Boy Culture (2006)
Regie: Q. Allan Brocka | 90 minuten | drama | Acteurs: Derek Magyar, Darryl Stephens, Jonathon Trent, Patrick Bauchau, Peyton Hinson, Kyle Santler, George Jonson, Emily Brooke Hands, Matt Riedy, Clifford Harrington, Molly Manago, Demene E. Hall, William Hall Jr., Joël René, Kibibi Monie, Jesse Archer, Jeffrey Gilbert, Laprell Nelson, Edwin Stone, Gerard Parr, Victor Simpkins, Chris Barrett
‘Boy Culture’ is een verfrissende, provocerende, humoristische, hippe, aandoenlijke, emotionele, hartverwarmende en sexy film over drie, of eigenlijk vier homoseksuelen. Middelpunt waar alles om draait is X. (Derek Magyar), een jongen van rond de 25 die met zijn good looks zowel dames als heren om kan laten kijken. Hij ontdekte al op vroege leeftijd dat hij homo was, toen hij zijn eerste seksuele ervaring deelde met zijn neef. Daarna heeft hij nooit meer ‘seks uit liefde’ gehad, maar gebruikte hij zijn lichaam om geld te verdienen, veel geld. Dat hij nogal exclusief is blijkt uit het feit dat slechts twaalf vaste klanten, erin slagen zijn dure levensstijl te onderhouden. X. noemt ze zijn discipelen. X. woont samen met Andrew (Darryl Stephens), een Afro-Amerikaanse jongen die recentelijk toe heeft gegeven homoseksueel te zijn en de piepjonge Joey (Jonathon Trent), een “slet” van de eerste orde. Gedrieën vormen ze een bizarre familie, maar op de een of andere manier werkt het wel. De driehoeksverhouding zorgt regelmatig voor spanning, maar de jongens komen altijd voor hun surrogaatfamilieleden op.
Als een van zijn Discipels zelfmoord pleegt, heeft X. ruimte voor een nieuwe klant. Dit wordt Gregory (Patrick Bauchau), een wat oudere, maar nog steeds aantrekkelijke man, die zichzelf al “sinds de begrafenis van Lady Di” opsluit in zijn mooi ingerichte appartement. Al snel wordt Gregory X.’s belangrijkste klant, dit blijkt uit het feit dat X. de andere klanten nauwelijks screentime gunt. Gregory wil pas met X. naar bed als X. net zoveel naar hem verlangt als hij naar X. Om dit te bereiken vertelt hij allerlei verhalen over zijn jeugd, zijn coming out, maar, belangrijker nog, hij laat X. ook aan het woord over zijn leven, zijn relaties met Joey en Andrew en X.’s jeugd. Hiervoor wordt X. nog flink betaald ook. In eerste instantie vraag je je af waarom Gregory dit belangeloos doet, later wordt dit – gelukkig – duidelijk.
De film, gebaseerd op een boek van Matthew Rettenmund, is snel en hip gemonteerd, en de voice-over van X. vertelt op ironische wijze wat de kijker niet ziet. In het begin van de film laat hij ook weten dat zijn personage weet dat hij in een film zit. Aan de buitenkant is hij een kille, bijna harteloze hoer, maar door de voice-over weet de kijker wel beter. Langzaam maar zeker kruipen de personages onder je huid en word je meegesleept in de draaikolk van gevoelens. Het spel van aantrekken en afstoten is al snel geen spel meer. Onder de sterke regie van Q. Allen Brocka excelleren de vier acteurs in hun geloofwaardige spel. ‘Boy Culture’ zal weliswaar een kleinere groep mensen aanspreken als ‘Brokeback Mountain’ dat deed, maar de film verdient het zeker om door meer filmliefhebbers bekeken te worden als alleen het homoseksueel geaarde publiek.
Monica Meijer