Blade (1998)

Regie: Stephen Norrington | 115 minuten | actie, horror, thriller | Acteurs: Wesley Snipes, Kris Kristofferson, Stephen Dorff, N’Bushe Wright, Donal Logue, Udo Kier, Arly Jover, Traci Lords, Kevin Patrick Walls, Tim Guinee, Sanaa Lathan, Eric Edwards, Donna Wong, Carmen Thomas, Shannon Lee

Wat kun je verwachten van ‘Blade’? ‘Blade’ is een actiefilm pur sang. Geen bijzonder plot. Alles draait om Blade in deze film, zowel het verhaal als de vechtscènes, waarvan de choreografie overigens uitstekend is verzorgd.

Blade is een zogenaamde “daywalker”, wiens bloed de sleutel is om een onverslaanbare vampier te worden. Blade zet zich in tegen de strijd tegen de vampieren, waarvan het aantal steeds verder toeneemt. Blade vindt zijn kracht voor deze strijd omdat hij de vampier, die zijn moeder heeft gebeten, wil vinden en doden. Hij wordt daarbij geholpen door Abraham Whistler (Kris Kistofferson) wiens familie door een vampier is uitgemoord. Deacon Frost (Stephen Dorff) is een ‘geworden’ vampier, die de ultieme macht wil hebben. Hij schopt hiermee tegen de gevestigde vampierenorde, die liever in de anonimiteit wil leven.

Wat opvalt in de film is dat de hoofdpersonen allemaal enkel en alleen gedreven worden door de haat, die zij maar al te graag koesteren. De hoofdpersonen kennen eigenlijk geen andere emoties. Hierdoor wordt het karakter van de personages erg plat en dit komt het verhaal niet ten goede.

Dat we van Wesley Snipes geen uitgebreide monologen of scherpe one-liners moeten verwachten spreekt voor zich. Zijn kracht ligt op het vlak van de martial arts. In ‘Blade’ komt hij niet veel verder dan de van Sylvester Stallone (‘Rocky’-films) gekopiëerde one-liners. Wanneer er dan toch een stukje tekst moet worden voorgedragen, doet hij dit dan ook zonder enige expressie. Maar ja, zit je als kijker te wachten op gevoelige emotionele scènes van Wesley Snipes? Eigenlijk niet.

Als tegenhanger van Blade komen we een verpleegster tegen die door Blade en Abraham van de dood wordt gered nadat zij is gebeten. Zij moet ervoor zorgen dat er andere gevoelens buiten de reeds aanwezige haat bij Blade naar boven komen. Niets ten nadele van N’Busche White, maar het script biedt haar geen enkel houvast om in deze missie te slagen. Al haar pogingen worden door de botte one-liners van Blade tenietgedaan.

Zoals gezegd gaat het om de vechtkunsten, die natuurlijk voor Wesley Snipes kinderspel zijn. Zijn ervaring en kennis van de vechtkunst maakt hem de ideale persoon voor de rol van Blade. Het kost hem zichtbaar geen moeite om deze scènes te spelen. Stephen Dorff lijkt hierin veel meer moeite te moeten doen, waardoor hij niet echt overtuigend overkomt.

De waardering van de film zal sterk afhangen van het verwachtingspatroon van de kijker. Het verhaal biedt in ieder geval mogelijkheden voor sequels en Hollywood kennende zullen die zeker volgen. Het is het zeker waard om deze film een kans te geven en dan maar afwachten of bij jou ook het bloed gaat kruipen….

Lodi Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 29 oktober 1998