Brake (2012)
Regie: Gabe Torres | 91 minuten | misdaad, thriller | Acteurs: Stephen Dorff, Chyler Leigh, JR Bourne, Tom Berenger, Bobby Tomberlin, Kali Rocha, King Orba, Pruitt Taylor Vince, Sammy Sheik, Kent Shocknek, Jaylen Moore, Stephen J. Bridgewater, Matthew Pollino, Jason Raphael
‘Donker en beklemmend’ lijken de kernbegrippen die de makers van ‘Brake’ hebben geïnspireerd. Deze crime- en actiethriller doet denken aan ‘Buried’ en ‘127 Hours’, alle drie zogenaamde single-setting thrillers; ze spelen zich voornamelijk in één ruimte af. Dit is een riskante keuze, aangezien één plek en in dit geval ook één acteur voor een groot deel verantwoordelijk zijn voor het succes van de film. Gabe Torres heeft echter juist gehandeld, de film is vanaf het begin spannend en mysterieus en zal dit tot de laatste minuut blijven.
In ‘Brake’ zien we voornamelijk geheim agent Jeremy Reins (Stephen Dorff, bekend van ‘Blade’), vanaf het moment dat deze erachter komt dat hij vastgehouden wordt in een auto tot het einde van dit avontuur. Hij bevindt zich in een soort kleine doos, waar behalve de duisternis alleen een timer en een radio aanwezig zijn. Via de radio krijgt Jeremy contact met verschillende personen, waaronder een lotgenoot die ook opgesloten zit en zijn ex-partner Molly (Chyler Leigh). Het lijkt erop dat de gijzelnemers iets van de gevangenen willen, iets dat met de geheime locatie van de president te maken heeft.. Terwijl Jeremy in angst zit te wachten tot hij bevrijd wordt, lijkt de oude romance tussen Molly en hem weer op te spelen.
‘Brake’ heeft zijn kracht voornamelijk te danken aan de verhaalvorm. Doordat we vanuit Jeremy’s gezichtspunt kijken, lijkt het bijna alsof het publiek alles zelf meemaakt. Vanaf het moment dat hij zijn gevangenschap ontdekt weet de kijker niet meer dan Jeremy, waardoor het spannings- en verrassingselement continu sterk aanwezig blijft. Ook de sympathie voor de protagonist is hierdoor groot; doordat de kijker zich de hele film lang in Jeremy’s situatie bevindt gaat hij automatisch met hem meeleven.
Men zou misschien denken dat het kijken naar één persoon in steeds dezelfde ruimte gaat vervelen, maar niets is minder waar. Met behulp van omgevingsfactoren worden continu nieuwe impulsen aan het verhaal gegeven. De timer telt steeds af vanaf vier minuten, waarna er telkens iets gebeurt (de auto begint bijvoorbeeld te rijden, of het licht gaat opeens aan). Zo wordt de kijker als het ware geconditioneerd om altijd een gebeurtenis te verwachten wanneer de timer de nul nadert. Dit systeem gaat niet vervelen, aangezien er elke keer iets anders gebeurt en de timer niet de hele film lang hetzelfde werkt. Verder speelt geluid een belangrijke rol, om het gebrek aan zicht te compenseren. Zo probeert Jeremy zijn positie te bepalen door op omgevingsgeluiden te letten en hoort hij af en toe gesprekken van buitenaf die hem mogelijkerwijs kunnen helpen.
Na een lange tijd komt er een onverwachte wending in het verhaal die alles in de war schopt, misschien een wat flauwe zet. Als de toeschouwer hier weer van is gestabiliseerd gebeurt er echter nog iets onverwachts, wat de laatste minuten van de film enigszins verwarrend maakt. De vraag is of deze plottwists nodig zijn, aangezien het verhaal op zich al krachtig is. Misschien probeerde Torres zich toch te onderscheiden van ‘Buried’, een film waarop ‘Brake’ wel heel erg lijkt.
‘Brake’ is al met al een succesvolle film. Hij is gebaseerd op een inmiddels bekende formule, maar dit doet niet af aan de spanning. Doordat we het verhaal vanuit Jeremy’s gezichtspunt beleven, wordt de kijker sterk betrokken bij de gebeurtenissen. Ook spelen omgevingsfactoren zoals de timer en het geluid hierbij een grote rol. De plottwists aan het eind zijn enigszins overdreven, maar houden de boel in ieder geval levend. Een aanrader voor ieder die wat spanning mist.
Alexandra Hoff
‘Brake’ verschijnt woensdag 18 juli 2012 op DVD, blu-ray en VOD.