Bulbul Can Sing (2018)

Recensie Bulbul Can Sing CinemagazineRegie: Rima Das | 95 minuten | drama | Acteurs: Arnali Das, Manoranjan Das, Bonita Thakuriya, Pakija Begam, Manabendra Das, Deep Jyoti Kalita

Zeg je India en film, dan denk je al gauw aan Bollywood. Bijna alles aan het Indiase ‘Bulbul Can Sing’, ondanks het ‘sing’ in de titel’, staat daar haaks op. De door Rima Das geschreven, geproduceerde, gefilmde en geregisseerde drama is kleinschalig, intiem en meestal erg subtiel.

‘Bulbul Can Sing’ gaat over drie tieners, die in Assam wonen, deelstaat in het noordoosten van India: de titulaire Bulbul, haar vriendin Bonny en vriend Suman. Met langzame camerabewegingen observeert Rima Das het groepje, dat bijna altijd buiten is, één met de natuur, genietend van elkaars gezelschap, kletsend en lol en ruzie makend. Je voelt gewoon dat dit drietal samen is opgegroeid. Ze zijn zo vertrouwd met elkaar, dat het ontroert. Onderwijl krijgen we bepaalde rituelen, gewoonten en bijgeloven mee die in de cultuur van Assam zijn vervlochten: het lichtjesfeest, het geloof dat je haar knippen op zaterdag ongeluk brengt, het wassen in de rivier.

Op een bepaalde manier laat de regisseur je geloven dat het leven van deze tieners niet zo heel veel verschilt van dat van westerse jongeren. Op school confronteert Bonny haar vriendje omdat hij volgens haar naar een ander meisje keek. Drama ten top, in een tienerleven draait alles om deze ene verzengende liefde, want “als je het nog één keer doet vermoord ik jou en pleeg ik daarna zelfmoord.” Helaas ook herkenbaar is de homofobie: Suman wordt ‘Ladies’ genoemd en wordt gepest (“de meisjeswc is dáár!”). Bulbul heeft ook een aanbidder, iemand die haar via Suman gedichtjes doorgeeft en met wie ze stiekem buiten school afspreekt. Schattig en onschuldig.

Niets blijkt echter minder waar. Dit is geen Nederland en de combinatie tieners en omgang met het andere geslacht is uit den boze. Wanneer de groep vrienden na het maken van een portretfoto zich afzonderen in de bergen om hun tienerhormonen de vrije loop te laten, heeft dit in het laatste half uur zulke verschrikkelijke gevolgen dat de kijker ineens wakker geschud wordt. Het publiek verwacht deze repressailles niet. Je neemt het de regisseur bijna kwalijk dat je er niet voor gewaarschuwd werd. Het tweede effect is dat de film ineens een andere toon krijgt.

‘Bulbul Can SIng’ is daardoor een vreemde eend in de bijt. Er zitten momenten van pure schoonheid in, maar het verhaal is uit balans. Rima Das is een kei in het observeren en in het vastleggen van kleine, betekenisvolle momenten in het leven van haar hoofdpersonen, bijna alsof het een documentaire is. Misschien dat een langere speelduur voor meer impact had kunnen zorgen, nu voelt het laatste half uur als een andere film, zeker gezien het einde dat wel wat fijnzinniger had gekund.

Monica Meijer

Waardering: 3

Bioscooprelease: 2 januari 2020