Blink Twice (2024)

Recensie Blink Twice CinemagazineRegie: Zoë Kravitz | 103 minuten | thriller | Acteurs: Naomi Ackie, Channing Tatum, Alia Shawkat, Christian Slater, Simon Rex, Adria Arjona, Haley Joel Osment, Liz Caribel, Levon Hawke, Trew Mullen, Geena Davis, Kyle MacLachlan, Cris Costa, María Elena Olivares, Saul Williams, Tiffany Persons, Aaron Himelstein, Ben Jacobson, Caroline Forsythe, Garret Levitz, Regina Guerrero, Kerry Ardra, Julian Sedgwick, Mika Kubo, Carlotta Kohl, Tanya Windman, Nuria Bages, Eduardo Lopez Morton, Emiré Arellano

“The worse it gets, the more she will forget. All traumas gone.”

Actrice, zangeres, model en nu dus ook regisseuse. Wat kan Zoë Kravitz eigenlijk niet? Dat ‘Blink Twice’ haar eerste film achter de camera is, is nauwelijks te zien, en Kravitz toont aan dat ze in de toekomst een regisseuse is om rekening mee te houden. Ze heeft niet het meest originele scenario gekozen voor haar eerste film, maar weet er wel een persoonlijke draai aan te geven.

Slater King (Channing Tatum) is een techmiljardair die een fondsenwervingsgala organiseert. Na een controverse en een openbare boetedoening is Slater een filantroop geworden. Frida (Naomi Ackie) en Jess (Alia Shawkat) waren serveersters op het gala en na hun dienst kleden ze zich snel om, om het gala zelf binnen te sluipen. Slater heeft wel een oogje op Frida en aan het eind van de avond nodigt hij Frida en Jess uit voor een vakantie op zijn privé-eiland. Samen met de andere genodigden stappen ze op het vliegtuig, op weg naar het prachtige eiland.

Eenmaal op het eiland aangekomen, lijkt alles perfect. Te perfect. Alle vrouwen hebben een eigen kamer, met jurken en zwemkleding exact in hun maat. Allemaal dezelfde kleding en dezelfde geur. Dag in dag uit liggen ze aan het zwembad, genietend van de drank en de zon. Ze hebben het allemaal geweldig naar hun zin. Maar toch klopt er iets niet. De blauwe plekken die ze hebben en het zand dat ze elke ochtend bij het wakker worden onder hun nagels vinden, hebben geen duidelijke verklaring. Langzaam maar zeker ontstaan er twijfels over de reden van hun verblijf op het eiland. Wat volgt is een gruwelijke zoektocht naar de ware aard van Slater en het eiland, waarbij de vrouwen stukje bij beetje ontdekken welke monsterlijke verschrikkingen ze al dagenlang hebben moeten doorstaan, zonder zich er iets van te herinneren.

Rijke mensen die spelletjes spelen met de minderbedeelden is op zichzelf geen origineel concept. Rian Johnsons ‘Glass Onion: A Knives Out Mystery’ vertoont veel overeenkomsten met ‘Blink Twice’. Recentelijk hebben we ook ‘The Hunt’ en de miniserie ‘And Then There Were None’ gezien, die veel overeenkomsten vertonen met het scenario van Kravitz. Zo zijn er nog tal van voorbeelden te bedenken. Toch weet Kravitz zich te onderscheiden. Hoe absurd en onvoorstelbaar de film ook is, de onderliggende waarheden zijn dat niet. “Epstein Island” is tegenwoordig een begrip, en met mannen als Harvey Weinstein en Bill Cosby (om er maar een paar te noemen) die decennialang in Hollywood hebben kunnen opereren, zonder enige repercussies, moet deze film als een waarschuwingsschot worden gezien.

Kravitz haalt ontzettend veel uit, met name van de actrices. Naomi Ackie is goed, maar vooral Adria Arjona (die Sarah speelt) steelt de show. Halverwege de film komt een omslagpunt waarbij Frida en Sarah zich langzaam herinneren wat hen is overkomen, en vooral bij Arjona druipt de horror de rest van de film van haar gezicht af. Het is alsof ze de gruwelijkheden daadwerkelijk heeft doorleefd. Een optreden dat je niet snel zult vergeten. Ook Ackie weet raad met dat omslagpunt. Ze is uitstekend in de complexe scènes, met name de scènes waarin ze moet doen alsof ze van niks weet terwijl Slater om de nek van Frida hangt. Niet zo extreem krachtig als Arjona, maar nog steeds uitstekend.

Ook vanuit cinematografisch oogpunt heeft Kravitz een keurige film afgeleverd. De kleuren op het scherm zijn oververzadigd en dat past perfect bij de esthetiek van het eiland. De kleuren spatten van het scherm. Kravitz kiest voor zeer symmetrisch camerawerk, wat gezien de prachtige omgeving en het indrukwekkende huis, leidt tot plaatjes die niet zouden misstaan boven de schoorsteenmantel. Daarnaast is de film ook gewoon zeer vermakelijk. De kijker die niet geïnteresseerd is in onderliggende thema’s en diepere vraagstukken, zal zich met deze film reuze kunnen amuseren.

Waar Kravitz wel mee moet uitkijken, is het teveel bij de hand nemen van de kijker. Meerdere keren worden grote onthullingen gepresenteerd die door de kijker allang waren uitgevogeld. Onthullingen die nu aanvoelen als een soort middelvinger naar de intelligentie van de kijker.

‘Blink Twice’ is een indrukwekkend regiedebuut van Zoë Kravitz, waarin ze haar talent als filmmaker overtuigend toont. Ondanks het niet al te originele concept, weet ze door sterke acteerprestaties, een doordachte visuele stijl en relevante thematiek de kijker vast te houden. Kravitz zet hiermee een stap in een nieuwe richting in haar carrière, en als dit een voorbode is van wat ze in de toekomst nog meer zal brengen, dan is ze zonder twijfel een regisseuse om in de gaten te houden.

Jelco Leijs

Waardering:

Bioscooprelease: 22 augustus 2024