Brain Dead (2007)

Regie: Kevin Tenney | 95 minuten | horror, komedie | Acteurs: Joshua Benton, Sarah Grant Brendecke, David Crane, Andy Forrest, Chad Guerrero, Elizabeth Lambert, Greg Lewolt, Tess McVicker, Dennis Michael Tenney, Christina Tiberia, Michelle Tomlinson, Jim Wynorski

Zombies… door de filmindustrie op de meest uiteenlopende manieren tot leven geroepen doden die het op de levenden hebben voorzien. In ‘Brain Dead’ is een neergestorte meteoriet met een meeliftende buitenaardse parasiet de oorzaak van alle onheil. De parasiet neemt het brein van zijn gastheer over, verandert hem in een eeuwig hongerige zombie die slachtoffers maakt en ervoor zorgt dat het aantal zombies in de loop van het verhaal ook toeneemt. Niet bijster originele uitgangspunten dus die menig horrorfan dan ook meer dan bekend zullen voorkomen uit verschillende horrorproducties.

Ook andere gebeurtenissen en ontwikkelingen blijken zich op herkenbare wijze af te spelen. Het verhaal speelt zich af in een afgelegen gebied, de hoofdpersonen vormen een groep die zich tussen alle perikelen door voortdurend aan onderling geharrewar overgeeft, hulp is van buitenaf niet in te roepen en aan een gemeenschappelijk gevaar – deze keer zombies die het op hersens hebben voorzien – moet het hoofd geboden zien te worden. Diverse elementen die opnieuw van een niet al te grote originaliteit getuigen.

Maar goed, standaardingrediënten of niet, ze hebben niet in de weg gestaan van menig geslaagd horrorfilm. Hoe zit het in deze ‘Brain Dead’? De toon van deze film uit 2007 is al snel gezet. Een van de eerste scènes waarin de in een zombie veranderde visser het hoofd van zijn maat uit elkaar trekt is daar direct een niet mis te verstaan voorbeeld van. Aardig geslaagde speciale effecten, daar niet van, maar wel dusdanig vormgegeven dat er een duidelijk humoristisch gehalte uit spreekt. Hoewel de daaropvolgende gebeurtenissen wel enigszins serieuzer van opzet overkomen, klinken de humoristische ondertonen gedurende de gehele speelduur van deze productie op verschillende manieren door, in de vorm van optredende situaties en al dan niet sarcastische uitspraken en dialogen. De opzet dat het een en ander met de nodige korrels zout genomen moet worden is dan ook al snel duidelijk.

Tegelijkertijd valt het relatief langzame tempo in het eerste deel van deze film op. Veel tijd wordt besteed aan de introductie van de diverse karakters en hun veelvuldig uitbrekende onderlinge ruzies en twisten. Qua introductie weliswaar een goede manier om de rolverdeling van de personages duidelijk te maken en identificatie met deze en gene tot stand te brengen, maar sommige scènes komen nogal overbodig over en nemen relatief teveel tijd in beslag. Een sneller tempo had dan ook geen kwaad gekund. Ook blijft met name na de veelbelovende openingsscène met de eerste zombie een herhaling hiervan vrij lang achterwege en waren wat meer tussentijdse zombieverschijningen welkom geweest.

In een later stadium wordt het een en ander echter ruimschoots gecompenseerd wanneer er veelvuldig zombies op de proppen komen die in hun zoektocht naar menselijke hersens vastbesloten te werk gaan. Hun beoogde prooien zijn echter minstens zo vastbesloten weerstand te bieden en hebben daartoe allerlei wapentuig tot hun beschikking. Al dan niet sympathiek overkomend, diverse belegerde personages vallen aan de zombies ten prooi en ontwikkelen traditiegetrouw zelf ook de nodige onfrisse zombietrekjes. Het steeds kleiner wordend aantal overlevende personages moet dan ook alles op alles zetten om nog te overleven. Genoeg mogelijkheden om in een leuk tempo de nodige spannende actietaferelen, schietpartijen, hak- en steekwerk, schrikeffecten, achtervolgingen en confrontaties van diverse aard te laten passeren. Ook genoeg redenen dus om tal van (on)smakelijke speciale effecten voor te schotelen: kotsende zombies, opensplijtende en exploderende hoofden, afgeschoten ledematen, in tweeën geschoten zombies, onthoofdingen en noem maar op. Ruim voorzien van de nodige bloederigheid en, hoewel het low-budget gehalte van deze productie nog wel eens in de speciale effecten te onderkennen is, aansprekend genoeg vormgegeven zodat de liefhebbers van dit soort beelden weer ruimschoots aan hun trekken komen. Hoewel ook de zombies qua uiterlijk en uitstraling eng en dreigend genoeg overkomen, blijft ook uit de speciale effecten herhaaldelijk de op diverse punten humoristische ondertoon van deze productie spreken. Een van de meest veelzeggende momenten is de vrouwelijke ranger die, na door een zombie te grazen te zijn genomen, zowel gezichts- als hersenloos nog seconden lang door het beeld wankelt. Evenals andere situaties niet al te realistisch overkomend, ook niet binnen de grenzen van het zombiegenre, maar wel eens te meer bijdragend aan het entertainment binnen deze productie.

Qua personages komt er weinig verrassends voor in dit verhaal, en daarnaast zijn de diverse karakters ook herkenbaar en/of herhaaldelijk maar al te voorspelbaar in hun gedragingen. Twee ontsnapte gevangenen, de een kwaadaardig en de ander sympathiek. Een verdwaasde dominee die te midden van de aanvallende zombies vooral allerlei religieus geïnspireerde uitspraken loopt uit te kramen, een plaatselijke sheriff met wat al te uitbundig vormgegeven komisch gedrag en wat studentes die wisselend paniekerig of heldhaftig rondlopen en voor wat vrouwelijk naakt zorgen. Niet veel verrassends dus. Aan de andere kant zullen bij een film als dit weinig kijkers zitten te wachten op diepgaande karakterstudies of karakterontwikkelingen en zorgt het stereotiep gedrag van de personages ook voor een deel van de humor in deze film, net als hun voorspelbare onderlinge ruzies dat doen. En hoewel deze productie zichzelf duidelijk niet al te serieus neemt, melig wordt het nooit en de acteurs en actrices zetten zonder uitzondering hun beste beentje voor. Geslaagd overkomend werk dan ook van zo goed als alle betrokkenen bij deze productie, hoe oppervlakkig of eenzijdig hun karakters ook overkomen. Het maakt deze ‘Brain Dead’ tot een op meerdere punten geslaagde zombiefilm. Weliswaar niet de beste in zijn soort ooit gemaakt en qua originaliteit niet bepaald uitblinkend, maar wel een die met de nodige humoristische tinten de liefhebber qua spanning, actie en horror meer dan genoeg verdienstelijks heeft te bieden.

Frans Buitendijk