Blaze (2018)

Recensie Blaze CinemagazineRegie: Ethan Hawke | 128 minuten | drama | Acteurs: Ben Dickey, Alia Shawkat, Charlie Sexton, Josh Hamilton, Kris Kristofferson, Richard Linklater, Sam Rockwell, Steve Zahn, Gurf Morlix, Ethan Hawke, Alynda Lee Segarra, Sybil Rosen, Jonathan Marc Sherman, Jean Carlot

Blaze Foley (1949-1989) was een ‘musicians musician’ – vooral geliefd onder muzikanten maar onbekend bij het grote publiek; hij werd onder meer vereeuwigd door Lucinda Williams. Het prachtige ‘Drunken Angel’ van Williams, dat regisseur Ethan Hawke op het spoor van Foley bracht, keert als coversong terug tijdens de aftiteling van ‘Blaze’. Vrouwen hebben klaarblijkelijk een zwak voor mannen met een ‘nat’ hart, als je het zo mag omschrijven. Niet de overtuiging van ondergetekende, het wordt hardop gezegd door de vrouwelijke hoofdrolspeler in een van de eerste scènes.

Diepgang is welkom, want de opbouw van ‘Blaze’ is meer gericht op sfeertekening dan dramatische spanning. De sfeer zit wel meteen goed in deze respectvolle depictie van het volwassen leven van de Texaanse outlawmuzikant. Seks in het wild, drinken en huilen naar de maan: zo moeilijk is het niet om er iets van te maken. Er wordt echter veel uitgelegd in woorden: er is een liefdesverhaal tegen de achtergrond van het creatieve bestaan (Foleys partner Sybil is actrice), maar er schuurt iets tussen romantische liefdesbeleving en eindeloos praten in een statisch documentaire setting.

In het echte leven ook wel denken wij, en in zoverre is ‘Blaze’ oprecht. De hoofdrolspelers leiden echter een outlawbestaan waarin de artistieke prikkel centraal staat. Dat wordt gedempt door drank, en is voor mannen gemakkelijker vol te houden dan voor vrouwen, voor wie liefde ‘absolute toewijding’ zou betekenen. “Mannen hebben altijd nog hun werk”, zegt geliefde Sybil (Alia Shawkat) in de genoemde scène, waarin zij een acteertekst oefent. Misschien is dat wel een goede vorm om deze boodschap over te brengen, want als overtuiging is zij zeer ouderwets te noemen.

Maar Sybil was Blaze’s muze, en de relatie kunstenaar-muze is iets aparts in de liefdesbeleving – losgezongen van de werkelijkheid, en in zekere zin een destillaat daarvan; verleidelijk maar uiteindelijk ontastbaar, een vorm van wederzijds eenrichtingsverkeer. Zoals gezegd: dat valt alleen te dempen met drank, zeker als je zoals Foley (Ben Dickey) bent opgegroeid met een alcoholistische ouder. Is een personage daarmee belangwekkend? Wij hebben er moeite mee, omdat Foley te weinig unieks heeft achtergelaten. Hij is vooral een archetype van de alcoholistische muzikant.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 17 januari 2019
VOD-release: 15 mei 2019
DVD-release: 15 mei 2019