze hebben Beethoven ‘geleend’ om als publiekstrekker voor de kerstparade te fungeren. Binnen enkele dagen moet ze zorgen dat de parade de klapper van de eeuw wordt.
Ondertussen is de zak met speelgoed door de hebberige Smirch (Robert Picardo) gestolen, die al gauw doorheeft wat voor een goudmijn hij in handen heeft. Dankzij zijn criminele activiteiten floreert zijn speelgoedzaak als geen ander (hij steelt de voorraden van de concurrent en zet een marge van zo’n 500 % op de producten), maar nu hoeft hij alleen maar een greep in de oneindig gevulde zak van de Kerstman te doen om zijn voorraad aan te vullen. Mason, Henry en Beethoven krijgen hulp van een zwerfhond, die gezien heeft hoe Smirch de zak vond. Zal het hen lukken de zak op tijd terug te krijgen om Kerstmis te redden? En zal het Christine de praalwagen van Beethoven op tijd af krijgen voor de kerstparade?
‘Beethoven’s Christmas Adventure’ volgt het platgetreden pad van soortgelijke familiekerstfilms. Zoals altijd in dit soort producties staat het kerstfeest onder grote druk en zijn er familieproblemen die opgelost moeten worden. Het acteerwerk is niet bijzonder, maar kan er net mee door. Munro Chambers zal wel goed vallen bij tienermeisjes. De humor is alleen leuk voor de jongste kijkers. Een te lang uitgerekte scène waarin Beethoven en de zwerfhond laten zien wat voor effect te veel gas in hun lichaam heeft, is gewoon niet leuk. Het maakt ‘Beethoven’s Christmas Adventure’ geen directe afrader, maar ook niet direct een mustsee.
Monica Meijer