Blacula (1972)

Regie: William Crain | 93 minuten | horror, thriller | Acteurs: William Marshall, Vonetta McGee, Denise Nicholas, Thalmus Rasulala, Gordon Pinsent, Charles Macaulay, Emily Yancy, Lance Taylor Sr., Ted Harris, Rick Metzler, Ji-Tu Cumbuka, Logan Field, Ketty Lester, Elisha Cook Jr., Eric Brotherson

Het Blaxploitation-filmgenre imiteerde dikwijls typisch blanke films en maakte gebruik van zwarte hoofdrolspelers. Zo speelde Richard Roundtree in 1971 de zwarte James Bond in ‘Shaft’ en werd Pam Grier de koningin van de zwarte film. In ‘Blacula’ draait het om het verhaal van de vampier Dracula dat overgoten wordt met een vleugje soul. De slogan van de film luidde dan ook: ‘his bite was outta sight’!

En, het moet gezegd, dit is geen slechte film. Okay, het is soms wat gedateerd en de zwarte Dracula moet echt eens een andere cape aanschaffen, maar op de ene of andere wijze is dit een leuke film met soul, mooie vrouwen, spanning en horror. De zwarte Dracula (Marshall), of ‘Mamuwalde’, belandt in het begin van de film in een doodskist waarna de echte Dracula een vloek over hem uitspreekt. tweehonderd jaar later komt de kist terecht in Los Angeles, waar Blacula ontwaakt en dood en verderf begint te zaaien. Al snel ruikt dokter Gordon Thomas (Rasulala), die verdacht veel lijkt op Richard ‘Shaft’ Roundtree, onraad. Mamuwalde komt in contact met de amoureuze Tina, die een verbluffende gelijkenis vertoont met Blacula’s grote liefde, Luva. De zwarte Dracula gaat volledig voor Tina en neemt de vrouw in zijn macht. In de tussentijd zet Blacula zijn tanden in heel wat slachtoffers om zijn bloeddorst te lessen.

In deze film zien we daarnaast minder terug over de zwakke positie van de zwarte bevolking in de Verenigde Staten. Er zijn af en toe de gebruikelijke steken onder water, waarbij met name de politie niet hoog scoort onder de zwarte bevolking. Blacula, of Mamuwalde, is een zonderlinge figuur met zijn zwarte cape en ouderwetse uiterlijk, wat meermaals leidt tot lachbuien bij degenen die hij ontmoet in clubs en café’s. En als hij verandert in een vampier, wordt hij er ook niet knapper op. Zijn wenkbrauwen worden hariger en zijn baard langer, maar ineens lijkt hij dan ook gevaarlijker.

Regisseur Crain maakt de kijker geregeld aan het schrikken, vooral door gebruik te maken van slow motion en extreme close-ups. Vooral de scène waarin de vrouwelijke vampier Juanita Jones (Lester) in slow motion door de gangen van een lijkenhuis rent, is behoorlijk angstaanjagend. Je hebt soms het idee dat je zelf wordt aangevallen door Blacula of een van zijn collega-vampiers.

De climax van de film is gruwelijk en romantisch tegelijk. Een hoop mensen komt verschrikkelijk aan hun einde, terwijl Blacula het zonlicht trotseert om op zoek te gaan naar zijn grote liefde, Tina. Maar Blacula wordt op de huid gezeten door dokter Thomas en het is maar de vraag wie als winnaar uit deze strijd komt.

‘Blacula’ is een interessante film uit het Blaxploitation-genre, met een behoorlijke cast en een aardig verhaal. Horrorliefhebbers kunnen smullen, want er is een hoop om van te schrikken in deze zwarte versie van ‘Dracula’.

Robbert Bitter