Bon Dieu 2 – Qu’est-ce qu’on a encore fait au bon Dieu? (2019)

Recensie Bon Dieu 2 Cinemagazine Regie: Philippe de Chauveron | 99 minuten | komedie, drama | Acteurs: Christian Clavier, Chantal Lauby, Ary Abittan, Medi Sadoun, Frédéric Chau, Noom Diawara, Frédérique Bel, Julia Piaton, Émilie Caen, Élodie Fontan, Pascal N’Zonzi, Salimata Kamate, Tatiana Rojo, Claudia Tagbo, Hedi Bouchenafa, Loïc Legendre

De Franse film ‘Bon Dieu’ (2014) was in het thuisland een immens succes. De film trok meer dan 12 miljoen bezoekers in Frankrijk; dat is meer dan bijvoorbeeld ‘The Lion King’ in 1994 en ‘Star Wars: The Force Awakens’ in 2015. Het moet dan ook wel heel verleidelijk zijn geweest voor de producenten om niet direct aan een vervolg te denken. Maar wat moest de insteek dan zijn? In het eerste deel zagen we hoe het hoofd van het gezin Verneuil, Claude (Christian Clavier) zich moest verzoenen met de partnerkeuze van zijn vier dochters. Al zijn keurig opgevoede katholieke dochters kozen namelijk keurig opgevoede mannen. Maar geen Fransmannen.

In deel 2 zet het conservatieve echtpaar Verneuil nog een stapje verder: ze maken een reis naar álle landen waar hun schoonzonen vandaan komen. Dus reizen ze van Israël naar Algerije en van Afrika naar China. Alsof het niets is. Bij thuiskomst zijn ze pas weer gelukkig, want er gaat voor een Fransman immers niets boven Frankrijk.

Daar zijn de schoonzonen het echter niet zo mee eens en ook de dochters beginnen te twijfelen of hun toekomst wel in La Douce France ligt. Hiermee speelt de regisseur/scenarioschrijver Philippe de Chauveron (die ook verantwoordelijk is voor deel één) in op de huidige stemming in het land. De heren ondervinden integratieproblemen. Ze worden nog altijd gediscrimineerd. Het beloofde succesvolle bestaan blijft uit. Wanneer Claude en Marie horen dat hun complete nageslacht het land gaat verlaten, net nu zij besloten hebben nóóit meer te gaan reizen, gaan ze in de aanval. Ze moeten voorkomen dat de dochters op vliegafstand komen te wonen. En hoe kunnen ze dat beter doen dan te laten zien hoe geweldig Frankrijk wel niet is?

Nog afgezien van het feit dat je je vraagtekens moet zetten tegen het bedrog van de ouders en het pure egoïsme, waarvoor ze nog beloond worden ook, is ‘Bon Dieu 2’ geen goede film. De vooral ongemakkelijk aanvoelende komedie staat bol van de stereotypen. De humor – vaak racisme verhuld als grappen – is tenenkrommend. De personages blijven plat en kleurloos – het is toch frappant dat je na twee films nog altijd niet het idee hebt dat je de dochters een beetje kent. De schoonzonen krijgen veel meer schermtijd, maar ook zij blijven niet meer dan karikaturen. Op het eind krijgt de zus van Charles Koffi (de Afrikaanse schoonzoon) nog een flink aandeel in de film – omdat zij als Afrikaanse met een vrouw gaat trouwen (wat bij vader Koffi uiteraard een rolberoerte veroorzaakt). En zo zitten er nog wel meer personages in die de film onnodig vol maken (een pastoor die “Game of Thrones” heeft gebinged; een moslimtuinier die door Claude met wantrouwen wordt bekeken); sterker nog, je hebt het idee dat ze puur opgevoerd worden voor één grap. ’Bon Dieu 2’ is een herhaling van zetten – dus als je lol had bij de eerste film, kun je deze gerust gaan kijken. Het is echter nauwelijks voor te stellen dat je aan deze draak van een film veel pret zult beleven.

Monica Meijer

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 28 maart 2019
VOD-release: 27 juli 2019
DVD-release: 27 juli 2019