Bloody Birthday (1981)

Regie: Ed Hunt | 85 minuten | horror, thriller | Acteurs: Lori Lethin, Melinda Cordell, Julie Brown, Joe Penny, Bert Kramer, K.C. Martel, Elizabeth Hoy, Billy Jacoby, Andy Freeman, Susan Strasberg, José Ferrer, Ben Marley, Erica Hope, Ellen Geer, Daniel Currie, William Boyett, Shane Butterworth, Ward Costello, Michael Dudikoff, Cyril OReilly, Georgie Paul, Norman Rice, Ruth Silveira, Sylvia Wright, John Avery, Nathan Roberts

Kinderen die aan het moorden slaan… een gegeven dat tot meerdere films over dit onderwerp heeft geleid. In ‘Bloody Birthday’ gaat het om de jeugdige Curtis, Steven en Debby die zo’n tien jaar na hun geboorte over een wat misdadige inslag blijken te beschikken. Ze blijken geen gevoelens te hebben doordat ze tijdens een zonsverduistering geboren zijn. En aangezien door hun jeugdige leeftijd de verdenking niet snel op hen zal vallen, is de deur geopend voor de nodige slachtoffers die door hen gemaakt kunnen worden.

Weliswaar interessante uitgangspunten, maar wat al snel opvalt in regisseur Hunts film is het ontbreken van een noemenswaardig verhaal of plot. Drie gevoelloze kinderen slaan aan het moorden, blijven lange tijd door hun jeugdige leeftijd en zogenaamde onschuld buiten verdenking, gaan door met moorden plegen totdat er iemand wat gaat vermoeden en waarmee vervolgens de strijd aangebonden kan worden… en veel verder dan dat gaat het qua verhaal niet. Voor de kijker met een beetje filmervaring zijn het nogal simpele en voorspelbare ontwikkelingen. Daarnaast wordt er, naast de zonsverduistering op zich, geen verklaring gegeven voor de emotieloosheid van de kinderen, evenmin dat er een reden wordt gegeven waarom ze lukraak aan het moorden slaan. Ook wordt het na verloop van tijd wel wat ongeloofwaardig dat de kinderen qua verdenkingen zo lang buiten schot blijven. Interessante uitgangpunten, dat wel, maar jammer dat er niet wat meer aandacht aan het verhaal en aan de motieven van de moordlustige kinderen wordt besteed, hoewel er wel wat ingenieuze en leuke plotwendingen in voorkomen. En het heeft ergens ook wel zijn charme wanneer in de onberekenbaarheid van de kinderen niemand veilig lijkt en letterlijk iedereen in hun omgeving slachtoffer kan worden. Maar het overheersende idee is dat wat meer aandacht aan de plot geen kwaad had gekund.

Daarentegen is binnen het verhaal genoeg aandacht besteed aan de manieren waarop de kinderen hun nietsvermoedende slachtoffers besluipen, in de val laten lopen en van kant maken. En de kinderen weten daartoe ingenieuze manieren genoeg te verzinnen, waarvan het gebruik van honkbalknuppels, een skateboard en pijl en boog nog de minste zijn. Het resulteert in taferelen waarin er door de kinderen weliswaar herhaaldelijk wat stuntelig te werk wordt gegaan en waarin ook de nodige humor is te bespeuren. Maar stuntelig of niet, effectief pakt het werk van de drie kinderen wel uit. Het levert dan ook de nodige slachtoffers op, hoewel er ook weer niet al te veel vallen. Op manieren die af en toe wat vergezocht lijken, maar ook weer niet al te ongeloofwaardig overkomen. Ook komen er, ondanks de qua bloederigheid veelbelovende titel niet al teveel bloederige taferelen in beeld, maar herhaaldelijk wordt het een en ander wel met een dusdanige gruwelijkheid vormgegeven dat de horrorfans het zullen weten te waarderen. Daarnaast vinden er de nodige achtervolgingen en narrow escapes plaats, door regisseur Hunt verdienstelijk vormgegeven. In een aardig tempo waarin Hunt ook effectief de nodige spanning weet op te roepen en vast te houden. Reden dan ook dat deze film voor de liefhebber al met al genoeg entertainment te bieden heeft.

Knap werk van de drie jeugdige acteurs Billy Jacoby, Elizabeth Hoy and Andy Freeman die de moordlustige kinderen Curtis, Debbie en Steven neerzetten. Waar er bij hun moorddadig handwerk de nodige humor te bespeuren is, komt dit zeker niet door tekortschietend acteerwerk van hun kant. Integendeel, de jeugdige acteurs weten bij de portrettering van de drie ettertjes in het kwaad dreiging en sinisterheid uit te stralen zonder een seconde hun geloofwaardigheid te verliezen. Vooral Billy Jacobi en Elizabeth Hoy die als Curtis en Debbie beurtelings de leidersrol van de kinderen op zich nemen weten hun optredens van gedenkwaardige aard te maken. Vooral ook op de momenten waarop ze hun demonische en genietende glimlachjes ertegenaan gooien wanneer ze zwelgen in hun wandaden en de verdenking van zich af wentelen door hun zogenaamd onschuldig gedrag. Acteerwerk dat aanzienlijk bijdraagt aan het entertainment gehalte van deze film. Daarnaast verdienstelijk werk van Lori Lethin als het verdenkingen krijgende buurmeisje Joyce en van K.C. Martel als haar broertje Timmy.

Het levert een film op die weliswaar niet de beste in zijn soort is, en die ook niet overal even eng wordt of serieus te nemen is. Wellicht ook doordat er wel iets van een low budget gehalte vanaf straalt en er ook de nodige humor duidelijk in is verwerkt, maar die niettemin genoeg charme en pluspunten heeft om de aandacht vast te houden en het de moeite waard te maken.

Frans Buitendijk

Waardering: 3

Bioscooprelease: 25 november 1982