Bridesmaids (2011)

Regie: Paul Feig | 125 minuten | komedie | Acteurs: Kristen Wiig, Maya Rudolph, Rose Byrne, Chris O’Dowd, Ellie Kemper, Wendi McLendon-Covey, Melissa McCarthy, Matt Lucas, Jill Clayburgh, Rebel Wilson, Michael Hitchcock, Jon Hamm, Kali Hawk, Johnny Yong Bosch, Any Buckley, Ben Falcone, Mia Rose Frampton, Cat Doss, Tucker Albrizzi, Joe Nunez

De vrouwelijke tegenhanger van ‘The Hangover’, zo werd deze film door menigeen aangekondigd. De trailer toonde inderdaad een aantal niet mis te verstane grove gebeurtenissen en grappen, en bovendien enkele inhoudelijke overeenkomsten (een geplande bruiloft, een trip naar Las Vegas en een te dikke, sociaal onaangepaste schoonzus) met de mannelijke instant klassieker uit 2009. Na het bekijken van ‘Bridesmaids’ is één ding duidelijk: ondanks geleende elementen  en eenzelfde opbouw, is ‘Bridesmaids’ geen vrouwenversie van ‘The Hangover’ geworden. Daar is de plot niet origineel genoeg voor en de verhaallijn te voorspelbaar. Toch is de film op zichzelf zeker geslaagd en zijn de grappen voor een ‘chick flick’ behoorlijk goed geplaatst en origineel. Dat het werkt, komt vooral door Kristen Wiig die de rol van Annie op zich neemt en samen met  Annie Mumolo het script heeft geschreven. Wiig draagt het komische gewicht van de film met verve, en laat vanaf het begin zien dat ze met Annie – ondanks vele oneffenheden – een sympathiek en geestig personage heeft neergezet. De ingrediënten die de film grappig moeten maken, zijn niet al te moeilijk, maar wel geslaagd: een scène waarin Annie onder invloed van drank en kalmeringsmiddelen het vliegtuig wordt uitgezet; een flinke dosis poep- en plasgrappen; enkele ongemakkelijke ruzies, een stel vreemde, zwaarlijvige, Britse huisgenoten en een handvol malle bijrollen geven de juiste mix voor een geestige komedie.

Hoofdpersoon Annie, gespeeld door de – voor het grote publiek – onbekende Kristen Wiig wordt door haar jeugdvriendin Lillian gevraagd haar ‘maid of honour’ te zijn bij de geplande bruiloft met Doug. Annie, een sympathieke chaoot die net haar taartenwinkel failliet heeft zien gaan, geen geld en geen relatie heeft, is dolblij voor Lillian maar ontdekt gaandeweg dat het plannen en organiseren haar niet fantastisch afgaat. Extra frustrerend is daarom de ‘nieuwe’ vriendin van de bruid-in-spé, de perfecte Helen (een leuke rol van Rose Byrne). Zij kent iedereen, organiseert de beste feesten en heeft bakken met geld – het ideale bruidsmeisje. Annie laat Helen een wig drijven tussen haar en bruid Lillian, verknalt haar taken als getuige en zijdelings ook haar persoonlijke leven. De drie overige bruidsmeisjes zijn vanzelfsprekend karikaturen, zoals dat hoort in een komedie als deze, maar wel goed gekozen karikaturen. Vooral Melissa McCarthy, die de meeste vrouwen zullen kennen als de goeiige Sookie uit ‘The Gilmore Girls’, steelt de show als de – letterlijk en figuurlijk – stevige tante, Megan. Dat Megan uiteindelijk haar eendimensionale karakter ontstijgt, komt de film zeker ten goede.

De romantische subplot tussen Annie en de lieve agent Rhodes voelt op momenten wat obligaat aan, maar ontwikkelt zich subtiel genoeg om te blijven boeien. Het einde is zoals het moet zijn: vijf minuten daarvoor nog lijkt alles in het honderd te lopen, culmineren de problemen in een dramatische climax die gelukkig net op tijd voor de bruiloft opgelost en uitgepraat wordt. Wat dat betreft verschilt de vrouwenversie nauwelijks van die van de mannen – ook ‘The Hangover’ had met al zijn absurde plotlijnen een net Hollywood-einde nodig om alle gebeurtenissen in perspectief te kunnen zien en vooral te blijven lachen. Met de formulefilm zélf is niets mis, wanneer de invuloefening met zorg en gevoel gebeurt. Hier is dat gelukt en dat heeft sinds tijden weer een grappige vrouwenfilm opgeleverd – al is daar blijkbaar ook een portie infantiele mannenhumor voor nodig.

Ruby Sanders

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 7 juli 2011
DVD- en blu-ray-release: 14 december 2011