Birds of Prey: And the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn (2020)

Recensie Birds of Prey: And the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn CinemagazineRegie: Cathy Yan | 110 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Margot Robbie, Rosie Perez, Mary Elizabeth Winstead, Jurnee Smollett-Bell, Ewan McGregor, Ella Jay Basco, Chris Messina, Ali Wong, David Ury, Sara Montez, Izabel Pakzad, Daniel Bernhardt, Kc Strubbe, Jacky Shu, Paloma Rabinov, Derek Wilson

Margot Robbie keert na ‘Suicide Squad’ als Harley Quinn terug in ‘Birds of Prey (And the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn)’. Was ze in ‘Suicide Squad’ verreweg het leukste personage, maar alsnog slechts een radartje in het (chaotische) geheel, in deze door Cathy Yan geregisseerde en Christina Hodson (‘Bumblebee’) geschreven film, eist ze de hoofdrol op. En dat kan ook niet anders; Margot Robbie ís Harley Quinn, net zoals zij Tonya Harding is. Via een geanimeerde intro leren we over Harleen Quinzells kindertijd en zien we nog even kort terug hoe de relatie met Joker in ‘Suicide Squad’ tot stand kwam en beëindigd werd. Daarna keren we terug naar Gotham City. Lokatie: de nachtclub van Roman Sionis (Ewan McGregor), waar Harley haar verdriet om haar gebroken hart verdrinkt en afleiding zoekt door clubbezoekers te pesten.

Tot nu toe heeft ze nog niemand verteld over de pijnlijke breakup met Puddin’, maar de aanschaf van een hyena als huisdier en haar onaantastbaarheid als “de vriendin van” blijkt niet voldoende. Na het aanhoren van wat geroddel over haar onmogelijkheid om alleen te zijn, gaan bij Harley de oogkleppen af. Ze heeft closure nodig. Iedereen mag weten dat ze weer single is en om ook Joker duidelijk te maken dat ze over hem heen is, zorgt ze ervoor dat de plek waar hij haar hart stal met de grond gelijk gemaakt wordt. Jammer genoeg is ze nu ook haar veiligheid niet meer zeker; ze heeft zichzelf vogelvrij verklaard en dat is te merken.

Maar Harley zou Harley niet zijn als ze daar niet met gemak doorheen walst. De ene na de andere bad guy verslaat ze – vrijwel zonder consequenties. ‘Birds of Prey’ voelt vooral comicbook-achtig in die actiescènes, waar natuurlijk niets mis mee is. Tot blijkt dat ze oppergangster Roman Sionis tegen de haren in heeft gestreken. In het nauw gedreven doet Harley hem een voorstel: de diamant die van hem gestolen is? Die vindt zij wel even voor hem terug. Niet voor niets staat er ‘finder of lost things’ op haar “visitekaartje”.

De diamant is gestolen door de vingervlugge tiener Cassandra Cain (Ella Jay Basco) en zowel Black Canary (nachtclubzangeres die tegen wil en dank en door Harleys toedoen Romans chauffeur wordt) (Jurnee Smollett-Bell) als de gekrenkte politieagente Renee Montoya (Rosie Perez) zitten achter haar aan. Dan is er ook nog een niet zo geheimzinnige kruisboogmoordenaar, die liever The Huntress genoemd wordt (Mary Elizabeth Winstead), die zo haar redenen heeft om de diamant in handen te krijgen. Deze vier vrouwen en één meisje moeten uiteindelijk samenwerken om de mannelijke helft van Gotham City te verslaan.

Wat opvalt in ‘Birds of Prey’ is dat de ietwat chaotische vertelstructuur (door Harley Quinn zelf gedaan) opvallend goed werkt. De warboel die Harley ervan maakt, past gewoonweg bij haar personage en haar mentale staat. Dankzij het slim geschreven scenario is het allemaal goed te volgen en krijgt elk personage een behoorlijke achtergrond. Een volgend pluspunt is dat Harley Quinn minder als sekssymbool wordt geportretteerd, wat te verklaren is als je weet dat deze DC-film medegeproduceerd werd door Margot Robbie, die aan heeft gegeven dat haar kleding in ‘Suicide Squad’ verre van comfortabel was. Het is ook logisch voor het verhaal: Harley kleedde zich in ‘Suicide Squad’ om haar liefje te plezieren, nu is ze een zelfstandige vrouw die haar eigen keuzes maakt.

Maar ook de rest van de film is consistent van toon, het is duidelijk dat de betrokkenen, zowel voor als achter de camera, ontzettend veel plezier hebben gehad en dat alle neuzen dezelfde kant op stonden. ‘Birds of Prey’ is een kleurrijke bedoening en je verveelt je geen moment, maar de onderliggende gedachte – vrouwen laten zich niet langer ondermijnen, misbruiken, negeren en koeioneren door mannen – is evident. Een krachtige boodschap in een uiterst vermakelijke superheldinnenfilm.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 6 februari 2020
VOD-release: 8 april 2020
DVD-, blu-ray- en 4K UHD-release: 17 juni 2020