Brodeuses (2004)

Regie: Eléonore Faucher | 89 minuten | drama | Acteurs: Lola Naymark, Ariane Ascaride, Thomas Laroppe, Marie Félix, Arthur Quehen, Jackie Berroyer, Anne Canovas, Marina Tomé, Elisabeth Commelin, Christophe Hatey

‘Brodeuses’ is het regiedebuut van Eléonore Faucher, die ook medeverantwoordelijk is voor het scenario. Een verstild drama dat handelt over leven en dood, zwangerschappen en adoptie, lust en liefde, het rapen van kolen en het borduren van een sierlijk patroon. Een verhaal met veel potentie en een film waarvan je op voorhand veel verwacht, zeker als je weet dat hij in Cannes in de prijzen is gevallen.

‘Brodeuses’ is vooral het verhaal van de zwangere postpuber Claire. Deze roodharige brokkenpiloot is meteen het enige karakter in de film waar je nu en dan een echte persoonlijkheid in kunt ontwaren. Claire leren we kennen als een soort natuurverschijnsel, stampend door het weiland in haar groene laarzen en bokkend achter de kassa van de supermarkt. Hierna wint Claire aan diepte. Onzekere blikken in de buurt van volwassenen, aandoenlijke scheve glimlachjes als ze weer eens een binnenpretje heeft. Claire heeft het lastig maar ze redt het wel, zoveel is duidelijk. Dit personage wordt overtuigend en subtiel vertolkt door de jonge actrice Lola Naymark, waar we ongetwijfeld meer van zullen horen.

Een ander belangrijk personage, madame Mélikian, komt heel wat minder tot ontplooiing. Dit ligt niet aan Ariane Ascaride die haar vertolkt, maar aan de schetsmatigheid van het karakter. We zien een rouwende moeder zoals we ons een rouwende moeder voorstellen, maar het ontbreekt madame Mélikian aan individuele trekjes, zodat ze nooit echt tot leven komt. Dit geldt nog in sterkere mate voor de andere personages. Claire’s moeder is bijna een karikatuur en Claire’s nieuwe geliefde is vooral zwijgzaam. Dat hij daar alle reden toe heeft begrijpen we, maar een enkele blik in zijn getroebleerde binnenste zou toch wel hebben geholpen.

Doordat deze personages niet helemaal uit de verf komen, blijft ook de dramatische spanning op een laag voltage steken. Er wordt wel veel aangeroerd en tranen vloeien rijkelijk, maar voelbaar wordt het drama nooit. Daarbij is ook nog eens gekozen voor nerveuze minimalistische muziek, die de innerlijke spanningen van de personages blijkbaar moet vertolken maar er uiteindelijk voor zorgt dat beeld en muziek weinig samenhang vertonen.

Gelukkig dan maar dat ‘Brodeuses’ visueel prima te genieten is. Fraaie close ups van de nurkse Claire en uitgekiende shots van de borduursters in het sfeervolle atelier. Gevoegd bij de prima acteerprestatie van Naymark en de overheersend hoopvolle toon, moet de conclusie luiden dat ‘Brodeuses’, ondanks die minpunten, een bezoekje toch wel waard is. Maar een prijswinnaar zul je hier zeker niet in ontdekken.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 17 februari 2005