Brooklyn Rules (2007)
Regie: Michael Corrente | 95 minuten | drama, misdaad | Acteurs: Scott Caan, Freddie Prinze Jr., Jerry Ferrara, Alec Baldwin, Mena Suvari, Monica Keena, Robert Turano, Phyllis Kay, Ursula Abbott, Paulo Araujo, Marc Alan Austen, P.J. Brown, Chris Caldovino, John Cenatiempo, Bern Cohen, Tibor Feldman, Annie Golden, Alexa Havins, Rome Kanda, Frank Lapetina, Christian Maelen, Jeffrey M. Marchetti, Dan McCabe, Larry Nuñez, Brian O’Neill, Anthony Paolucci, Richard Perello, Ty Thomas Reed, Ed Rubeo, Staci Rudnitsky, Elyse Seiden, Daniel Tay, James Thompson, Kevin Thoms, Lin Tucci, Anthony Vincent
Het Amerikaanse drama ‘Brooklyn Rules’ speelt zich af in de jaren tachtig in de altijd roerige wijk van Brooklyn. Hoewel het maffiageweld uit de jaren tachtig zeker niet genegeerd wordt in deze speelfilm, speelt dit een ondergeschikte rol. Het dient slechts als achtergrond voor de gebeurtenissen in de levens van drie vrienden. Zij groeien toevallig op in het Brooklyn van de onrustige jaren tachtig. Voor het jaartal 1985 is echter bewust gekozen: de zeventig jarige maffiabaas Paul Castellano werd door medewerkers van John Gotti vermoord, waarop een maffiaoorlog volgde. Schrijver Terence Winter, ook bekend en gelauwerd van zijn werk voor tv-serie “The Sopranos” baseerde het scenario van de film grotendeels op zijn eigen leven en zijn hechte vriendschap met twee jongens, die eveneens in Brooklyn opgroeiden.
Mike, Carmine en Bobby zijn drie jongens van ongeveer dezelfde leeftijd. De drie kennen elkaar al vanaf de kleuterschool en hoewel ze gek op elkaar zijn, uiten ze dit slechts in de meest vreselijke beledigingen naar elkaar toe. Elk van de jongens heeft zo zijn eigen eigenaardigheden, en dit wordt prima uitgebeeld door de verschillende acteurs. Scott Caan, zoon van de legendarische acteur James Caan, treedt hier in de voetsporen van zijn vader en leek nooit meer op Sonny (James’ rol in ‘The Godfather’). Hij bewijst hier over flink wat acteertalent te beschikken; zijn vertolking van de ijdele Carmine, die in zijn hang naar roem en geld het verkeerde pad betreedt en in aanraking komt met de maffia, is gedenkwaardig. Ook Jerry Ferrera is ontroerend als de lieve Bobby die de meest vreemde gerechten bestelt en altijd zo zuinig is dat hij liever een paar kilometer loopt dan een parkeerwachter betaalt voor het parkeren van zijn auto. Zijn liefde voor Amy (Monica Keena) houdt al twee jaren stand en biedt wat tegenwicht voor de one-night stands van Carmine.
De rol van Mike wordt gespeeld door Freddie Prinze Jr., geen verkeerde acteur, maar de belangrijke rol van Mike blijkt wat te zwaar voor hem. Hij weet niet in elke scène te overtuigen. Hij doet het prima in de scènes met tegenspeelster Mena Suvari, maar in enkele emotionele passages schiet zijn acteervermogen jammer genoeg te kort. Mike wil het liefst weg uit Brooklyn. Hij droomt van een carrière als advocaat en weet een plekje te veroveren op Columbia University. Helemaal eerlijk gaat dat niet, maar dat is niet iets waar hij mee zit. Mena Suvari’s karakter worstelt met haar tegenstrijdige gevoelens voor Mike: aan de ene kant is ze gefascineerd door zijn achtergrond (zelf is ze afkomstig uit het veilige en burgerlijke Connecticut), maar ze verafschuwt het geweld dat Mike in zijn – directe – omgeving tegenkomt (en zelf uitlokt). De actrice blijkt prima overweg te kunnen met deze emoties, al is ze wat te oud om een studente te spelen. Hetzelfde geldt overigens voor Freddie Prinze Jr. en Scott Caan (maar bij die laatste valt dat door zijn uitmuntende acteerwerk niet op). Alec Baldwin speelt de rol van Caesar, een maffiabaas die Carmine hogerop helpt in de wereld van de misdaad en doet dat uitstekend. Prachtig is de scène waarin hij de jonge Carmine aan de tand voelt over zijn afkomst. “Is je moeder Italiaans?” wil hij weten. Een vraag waar je misschien zo overheen walst als niet oplettende kijker, maar één die grote gevolgen heeft voor Carmine’s verdere leven.
Hoewel ‘Brooklyn Rules’ gaat over een hechte, ontroerende vriendschap en enkele dramatische wendingen kent, blijft het verhaal redelijk aan de oppervlakte. De plot is meeslepend, maar toch weten de acteurs er niet het maximale uit te halen en zijn de clichés niet op een hand te tellen. Dat wil echter niet zeggen dat de film mislukt is: het al eerder geprezen acteerwerk van enkele castleden maakt ‘Brooklyn Rules’ zeker de moeite waard. Tevens is de sfeer in de film goed getroffen, dankzij het script van Terence Winter. ‘Brooklyn Rules’ is niet het beste wat de schrijver gedaan heeft met zijn kennis van het leven in het New Yorkse stadsdeel, maar wel aan te raden voor liefhebbers van coming-of-age drama’s en, vooruit, maffiafilms.
Monica Meijer