Broeders (2017)

Recensie Broeders CinemagazineRegie: Hanro Smitsman | 93 minuten | drama | Acteurs: Achmed Akkabi, Walid Benmbarek, Bilal Wahib, Ghalia Takriti, Mostafa Benkerroum, Jamil Zraikat, Dunya Khayame, Rachida Iaallala, Mahjoub Benmoussa, Semy Benmbarek, Sophie van Winden, Hamzeh Shaker Mahadin, Nairuz Ajlouni, Kamal Al Muhaisen, Dina Raad-Yaghnam, Amin Safi, Yara Takriti, Mohammad Emad Alhusni, Qusai Imad Kabab, Ghandi Saber, Ali Elayan

Een beloftevolle student aan de Kunstacademie reist in ‘Broeders’ uit naar een van de veelvuldige vluchtelingenkampen van Jordanië om er jonge oorlogsslachtoffers op een creatieve manier bij te staan. Met behulp van zijn mobiele telefoon staat hij in contact met het thuisfront. Geregeld stuurt hij filmpjes om te laten zien dat hij het er goed heeft. Totdat zijn familie op een dag niets meer van hem verneemt. De jongen zal niet in zeven sloten tegelijk lopen, veronderstellen ze. Dat de Nederlandse Staat daar anders over denkt, ondervinden ze aan den lijve wanneer ze door een arrestatieteam hardhandig uit hun huis worden gehaald. De jongen is de grens naar buurland Syrië overgestoken, zo beweren ze. Er zijn tekenen dat hij zich aangesloten heeft bij een Jihadistische organisatie.

Hun kleine jongen die zich aangesloten heeft bij een bende religieuze moordenaars. De Marokkaanse familie wil er, na te zijn vrijgelaten wegens een gebrek aan bewijs, nog steeds niets van weten. Ze besluiten het heft in eigen handen te nemen. De twee oudere broers van de jongen zullen in het oorlogsgebied naar hem op zoek gaan. De eerste, Mourad (Walid Benmbarek), is een hardvochtige militair bij de Nederlandse landmacht. De tweede, Hassan (Achmed Akkabi), een losbandige stand-up komiek. De zoektocht begint in het vluchtelingenkamp waar ze het laatst contact met de jongen gehad hebben. Al snel blijkt dat hij inderdaad de grens naar Syrië overgestoken is. Er zit voor de tegenpolen niets anders op om dezelfde hachelijke oversteek te wagen.

Tot zover is ‘Broeders’ een pakkende film die de emoties van de met veel vragen achtergebleven familie goed voelbaar maakt. Zodra de twee broers de vlucht naar Jordanië hebben genomen, gaat er echter een hoop mis. Dat ligt voornamelijk aan het door vier schrijvers ontwikkelde scenario. Dat de twee broers als tegenpolen geregeld in gekibbel uitbreken, is niet vreemd. Het hoort bij de reis, en de persoonlijke groei, die ze zullen doormaken. Het begrip voor de ander zal groter worden. De grappenmaker zal serieuzer worden, zeker nadat hij de oorlog in Syrië met eigen ogen heeft aanschouwd. De soldaat zal wat van zijn rigide postuur verliezen en beseffen dat de warmte van familie er is om te koesteren.

Tot dat zover is, wordt de verdeeldheid tussen de twee broers buitensporig uitvergroot. Dat gaat gepaard met een hoop dialoog, die in zekere zin de toeschouwer het zicht ontneemt van de krachtig geschoten beelden. Want juist omdat er zoveel gewicht aan de dialoog wordt gegeven, verliest het beeld aan betekenis. De beelden van het vluchtelingenkamp, de platgebombardeerde Syrische steden en het leven tussen de ruïnes staan allen in dienst van het gesproken woord. En dat terwijl het beeld zelf prima in staat is om gemoedstoestand van de personages en hun reflectie op de wereld om hen heen tot uiting te brengen.

Daarbij komt dat de kwaliteit van de dialoog niet bijzonder hoog ligt. Sterker, de teksten die komiek Hassan in zijn mond legt, zijn veelal onbezonnen, larmoyant en pertinent ongrappig. Het gevolg daarvan is dat al het drama de film wordt uitgezogen. Anekdotes over de oorlog blijven hangen in clichés. Het mysterie omtrent hun broer komt, mede door enkele flauwe flashbacks, nooit helemaal tot volle wasdom. De emotieloze afloop bereikt precies het tegenovergestelde van wat het wil betogen. ‘Broeders’ is helemaal doodgeschreven.

Wouter Los

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 15 februari 2018