Bella Donna’s (2017)

Recensie Bella Donna's CinemagazineRegie: Jon Karthaus | 85 minuten | komedie | Acteurs: Carolien Karthaus-Spoor, Kiki van Deursen, Eva Laurenssen, Egbert Jan Weeber, Ferdi Stofmeel, Manuel Broekman, Holly Mae Brood, Robert de Hoog, Hinda Ferjani, Nick Golterman, Jochen Otten, Thijs Römer, Marcel Zwoferink, Bart Klever, Nadja Hüpscher, Stephanie Louwrier, David Lucieer, Leo Alkemade, Jochem Nooyen

Carpe Fucking Diem. Dat is het mantra waarmee Bella (Melody Klaver) haar leven leidt. De spontane twintiger geniet volop van het leven, tot een duikongeluk daar een einde aan maakt. ‘Bella Donna’s’ begint op de dag van haar uitvaart en we maken kennis met haar drie hartsvriendinnen, Amy (Kiki van Deursen), Sasha (Eva Laurenssen) en Jasmijn (Carolien Karthaus-Spoor). In de korte introductie wordt direct al het karakter van de vrouwen duidelijk: Amy is de onhandige, ietwat saaie single, Sasha dumpt net haar zoveelste one night stand en Jasmijn is teleurgesteld door de uitslag van haar zwangerschapstest en commandeert haar vriend op te schieten.

Op de begrafenis, waar oprecht verdriet ver te zoeken is, beloven de drie vriendinnen snel bij Bella’s vader langs te gaan, maar zoals dat gaat verstrijken er zes maanden voor ze er uiteindelijk aanbellen. En dan begint ‘Bella Donna’s’ pas echt. Bella blijkt er namelijk een bucketlist op nagehouden te hebben, liever een bucketboek, en haar vader is dolgelukkig als één van de drie spontaan aanbiedt om met z’n drieën de bucketlist voor Bella af te maken. Aanvankelijk zien de andere twee daar niets in, maar na een paar shotjes ziet de wereld er heel anders uit en gaan ze er voor.

Dat resulteert in een reeks aan uitgekauwde sketches, waarbij de voorspelbaarheid bij voorbaat de soms grove humor al laat doodslaan. Parachutespringen, dansles (serieus, welke zichzelf respecterende dansleraar geeft dít vulgaire advies?), figureren in een film en het ‘lenen’ van een bruidsjurk. De dames gaan vaak voor de meest onlogische keuzes (inbreken in een bruidsmodezaak in plaats van bij kennissen informeren naar trouwkleding is immers veel meer voor de hand liggend) en de dialogen voelen bijna nooit natuurlijk. Niemand praat zo, behalve in een film. Ander goed voorbeeld van hoe ongeloofwaardig de film is is de schoonmaak/opruimscène in het appartement van Niels (Egbert Jan Weeber, die bijna in zijn eentje nog iets van de film probeert te maken). Niels pakt een lege chipsverpakking op alsof het een ondergekotst kledingstuk is en een montage van swingende oh-wat-doen-we-het-toch-leuk-samen scènes volgt. En waarom wordt ‘meer spanning in de slaapkamer’ altijd voorgesteld als BDSM?

Na al die pijnlijk onleuke momenten volgt er een omslag en moeten de drie jonge vrouwen natuurlijk nog een bepaalde groei doormaken. Bij de een komt het besef dat die tijd van vele sekspartners wel afgelopen mag zijn, de ander zet vraagtekens bij de relatie en de derde gaat outside-the-box voor de ware liefde. Die verdieping of wat daarvoor door moet gaan komt niet onverwacht, maar wel te laat, want tegen die tijd heb je al een aversie tegen de personages ontwikkeld en doet het je weinig meer wat er van ze terecht komt. ‘Bella Donna’s’ is een ongemakkelijke film die mikt op de lachspieren, maar met al haar platvloerse humor en onechte situaties eerder voor kromme tenen zorgt.

Monica Meijer

Waardering: 2

Bioscooprelease: 14 september 2017
VOD-release: 1 februari 2018
DVD- en blu-ray-release: 2 februari 2018