Bill (2015)

Regie: Richard Bracewell | 94 minuten | komedie, familie | Acteurs: Mathew Baynton, Simon Farnaby, Martha Howe-Douglas, Jim Howick, Laurence Rickard, Ben WIllbond, Helen McCrory, Damian Lewis, David Crow, Rufus Jones, Justin Edwards, John Henry Falle, Jamie Demetriou, Richard Atwill, George Hewer, Richard Glover

Het verhaal is best eenvoudig. Aan het eind van de 16e eeuw vat de Spaanse koning Filips het plan op om de Engelse koningin Elizabeth te vermoorden. Daartoe scheept hij zich met drie sluipmoordenaars in op weg naar Londen. Het plan komt erop neer dat Filips en de sluipmoordenaars meedoen in een toneelstuk waar Elizabeth toeschouwer is, om vanaf het toneel toe te slaan. Makkie toch? Maar waar vind je een toneelgezelschap en waar vind je een toneelstuk? Misschien bij die mislukte toneelschrijver William Shakespeare, die in Londen de kost verdient als levend reclameobject in de groente-business.

Het zal niemand verbazen dat bovenstaande plot afkomstig is van een op-en-top Engelse komedie. In ‘Bill’ volgen we de capriolen van het Spaanse gezelschap en de pogingen van Shakespeare om naam te maken in Londen. Voor de stijl en toon van deze komedie leende de makers leentjebuur bij niet de minsten: ‘Blackadder’, ‘Monty Python’ en de Zucker/Abraham-clan (‘Naked Gun’, ‘Flying High’).

Grofweg kun je die humor indelen in drie categorieën. Anachronismen, zoals een optreden van Shakespeare als citerspelende rockster. Taalgrapjes, vaak onvertaalbaar zodat je er een beetje op gespitst moet zijn. En absurdistische humor, zoals een meesterspion die steeds op de meest idiote en onrealistische manieren opduikt.

Voor die laatste vorm van humor is gortdroog acteren noodzakelijk (denk aan Leslie Nielsen in ‘Flying High’), maar dat lukt hier niet altijd. Sommige acteurs spelen met de intonatie, mime en timing van de komiek, en dat verzwakt de absurde grappen. Groter probleem is dat we veel van die grappen al eerder hebben gezien, bij genoemde inspiratiebronnen. Beetje zonde, want de grappen die wél origineel zijn, zijn meteen erg geestig.

De taalgrappen zijn dan nog het leukst, gevolgd door de absurdistische dialogen. Een kleerkast van een sluipmoordenaar die begint te miepen over zijn allergie voor schaaldieren, dat genre. Ook de heerlijk ouderwetse verdeling van de rollen, waarbij de meeste acteurs meerdere rollen voor hun rekening nemen, werkt prima.

Maar het allerleukst is nog dat volkomen idiote verhaal, over een Spaanse koning die eigenhandig de Engelse koningin wil ombrengen met de hulp van een toneelschrijver. Een verhaal vol misverstanden, persoonsverwisselingen, toevalligheden en gekkigheid. Een verhaal dat alleen afkomstig kan zijn uit Engeland, geboortegrond van een geweldig toneelschrijver annex levend reclameobject.

Henny Wouters

Waardering: 3

VOD-release: 25 november 2016
DVD-release: 25 november 2016