Black Rock (2012)
Regie: Katie Aselton | 76 minuten | horror, thriller | Acteurs: Katie Aselton, Lake Bell, Kate Bosworth, Will Bouvier, Jay Paulson, Anslem Richardson, Carl K. Aselton III
Als de overlevingsthriller ‘Black Rock’ wil bewijzen dat sterke vrouwen zo’n beetje de wereld aankunnen, is de film zeer geslaagd te noemen. Filmmaakster Katie Aselton, die samen met haar echtgenoot script en scenario schreef, de regie voerde en één van de hoofdrollen voor haar rekening nam, vergalloppeert zich echter door een volkomen onrealistisch verhaal, dat bovendien slordig is uitgewerkt. De film duurt krap 80 minuten en voor plotontwikkeling en de uitwerking van personages – toch niet onbelangrijk voor een kijker om zich zelfs maar te interesseren voor wat er met de hoofdrolspelers gebeurt – is geen plaats. Dit is een serieuze handicap verderop in de film. Door een ongeloofwaardige “wereld” te scheppen, komt het punt van de “sterke vrouwen” bovendien veel minder tot zijn recht.
Sarah (Kate Bosworth) gaat met haar goede vriendin Lou (Lake Bell) een weekendje kamperen op een klein eilandje. Bij het vertrekhaventje staat ook Abby (Katie Aselton zelf) te wachten en onmiddellijk ontstaat er ruzie. Sarah wil namelijk dat Lou en Abby hun jarenlange vete bijleggen, die ontstaan is – film cliché alert – omdat Lou het bed was ingedoken met Abby’s verloofde. Met veel gevloek en gescheld wordt er een soort van wapenstilstand gesloten, waarna het drietal “gezellig” gaat kamperen. Koud op het eiland aangekomen en bij een brandend kampvuurtje, komen ze drie mannen tegen.
Zo er al toeval in het echte leven bestaat, in Hollywood doet men dat de kijker in elk geval graag geloven. Toeval dat er drie vrouwen op een onbewoond eilandje kamperen waarvan ze denken dat er niemand anders is en toeval dat ze uitgerekend drie mannen tegenkomen die ook kamperen en denken dat er niemand anders is. Er blijkt ook nog een bekende van de middelbare school tussen te zitten: Henry (Will Bouvier). Hij is met twee van zijn strijdmakkers aan het jagen op het eilandje (wat op zichzelf ook al weer tal van vragen oproept op zo’n klein eiland). Het drietal is net achttien dagen terug na dienst te hebben gedaan in Afghanistan en Irak, waarbij ze oneervol ontslagen zijn vanwege een incident dat riekt naar oorlogsmisdaden. Aselton en echtgenoot Duplass vinken lui de vakjes aan om hun thriller vorm te geven en hebben goed gekeken naar de opzet van vergelijkbare films (niet voor niets wordt in recensies vaak het superieure ‘Deliverance’ aangehaald). Zodra een opzichtige versierpoging van Abby uit de hand loopt en één van de ex-mariniers het loodje legt bij het daarop volgende gevecht, ontspint zich een compacte, intense thriller, waarin de vrouwen proberen uit handen te blijven van professionele, getrainde soldaten die bovendien gewapend zijn.
De mannen spelen qua acteerwerk geen rol van betekenis en zijn alleen maar gevaarlijk (in de varianten: hitsig, verkrachter of wraaklustig, moordenaar). De enige hoofdrolspelers van betekenis, is het trio Bosworth, Aselton en Bell. Binnen het ongeloofwaardige raamwerk zetten ze realistisch ogende karakters neer, die echter niet veel te doen krijgen behalve schelden, vloeken, schreeuwen, rennen, bang kijken en resoluut terugslaan.
Spanning weet Aselton wel op te bouwen, inhakend op de primitieve angsten van alle mensen: ’s nachts in een bos / onbekende omgeving achtervolgd te worden door moordlustige schurken. Wat ‘Black Rock’ echter parten speelt, is de weggelaten opbouw van de personages en het ongeloofwaardige uitwerking van het conflict tussen “de jongens” en “de meisjes”. De film is ook niet echt subtiel in het inzetten van metaforen: zo is een volkomen overbodige, langdurige naaktscène – als ultiem symbool van kwetsbaarheid – hier een middel om de situatie van de vrouwen nog maar eens extra te onderstrepen. Kan het de kijker bijvoorbeeld iets schelen of Sarah, Abby en Lou de nacht overleven? Want wie zijn ze, deze drie economisch onafhankelijke vrouwen van in de dertig die vooral tegen elkaar staan te schelden en ruzie maken (Lou en Abby) of dat proberen te sussen (Sarah). De drie soldaten zijn sjablonen, agressieve, door testosteron gedreven mannen – waarbij alleen Alex (Anslem Richardson) enig moreel besef lijkt te hebben.
En hoe moet de kijker slikken (zonder teveel van het dunne plotje te willen verklappen) dat twee gewapende professionals die bovendien jarenlang in teamverband hebben samengewerkt, niet in staat zouden zijn om drie ongewapende vrouwen te overmeesteren? De manier waarop de film daarmee omgaat, is ronduit lachwekkend te noemen. De vrouwen in de film staan zeker hun “mannetje”, maar dat kan van de mannen zeker niet gezegd worden. Daarmee raakt ‘Black Rock’ teveel uit balans om aanbevolen te worden. De film heeft zo zijn momenten, maar valt uiteindelijk keihard door de mand.
Hans Geurts
‘Black Rock’ verschijnt dinsdag 23 juli 2013 op DVD.