Being Flynn (2012)
Regie: Paul Weitz | 102 minuten | drama | Acteurs: Robert De Niro, Paul Dano, Julianne Moore, Olivia Thirlby, Eddie Rouse, Steve Cirbus, Lili Taylor, Victor Rasuk, Liam Broggy, Chris Chalk, Wes Studi, Thomas Middleditch, Sarah Quinn, Ben Foronda, Dale Dickey, Joshua Alscher, Dawn McGee, Billy Wirth, Michael Gibson, Kelly McCreary, Deidre O’Connell, Katherine Waterston
Hoe onbescheiden kun je zijn? Volgens Jonathan Flynn, hoofdpersoon van het Amerikaanse drama ‘Being Flynn’, zijn er hooguit drie Amerikaanse schrijvers van klassieke literatuur: Mark Twain, J.D. Salinger en hijzelf. Helaas heeft Flynn, erkend homofoob en racist, nog geen boek gepubliceerd en verdient hij zijn geld als taxichauffeur. Totdat hij zijn taxi tegen een gevel parkeert en een huisgenoot afrost, waardoor hij baan en huis verliest.
‘Being Flynn’ vertelt niet alleen het verhaal van vader Jonathan, maar ook van zoon Nick. Nick heeft zijn vader nooit gekend, maar ook hij is ongepubliceerd schrijver en professioneel brokkenpiloot. Maar de meest opvallende eigenschap die vader en zoon delen, is het verlangen naar verlossing. En als de eeuwige verlossing op zich laat wachten, is er nog altijd de tijdelijke verlossing in de vorm van alcohol en dope. Als je zoals Nick werkt in een opvanghuis voor daklozen, is dat niet altijd even handig.
Voordat ‘Being Flynn’ zich halverwege verliest in drama, komt het verhaal tot ons in een speelse stijl. Fantasie en werkelijkheid lopen regelmatig door elkaar, soms richten de personages zich rechtstreeks tot de kijker, soms komen de herinneringen tot leven in een speelse montage. Zo is er een grappige sequentie waarin de minnaars van Nicks moeder een voor een opduiken als baseball spelende buddy’s van Nick.
Ondanks de speelse stijl, het soepele script en het vakkundig acteerwerk is ‘Being Flynn’ geen hoogvlieger. De scènes in het opvanghuis missen originaliteit en de afwikkeling van het verhaal is voorspelbaar. Een enkele keer doorbreekt de film het patroon, is er plots een poëtische scène bij de luchtroosters van de bibliotheek in New York. Maar die scènes worden snel weer afgewisseld door vechtpartijen in het opvanghuis, clichématige liefdesverwikkelingen of even clichématige bekentenissen tijdens een bijeenkomst van Anonieme Alcoholisten.
Wat ook ontbreekt is meeslepend drama, en dat hebben we te danken aan de voiceovers van Nick en Jonathan. Het ligt in de aard van een voiceover om gebeurtenissen te relativeren. Bijna altijd verdwijnt daarmee de onmiddellijke impact van een dramatische scène. Helaas valt de voiceover van Jonathan ook nogal vaak in herhaling, vooral over zijn zogenaamde literaire genialiteit.
Daarmee is ‘Being Flynn’ een typisch twijfelgeval. Er valt genoeg te genieten, maar je hebt steeds het idee dat hier een betere film in had gezeten. De enige die hier een klassieker in ziet, is waarschijnlijk Flynn sr. Voor mensen met een minder benevelde blik is dit niet meer dan een aardige film.
Henny Wouters
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 27 september 2012
DVD- en blu-ray-release: 9 januari 2013