Broker – Beurokeo (2022)

Regie: Hirokazu Koreeda | 129 minuten | drama | Acteurs: Song Kang-ho, Dong-won Gang, Bae Doona, Ji-eun Lee, Lee Joo-young, Kang Gil-woo, Park Hae-joon, Seung-soo Im, Sae-Byuk Kim, Ryu Kyung-Soo, Dong-hwi Lee, Lee Moo-saeng, Ji-yong Park, Sae-byeok Song, Kim Sun-young

Tijdens onderzoek naar het Japanse adoptiesysteem voor zijn film ‘Like Father, Like Son’ (2013) stuitte regisseur Hirokazu Kore-eda op het controversiële fenomeen babybox. Wanneer je geen kant meer op kan, na bijvoorbeeld een ongewenste zwangerschap, kunnen mensen ervoor kiezen het kind anoniem achter een geautomatiseerd luik te vondeling te leggen. Japan heeft één zo’n babybox, Zuid-Korea heeft er daarentegen veel meer en onder auspiciën van katholieke kerken. Dit onderwerp kon de sociaal geëngageerde Kore-eda niet laten liggen. Bovendien bood het hem de kans om met de Koreaanse steracteurs Song Kang – Ho, onder andere van ‘Parasite’ (Bong Joon-ho, 2019), Gang Dong-Won en Doona Bea samen te werken die hij op internationale filmfestivals had leren kennen. Het resultaat is ‘Broker’, een emotionele en af en toe kolderieke roadtripfilm over gemarginaliseerde Zuid-Koreanen die verlangen naar dat beetje familiewarmte.

In een Zuid-Koreaanse stad beheert de koddige laat-veertiger Ha Sang-Hyeon (Song Kang-Ho) een kleine stomerij die eigenlijk fungeert als dekmantel voor het handelen in adoptiekinderen op de zwarte markt. Want laat het nu zo zijn dat het winkeltje vlakbij een kerk met babybox ligt. Samen met zijn partner-in-crime, de jongere Dong Soo (Gang Dong-Won), steelt Sang-Hyeon weer eens een baby om het vervolgens aan de beste bieder te verpatsen. Er zijn namelijk veel kinderloze stellen die dik betalen voor een vondeling. En ja, Sang-Hyeon heeft hier en daar schulden uitstaan. Echter de moeder van de laatst gestolen baby, So-Young (Ji-eun Lee), bedenkt zich en wil haar zoontje Woo-sung weer zien. Dat twee politie-detectives de schimmige wandel en handel van Sang-Heyon en Dong-Soo onderzoeken, maakt het allemaal des te gecompliceerder.

Evenals in de doordringende beelden van ‘Parasite’ (Bong Joon-ho, 2019) echoot het veranderlijke weer op het Koreaanse schiereiland de wispelturige emoties van de met zichzelf worstelende personages. Het toeval wil dat genoemde titels ook een uitmuntende vakman op het gebied van cinematografie delen, de Zuid-Koreaan Hong Kyung-pyom. Eerder legden hij ‘Burning’ (Lee Chang-dong, 2018), ‘Mother’ (Bong Joon-ho, 2009) en ‘Snowpiercer’ (Bong Joon-ho, 2013) op de gevoelige plaat. ‘Broker’ is wel veel ingetogener, intiemer van schaal, dan de drie eerdergenoemde films. Voor Kore-eda telt vooral het kleinmenselijk gemis. Bedachtzaam speurt hij naar de momenten waarin de onmacht dan wel kracht van mensen schuilt om elkaar te begrijpen en te steunen. Niet voor niks noemt de Japanse filmmaker het sociaalrealisme van Britse collega Ken Loach als inspiratiebron.

De gelauwerde actrice Doona Bea en de jongere Lee Joo-young, als respectievelijk de cynische detective Soo-Jin en de idealistische rookie Lee, tonen hoeveel je kan bereiken met beperkte tijd op het scherm. Hun terloopse gesprekken over werk, politiek en cultuur, alsof het levensbeschouwelijke terzijdes uit een oude film noir betreffen, vormen deels het geweten van het verhaal. En is het thuisleven de schaduw van rechercheurs die verdachten schaduwen. Op een onbewaakt moment tijdens een avonddienst, genietend van een portie noodles, klinkt het liedje “Wise-up” (Aimee Mann) over de autospeakers. Buiten regent het keihard. Soo-Jin belt haar echtgenoot tegen wie ze over het nummer zegt: “dat is toch uit die ene film…”. Niet geheel toevallig gaat de film in kwestie, ‘Magnolia’ (1999, Paul Thomas Anderson) over gebroken families en vergiffenis.

De acrobatische plot en thematische connecties tussen personages, in heden en verleden, komen meer gekunsteld over dan in vorig werk van regisseur Kore-eda. Ook omzeilt de Japanse regisseur maar nipt het vals sentiment, veelal met alledaagse humor als tegengif. Belangrijker nog trekt hij zware beproevingen en keuzes voor een significante, veelal onbekende, groep mensen op een scherpe en invoelende wijze de bioscoopzaal in. Net als Loach kijkt de Japanner niet weg maar juist verder als het penibel wordt. Elke zich zelf respecterende nationale cinema moet ruimte blijven bieden, in voor – en tegenspoed, aan zulke sociaal betrokken en hartstochtelijke geesten.

Roy van Landschoot

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 12 januari 2023
VOD-release: 12 april 2023
DVD-release: 12 april 2023