Beyoncé – Destined for Stardom (2011)

Regie: Tara Pirnia-Mehran | 86 minuten | muziek, documentaire

Zangeres Beyoncé Knowles is begin 2012 moeder geworden van dochter Blue Ivy en dat zullen we weten ook. Haar echtgenoot, rapper en producer Jay-Z, had de complete kraamafdeling van het Lenox Hill ziekenhuis is New York afgehuurd, wat betekende dat talloze andere kersverse vaders, wiens pasgeboren baby’s op dezelfde afdeling lagen als de kleine Blue Ivy, de toegang tot hun eigen kind geweigerd werd. Het leverde het sterrenkoppel de nodige kritiek op. Beyoncé en Jay-Z zijn wel wat gewend. Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind. Met name Beyoncé is in tien jaar tijd uitgegroeid tot een van de meest succesvolle artiesten ter wereld. De in 1981 geboren Texaanse timmert niet alleen aan de weg als zangeres en songwriter, maar ook als actrice en zakenvrouw. Wat die immense roem een jonge vrouw doet, is een interessante vraag. Zoals er wel meer vragen zijn die je Beyoncé graag zou willen stellen. De vluchtige documentaire ‘Beyoncé – Destined for Stardom’ (2011) geeft helaas geen enkel antwoord. Al vanaf jonge leeftijd droomt Beyoncé van een carrière in de entertainmentwereld. Gesteund door haar ouders gaat ze met haar meidengroepje Girls Tyme alle talentenjachten af om een doorbraak te forceren. Die komt er pas eind jaren negentig, wanneer Wyclef Jean zich met de meiden gaat bemoeien.

Beyoncé’s groepje is inmiddels omgedoopt tot Destiny’s Child en bestaat naast haarzelf uit jeugdvriendinnen Kelly Rowland, LaTavia Roberson en LeToya Luckett. Mathew Knowles, de vader van Beyoncé, heeft zijn goede baan bij Xerox opgegeven om de meiden te managen. De single ‘No, No, No’ betekent een internationale doorbraak voor Destiny’s Child en vanaf 1999 is de groep ‘hot’. Beyoncé is de grote blikvanger en dat leidt tot steeds meer ergernissen bij Roberson en Luckett, die het gevoel hebben dat hun manager zijn dochter voortrekt. In 2000 verlaten zij de groep. Ze spannen een rechtszaak aan en Beyoncé wordt in de pers divagedrag verweten. Het is een zwarte bladzijde uit het leven van Knowles, die er een depressie aan overhoudt. Een serieuze documentaire zou juist hier dieper op ingaan, maar ‘Destined for Stardom’ stipt deze episode slechts aan en verhaalt verder over het succesverhaal Beyoncé. Hoe ze de draad met Rowland en de nieuwe zangeres Michelle Williams weer oppakt (over tijdelijk bandlid Farrah Franklin wordt met geen woord gerept) en tot grote hoogten stijgt met hitsingles als ‘Independent Women part I’ en ‘Survivor’. Hoe ze als soloartiest net zulke hoge gooit. En hoe ze haar eerste schreden zet op het witte doek en vooral voor ‘Dreamgirls’ (2006) goede kritieken krijgt. De film vliegt in sneltreinvaart door het leven van Beyoncé en is gelardeerd met korte, nietszeggende interviewfragmenten, archiefbeelden en muziek. Vooral véél muziek. Je zou kunnen zeggen dat ‘Destined for Stardom’ een concertregistratie is waar af en toe wat informatie doorheen druppelt.

Het is aardig om te zien hoe professioneel Beyoncé zich op een podium voortbeweegt, hoe zuiver ze live zingt en hoe bruisend en opwindend haar shows zijn. Maar die beelden kennen we wel. We zijn juist benieuwd naar de persoon áchter de ster. De vrouw die naar de buitenwacht zo zelfverzekerd overkomt, maar beweert naast het podium juist verlegen te zijn. Uit haar eigen mond zouden we willen horen hoe ze die moeilijke periode rond de breuk met vriendinnen Roberson en Luckett heeft ervaren, tot hoe ver haar ambities rijken. We willen haar leren kénnen, maar met deze oppervlakkige, voor de MTV-generatie gemonteerde verzameling beelden en muziekclips komen we daar niet aan toe. In plaats van uitgebreide interviews met betrokkenen krijgen we soundbites die door een vertelstem in rap tempo aan elkaar worden gepraat. Fans mogen zich vergapen aan de muziek, die wél uitgebreid aan bod komt, maar zij zullen door deze veredelde concertfilm niets nieuws te weten komen over hun favoriete ster.

Patricia Smagge