Brugklas: De tijd van m’n leven (2019)

Recensie Brugklas - De tijd van m'n leven CinemagazineRegie: Raymond Grimbergen | 85 minuten | komedie, drama | Acteurs: Sterre van Woudenberg, Vincent Visser, Niek Roozen, Julian Moon, Stefania Liberakakis, Claire Veldkamp, Britt Scholte, Sevcan Kocer, Else Talsma

Sinds 2014 zendt AVRO-TROS de tv-soap ‘Brugklas’ uit, waarin de dagelijkse beslommeringen van een groep middelbareschoolleerlingen op het fictieve Koning Willem Alexandercollege gevolgd worden. De stijl van de serie is ‘scripted reality’, wat betekent dat het weliswaar fictief is maar dat het eruit ziet alsof het waargebeurd is. De verhalen zijn uit het leven gegrepen en gaan over onzekerheid, kalverliefde, spanningen die de jongeren thuis en op school ervaren en al het andere dat de gemiddelde dertienjarige bezighoudt. De acteurs zijn veelal debutanten, wat de authenticiteit ten goede moet komen. Al zeven seizoenen lang stemmen dagelijks honderdduizenden tien- tot dertienjarigen af op hun dagelijkse portie ‘Brugklas’. De serie is dusdanig populair dat er nu ook een filmversie verschenen is, ‘Brugklas – De tijd van m’n leven’ (2019), geregisseerd door de relatief onervaren Raymond Grimbergen, die ook een aantal afleveringen van de serie draaide en zich nu mag uitleven. Want waar hij normaal slechts tien minuten per aflevering tot zijn beschikking heeft, is dat nu een krappe anderhalf uur.

De vaste kijkers van ‘Brugklas’ herkennen ongetwijfeld bekende gezichten in de film. Centraal staat Nola (Sterre van Woudenberg). Het zit haar niet mee. Haar vriendje Jesse (Vincent Visser) heeft het uitgemaakt en dat is al heel vervelend. Maar de break-up is gefilmd en op internet geslingerd, waardoor Nola nu voor schut staat op school. En nu heeft Fenna (Stefania Liberakakis), het populairste meisje van de school, haar zinnen op hem gezet. In een wanhopige poging om Jesse terug te winnen, werkt Nola zichzelf alleen nog maar meer in de nesten, met als gevolg dat ze niet mee mag op schoolkamp naar Drenthe. In plaats daarvan moet ze de aangekoekte kauwgom van het schoolplein af bikken en zit ze opgescheept met de wat oudere Boy (Julian Moon Snijder), die te boek staat als een loner en een freak. Normaal gesproken zou ze met een grote boog om hem heen lopen, maar hij blijkt anders in elkaar te zitten dan ze altijd heeft gedacht en stelt zelfs voor samen naar Drenthe te rijden om orde op zaken te stellen. Ze lenen de Canta van Nola’s oma en vertrekken voor een roadtrip die hun levens zal veranderen.

Wie na het lezen van bovenstaande samenvatting al een idee heeft waar deze film naartoe gaat; je zit er vast niet heel ver naast. Want als ‘Brugklas – De tijd van m’n leven’ één ding is, dan is het wel voorspelbaar. Nou hoeft de pret niet direct te drukken natuurlijk, zolang de personages maar innemend genoeg zijn. En eerlijk is eerlijk, tijdens de roadtrip die Nola en Boy samen ondernemen, raken we langzaam maar zeker van ze gecharmeerd. Ook al maken ze, op een nachtelijk uitstapje naar een bekend Drents dierenpark na, maar weinig avonturen mee. Maar met ‘scripted reality’ heeft het verhaal weinig te maken; een brugklasser en een tweedejaars die samen 150 kilometer rijden in een invalidewagentje? Ook de een-tweetjes die de diverse personages met de camera hebben, dragen niet bepaald bij aan het gevoel dat we naar iets realistisch kijken. Wat het nog extra ongeloofwaardig maakt is het feit dat de acteurs gemiddeld vijf jaar ouder zijn dan hun personage en dus veel volwassener overkomen dan ze zouden moeten doen als dertienjarigen. Naast de bekende gezichten uit de serie – van de huidige en eerdere lichtingen – worden twee nieuwe personages geïntroduceerd. Maar zowel de bitchy Fenna als de rebelse Boy zijn vrij clichématig uitgewerkt. Met name Boy weet desalniettemin onze sympathie te winnen, zodra we hem beter leren kennen.

‘Brugklas – De tijd van m’n leven’ is voorspelbaar en minder realistisch als de makers ons willen doen geloven. Desondanks weet deze film ons bij vlagen te charmeren en dat heeft voornamelijk te maken met het spel van Van Woudenberg en Moon Snijder en hun onderlinge chemie. Want, ook al zijn ze veel ouder dan de personages die ze neerzetten, de roadtrip die zij samen beleven vormt het hart van de film en de interactie die Nola en Boy daar hebben komt het meest oprecht over.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 7 februari 2019
DVD-release: 25 juni 2019