Blow Out (1981)
Regie: Brian De Palma | 108 minuten | thriller, misdaad | Acteurs: John Travolta, Nancy Allen, John Lithgow, Dennis Franz, Peter Boyden, Curt May, John Aquino, John McMartin, Deborah Everton, J. Patrick McNamara, Missy Cleveland, Roger Wilson, Lori-Nan Engler, Cindy Manion, Missy O’Shea, Marcy Bigelman, Ann Kelly, Dean Bennett, John Copolino Jr., Archie Lang, Dave Roberts, Claire Carter, Maurice Copeland, John Hoffmeister, David De Felice, Barbara Sigel, Thomas J. McCarthy, Reginald M. Wallace, Robert L. Penrose, Larry Woody, Dick McGarvin, Michael Borghese, Rossana Fichera, James Jeter, Luddy Tramontana, Sid Doherty, Milt Fields, Bud Seese, Maureen Sullivan, Brian Corrigan, Elaine Filoon, Robin Sherwood, Tim Choate, B.J. Cyrus, Dave De Angelis, Thomas Finn, Tony Devon, Henry Cohen, Bernie Rachelle, William Tarman, Michael Tearson
Het Engelse ‘blow out’ betekent ‘lekke band’ en juist die lekke band is cruciaal voor de film. Een populaire gouverneur, die ooit president van Amerika zal worden, zit in een te hard rijdende auto die een lekke band krijgt, waarna een drama volgt. Het tragische ongeval waarbij de gouverneur is betrokken, heeft veel weg van het zogenaamde Chappaquiddick-incident, waarin senator Robert Kennedy en zijn bijrijdster, Mary Jo Kopechne, in 1968 betrokken waren bij een gelijksoortig auto-ongeluk, waarbij de vrouw overigens het leven liet. De twee Kennedy’s waren weg van vrouwelijk schoon en ook de gouverneur in ‘Blow Out’ is in gezelschap van een mooie escort (Nancy Allen). De politiek, de media en allerlei andere, duistere krachten doen er na het incident alles aan om de zaak op een ongeluk te laten lijken.
Toevalligerwijs staat geluidsman Jack Terry (John Travolta) in de buurt van de plaats van het incident en neemt het hele gebeuren op tape op. Het zal weinig verbazing wekken dat de autoriteiten zeer geïnteresseerd zijn in Jacks opnames. Na het ongekende succes in de muziekfilms ‘Saturday Night Fever’ (1977) en ‘Grease’ (1978), speelt Travolta een goede, serieuze rol als enigszins verbitterde geluidstechnicus die ver onder zijn niveau werkt na een tragische gebeurtenis in zijn jonge jaren. Travolta lijkt de enige rechtgeaarde persoon in het verhaal, die van alle kanten belaagd wordt nadat hij opnames maakte van een zaak die eigenlijk in de doofpot had moeten belanden.
‘Blow Out’ is geïnspireerd door Michelangelo Antonioni’s ‘Blow Up’ uit 1966 en zoals het regisseur De Palma betaamt, ‘leent’ hij her en der wat zaken uit andere films. Naast ‘Blow Up’ heeft de film veel weg van Francis Ford Coppola’s ‘The Conversation’ (1974); waar in Coppola’s film de hoofdpersoon anderen afluistert, neemt Travolta in ‘Blow Out’ het ongeluk op tape op en reconstrueert hij het ongeval later minutieus met behulp van de ‘exclusieve fotoreportage’ die een vooraanstaand blad na het ongeval publiceert. Daarnaast zijn enkele leden van de cast gewend om te werken met De Palma. Zo spelen Nancy Allen en Dennis Franz (‘NYPD Blue’) in ‘Body Double’ (1984) en is John Lithgow onder andere te zien in ‘Obsession’ (1976) en ‘Raising Cain’ (1992).
De obsessie met beeld en geluid van hoofdpersoon Terry is ideaal voor De Palma, die zich audiovisueel helemaal kan uitleven in ‘Blow Out’. We krijgen split screens, veelvuldig in- en uitzoomen, panoramashots en 360 graden-shots voorgeschoteld en wat betreft audio hebben we te maken met veelal matige filmmuziek, met uitzondering van een boeiende achtervolgingsscène aan het einde. Wel hoogstaand is de focus van De Palma op de reconstructie van het ongeluk. Tot in het kleinste detail gaan we samen met Jack Terry terug naar de bewuste avond en horen we elk piepje, elk geroezemoes in combinatie met de bijbehorende beelden. Mooie plaatjes, opvallend gefilmd.
Het zou geen film van De Palma zijn als het einde geen extreem dramatische gebeurtenis zou zijn. Ook in ‘Blow Out’ eindigt alles in een tragedie met een geobsedeerde Travolta die zich in slow motion door een mensenmenigte wurmt om op tijd te zijn voordat iemand zijn liefje een kopje kleiner maakt. De laatste scène, het verliefde stel in elkaars armen met knallend vuurwerk op de achtergrond, is pure kitsch en kenmerkend voor de filmmaker. Goede film uit het oeuvre van De Palma.
Robbert Bitter
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 24 september 1981