Britney: For the Record (2008)

Regie: Phil Griffin | 90 minuten | documentaire, muziek | Met: Britney Spears

Britney Spears werd bekend als het lieve, onschuldige meisje uit de videoclip van ‘Baby One More Time’. Als jong meisje werd zij door deze hit ineens gebombardeerd tot wereldster. Maar hoe groter de roem, hoe slechter het ging met Britney. Voor het oog van de wereld stortte de ster totaal in. Een documentaire over haar leven is dan ook zeker geen overbodige luxe, want eigenlijk willen we allemaal wel weten hoe het met haar gaat en hoe zij de slechte periode in haar leven heeft ervaren. Wat stiekem houden we gewoon allemaal een beetje van Britney.

Britney wordt gevolgd vanaf het moment dat zij haar comeback maakt bij de MTV Music Awards. In de film zien we Britney zoals we haar kennen van vroeger: spontaan vrolijk en lief. Ze vertelt wel over de heftige periode in haar leven, maar het krijgt nergens echt diepgang. Het is fijn om te zien dat het weer goed gaat met onze Brit, maar wat we eigenlijk willen zien en willen weten, komt niet aan de orde. De documentaire lijkt meer op een propaganda om Britney weer in de publiciteit te krijgen met haar nieuwe album en parfum, dan op een documentaire over haar leven. Er wordt bijna niets verteld over haar huwelijk met Kevin, waarom is ze zo snel getrouwd? Wat ging er mis? Ze vertelt niets over hoe ze zich voelde toen ze de voogdij over haar kinderen verloor. Wel vertelt ze hoe veel ze van hen houdt, en hoe leuk ze het heeft met haar kinderen. Ook het antwoord op de vraag der vragen; ‘Waarom schoor ze haar hoofd kaal?’ kreeg geen bevredigend antwoord. ‘What the hell was I thinking?’ is de reactie van Britney op de persoonlijke vragen. Wij, als kijker, weten het antwoord nog steeds niet. Wel zien we Madonna even openhartig vertellen over Britney en over hoe zij zich zorgen om haar collega popster maakte.

Het enige stuk uit de film dat echt indruk maakt is het bekende paparazzi-verhaal. Er is geen enkele andere celebrity ter wereld die zo wordt lastig gevallen door de pers. Ze kan de deur niet uit zonder bewaking. Ze kan niet even een boodschap gaan doen of een luchtje gaan scheppen zonder lastig gevallen te worden. De pers volgt daar bij elke stap die ze zet, en zoomt in op elke fout die ze maakt. Als Britney gaat winkelen moet ze langs een groot kleed naar buiten lopen om maar niet belaagd te worden door pers en fans. Het is vreselijk om zo te moeten leven, dat gun je helemaal niemand. En bij Britney is het wel heel extreem. Je zou je er als kijker bijna schuldig over gaan voelen.

Als Britney-fan zul je na deze documentaire nog meer van haar zijn gaan houden. Maar als je deze documentaire gaat kijken in de hoop antwoorden te krijgen en in de hoop op een eerlijk verhaal over de wereldberoemde popster, dan zal je teleurgesteld worden. Antwoorden hebben we nog steeds niet. Wat we wél weten is dat Britney weer helemaal terug is en dat het weer goed met haar gaat. En dat is toch eigenlijk het belangrijkste.

Eveliene Sanders