Bingo Hell (2021)

Recensie Bingo Hell CinemagazineRegie: Gigi Saul Guerrero | 85 minuten | komedie, fantasie | Acteurs: Richard Brake, Bertila Damas, L. Scott Caldwell, Adriana Barraza, Gigi Saul Guerrero, Joshua Caleb Johnson, Clayton Landey, David Jensen, Kelly Murtagh, Grover Coulson, Jonathan Medina, Wendy Conrad

Oak Springs is een slaperige buurt. Een plek waar veel oorspronkelijke bewoners zijn weggetrokken, maar de blijvers van het eerste uur een hechte gemeenschap vormen. Lupita, een pittige oma met Mexicaanse roots, is een van de bindende krachten in de wijk. Ze heeft er in het verleden met veel daadkracht voor gezorgd dat Oaks Springs leefbaar werd en bleef. Vol ergernis zien Lupita en haar vrienden hoe ‘hun’ buurt langzaamaan wordt overgenomen door hipsters, jongeren die amper binding hebben met de wijk, vooral met hun smartphones bezig zijn en zich laven aan modieuze versnaperingen als cappuccino met havermelk en duurzame avocado’s op glutenvrije toast. De bingohal is zo langzamerhand het enige toevluchtsoord voor de harde kern van senioren die al sinds jaar en dag in Oaks Springs woont.

Als de eigenaar van hun geliefde bingohal de tent overdraagt aan Mr. Big, een rijke zakenman van buitenaf, is dat voor Lupita en haar kompanen de spreekwoordelijke druppel die de emmer vol opgekropte frustraties doet overlopen. De eens zo huiselijke bingohal verandert in een commercieel glitterparadijs vol schreeuwerige neonlampen. De aalgladde en sinistere Mr. Big blijkt meer te zijn dan een gewone zakenman en weet met zijn belofte van snel geld ook een deel van Lupita’s vrienden te verleiden. Al snel blijkt dat de grote geldprijzen waar Mr. Big kwistig mee strooit de ontvangers op faustiaanse wijze regelrecht in het verderf storten. Alleen de eigenwijze en taaie Lupita valt niet voor de belofte van ongekend hoge geldprijzen als de toegangspoort tot het ultieme geluk.

‘Bingo Hell’ is een aparte, ietwat buitenissige cocktail van (zwarte) humor, horror en licht drama. Die mix van genres zorgt soms voor leuke en verrassende momenten. Het is bijvoorbeeld best verfrissend om een groepje ouderen als ware wraakengelen op oorlogspad te zien gaan om hun wijk te redden. In de meeste films van dit type zijn heroïsche daden en bruut geweld namelijk weggelegd voor cameragenieke jongeren. Maar het mengen van een bont spectrum aan subgenres creëert ook disbalans. De subplot over de jeugdige Caleb, wiens vader is weggelopen en emotioneel instabiele en shopzieke moeder ook bepaald geen voorbeeldig rolmodel is, overtuigt bijvoorbeeld niet echt. Daarnaast missen veel van de satirische stukken net dat stukje scherpte. Het horrorgedeelte is redelijk verzorgd en zeker niet gespeend van bloed en de nodige visuele gruwel.

‘Bingo Hell’ is ook een film die het moderne Amerika een spiegel probeert voor te houden. De vileine Mr. Big (een lekkere rol waarin Richard Brake zich helemaal uitleeft) is met zijn diabolische grijns de verpersoonlijking van het neoliberale roofkapitalisme, van de Amerikaanse obsessie met geld en materieel succes. De mensen met een rijkelijk gespekte bankrekening, mooi huis en imposante bolide voor de voordeur zijn de winnaars, de rest verliezers in het grote casino van het moderne hyperkapitalisme. Het is wel een beetje jammer dat regisseur Gigi Saul Guerrero die maatschappijkritische boodschap niet wat subtieler verpakt en preekt op een manier die overeenkomt met de schreeuwerige flyers van Mr. Big, posters die mensen de vraag stellen of ze ‘niet het leven verdienen dat ze altijd hebben gewild’.

Hoewel ‘Bingo Hell’ soms wat overambitieus is en niet overdreven veel narratieve substantie bezit, is deze horrorsatire somtijds best genietbaar. Geen absolute hoogvlieger, maar wel de moeite waard om een keertje te bekijken.

Frank Heinen

Waardering: 3

VOD-release: 1 oktober 2021 (Prime Video)