Blood Thirsty (1999)

Regie: Jeff Frey | 98 minuten | horror, thriller | Acteurs: Monique Parent, Leslie Danon, Matt Bailey, Julie Strain, Ted Wycech, Paul Domick, Jeff Frey, Nichol Huchins

‘Blood Thirsty’ is het soort film die je wel eens op een verdwaalde nacht bij een commerciële zender tegenkomt; een soort kruising tussen een thriller en softporno. Deze films raken kant noch wal en zijn eigenlijk altijd dramatisch slecht en in het geval van ‘Blood Thirsty’ is dat al niet anders.

Monique Parent (Whitney) is een soort koningin in dit genre, want ze speelde al in tientallen van dit soort films met pakkende namen als ‘Sex and the Single Alien’, ‘Revenge of the Calendar Girls’ en ‘The Witches of Breastwick’.

In deze film speelt ze een soort vampier die zoals alle vampieren een grote dorst heeft en een kamer in haar appartement zeer voordelig onderverhuurt, in ruil voor een glaasje bloed in de week. Eigenlijk is ze een vampier van niks; ze kan niet vliegen, heeft geen bovennatuurlijke krachten, slaapt niet in een doodskist en ze heeft geen puntige hoektanden. Deze dame snijdt heel voorzichtig met een scheermesje een klein sneetje in haar slachtoffers borst en drinkt daar vervolgens uit. Volgens eigen zeggen is ze ook niet echt een vampier, maar meer een bloedjunk, zoals een ander een shot heroïne of een snuifje coke nodig heeft, is zij verslaafd aan bloed.

De makers van deze film hebben geprobeerd haar heel mysterieus en afstandelijk over te laten komen door haar vooral heel veel in het donker te zetten met alleen een deel van haar gezicht belicht. Elke keer dat je haar ziet wordt deze ‘truc’ toegepast, wat nogal goedkoop overkomt. Zo te zien is trouwens overal op bespaard want zo goed als de hele film speelt zich af in een werkelijk heel lelijk ingericht appartement en er zijn maar drie acteurs ingehuurd die geen van allen dit genre ooit zullen ontstijgen.

Niks geen ‘bloodsucking creatures of the night’, houten staken en afgechopte ledematen dus, alleen maar drie mensen in een flatje die voornamelijk praten, afgewisseld met slechte seksscènes. Een totaal overbodige voice-over voegt ook niks toe, de dame die bij deze stem hoort is in de laatste scène nog even te zien en dat is dan ook nog eens een keer niemand minder dan Judge Julie, nou dan weet je wel op wat voor niveau deze film zich bevindt.

Totaal geen actie derhalve, slecht acteerwerk, een dramatisch script, slechte muziek, slechte montage, slechte belichting, slecht geluid en een verfoeilijke setting. Vooral niet kijken dus!

Hendrik Dijkhuis