Black Friday (2021)

Regie: Casey Tebo | 84 minuten | komedie, horror | Acteurs: Devon Sawa, Ivana Baquero, Ryan Lee, Stephen Peck, Michael Jai White, Bruce Campbell

Black Friday (de dag na de grote nationale feestdag Thanksgiving) is zeker in de Verenigde Staten het toppunt van doorgedraaid consumentisme. Veel winkels worden overspoeld door hordes schuimbekkende koopjesjagers die op zoek zijn naar megakortingen. Het toch al uitgeblust ogende personeel van speelgoedwinkel We Love Toys kijkt dan ook allesbehalve reikhalzend uit naar de drukste en meest chaotische winkelavond van het jaar. Maar de plicht roept en de schoorsteen moet ook in de huizen van speelgoedverkopers nu eenmaal roken. Wanneer een dubieus, onheilspellend pulserend en slijmerig stukje ongeïdentificeerde biomassa het winkelpubliek verandert in een bende razende zombies, doet Black Friday zijn naam pas echt eer aan en moet het winkelpersoneel alles uit de kast trekken om een doldwaze horrornacht te overleven.

De analogie tussen hersenloos consumentisme en zombies is natuurlijk niet nieuw in de filmwereld. Horrorgrootmeester George A. Romero legde dit verband al in 1978 en werkte het uit in ‘Dawn of the Dead’, een film die ondanks het licht satirische sausje toch een overwegend serieuze grondtoon heeft. ‘Black Friday’ gooit het over een andere boeg en presenteert zich vooral als uitbundige horrorkomedie met een hoog pulpgehalte. Regisseur Casey Tebo haalt zijn inspiratie uit films als ‘Evil Dead 2’, ‘The Blob’ en ‘Clerks’, wat leidt tot een aardige, overwegend evenwichtige mix tussen humor en het betere bloedvergieten.

Een groot pluspunt van ‘Black Friday’ is het gebruik van praktische effecten in plaats van middelmatige CGI. Dat geeft een horrorfilm toch altijd wat meer cachet en roept in dit geval soms nostalgische herinneringen op aan klassiekers uit de jaren zeventig, tachtig en vroege jaren negentig, in veel opzichten de gouden era van het genre. Bruce Campbell en Devon Sawa zijn geknipt voor dit soort films. Ze krijgen dan ook alle ruimte om zich uit te leven en de soms ragfijne grens tussen prettig en tenenkrommend overacteren op te zoeken. Complexe karakterontwikkeling is in de regel niet de kracht van horrorkomedies, maar je komt als kijker net genoeg te weten over de hoofdpersonen om je te bekommeren over hun lotgevallen als de dreigende zombie-apocalyps zich voltrekt.

Helaas laat ‘Black Friday’ de nodige kansen op eeuwige glorie liggen. De regie is bij tijd en wijle rommelig, warrig en chaotisch, waardoor met name de actiescènes niet optimaal uit de verf komen. En waarom cast je een ervaren actierot als Michael J. White om hem vervolgens niet of nauwelijks te gebruiken in de gevechten met het oprukkende zombieleger? Daarnaast doen de makers nét wat te weinig met de veelbelovende setting van een door ondode shoppers belegerde speelgoedwinkel. Door scènes met een gigantische eenhoorn en duivelse teddybeer te combineren met samensmeltende en uiteenspattende lichamen ontstaat af en toe een heerlijk groteske en prettig gestoorde dissonantie, maar met wat meer fantasie en originaliteit was er nog veel meer mogelijk geweest op het gebied van bloederige ongein.

‘Black Friday’ is een energieke ‘guilty pleasure’ die lekker wegkijkt en genietbaar is voor de liefhebbers van een melige horrormelee met bovennatuurlijke en komische elementen. Tegelijkertijd is het geen film die zich stevig in je geheugen zal nestelen als memorabele kijkervaring.

Frank Heinen

Waardering: 3