Bullet Train (2022)

Recensie Bullet Train CinemagazineRegie: David Leitch | 126 minuten | actie, thriller | Acteurs: Brad Pitt, Joey King, Aaron Taylor-Johnson, Brian Tyree Henry, Andrew Koji, Hiroyuki Sanada, Michael Shannon, Sandra Bullock, Bad Bunny, Logan Lerman, Zazie Beetz, Masi Oka, Karen Fukuhara, Kevin Akiyoshi Ching, Minchi Murakami, Kaori Taketani

Zelfs al zijn ze de vijftig ruimschoots gepasseerd, veel filmsterren gaan er prat op dat ze (nog altijd) de meeste stunts zelf doen. Tom Cruise werd onlangs zestig maar trotseert de grootste gevaren voor de spectaculairste stunts in zijn schier oneindige ‘Mission: Impossible’-reeks. Toen hem op het filmfestival van Cannes gevraagd werd waarom hij per se zelf de meest gevaarlijke fratsen uit wil halen, had hij een zelfverzekerd en gevat antwoord: ‘Niemand vroeg ooit aan Gene Kelly waarom hij danste, of waarom hij geen gebruik maakte van een body double.” Daarmee suggereert hij dat Kelly, de legendarische acteur die faam verwierf met de dynamische en energieke dansen, op dezelfde wijze zijn unieke talenten etaleerde als Cruise dat nu doet met de zijne. Een acteur die er ruiterlijk voor uitkomt wel gebruik te maken van stunt doubles, is Brad Pitt. Onder meer voor zijn rollen in ‘Fight Club’ (1999), ‘Ocean’s Eleven’ (2001), ‘Troy’ (2004) en ‘Mrs. and Mrs. Smith’ (2005) deed stuntman David Leitch de gevaarlijkste stunts voor Pitt (overigens deed hij dat ook voor Jean Claude van Damme). Die samenwerking vormde de basis van een jarenlange vriendschap tussen de twee. Leitch ontwikkelde zich verder tot regisseur en maakte naam met gestileerde actiethrillers die volgepakt zijn met spectaculaire stunts, buitensporig geweld en een stevige dosis humor. Vooral met zijn debuut ‘Atomic Blonde’ (2017) en ‘Deadpool 2’ (2018) maakte hij naam voor zichzelf.

Leitch en Pitt worden op het witte doek herenigd in ‘Bullet Train’ (2022) – al was Pitt ook even te zien in een cameo in ‘Deadpool 2’ – een knotsgekke actiekomedie die zich afspeelt in de Shinkansen, de hogesnelheidstrein die de metropolen in Japan met elkaar verbindt. Aan de basis van ‘Bullet Train’ ligt de novelle ‘Maria Beetle’, een zwartkomische thriller van de hand van de Japanse schrijver Kôtarô Isaka, die in veel landen onder de naam ‘Bullet Train’ werd uitgegeven. De relatief onervaren Zak Olkewicz verwerkte Kôtarô’s boek tot een scenario en Leitch trommelde een keurkorps aan acteurs op voor grote én kleinere rollen. Zijn goede vriend Pitt strikte hij voor de rol van Ladybug, een huurmoordenaar die in een existentiële crisis verkeert. Ladybug is een a-typische killer; met zijn olijke vissershoedje en zwartgerande bril oogt hij meer als een slacker. Hij hoopt dat hij op zijn ‘oude dag’ een beetje rustig aan mag doen, maar zijn mentor (stem van niemand minder dan Sandra Bullock) meldt hem dat ene Carver verzaakt heeft en dat Ladybug nu zíjn klusje mag opknappen. Het klinkt niet al te ingewikkeld: tijdens een ritje met de Bullet Train van Tokio naar Kyoto moet hij een koffer zien te bemachtigen.

Eenmaal aan boord blijkt hij echter niet de enige met levensgevaarlijke skills en een geheime missie. Zo is er de totaal niet op elkaar lijkende ’tweeling’ Tangerine (Aaron Taylor-Johnson) en Lemon (Bryan Tyree Henry), die het bewuste koffertje onder hun hoede hebben. Tangerine lijkt rechtstreeks uit een Guy Ritchie-film te zijn weggelopen en Lemon haalt al zijn wijsheden uit de kinderserie “Thomas the Tank Engine”. Ook aan boord is The Son (Logan Lerman), zoon van de notoire en mysterieuze oppergangster White Death. The Prince (Joey King) ziet eruit als een onschuldig meisje, maar schijn bedriegt. The Wolf (Benito A. Martinez Ocasio, beter bekend onder zijn artiestennaam Bad Bunny, in zijn eerste grote filmrol) is op de trein gestapt om wraak te nemen op degene die zijn familie heeft uitgemoord. Ook Kimura (Andrew Koji) is op zoek naar wraak: hij meent aan boord van de hogesnelheidstrein de psychopaat te kunnen opsporen die zijn zoon van het dak van een flatgebouw heeft geduwd. Ook The Hornet (Zazie Beetz) blijkt aan boord te zijn geglipt, evenals een levensgevaarlijke slang. Zo veel dodelijke types op één trein, als dat maar goed gaat…

‘Bullet Train’ doet denken aan het werk van Guy Ritchie en dat van Quentin Tarantino: grof geweld dat aan de hand van een bizar complex plot en absurde humor aaneengeregen wordt. Dat Leitch een van de regisseurs was van ‘John Wick’ (2013) zal je waarschijnlijk evenmin verbazen. Bij films als deze moet je niet teveel nadenken of de plot wel klopt en of je alles wel kunt volgen, het beste advies is om gewoon lekker achterover te leunen en je te laten onderdompelen in het bloederige geweld in een voortrazende trein. Leitch heeft zijn film volgepropt met allerhande stilistische trucjes, waaronder flashbacks, montagetrucjes, eindeloze terzijdes en subplotjes en titelkaartjes om de personages aan ons voor te stellen. Die overdaad zien we terug in de gehele film: alles is over de top. Neem alleen al het arsenaal aan wapens dat de revue passeert: van ordinaire revolvers en steekwapens tot samoeraizwaarden, koffers, laptops, waterflesjes, gordels, bommen, een reuzenknuffelbeest en ja, ook slangengif. Tussen al dat exorbitante geweld en die buitenissige plotwendingen scharrelt Pitts Ladybug als een wereldvreemde semi-pacifist rond, die het liefst het gesprek aangaat met de gevaarlijke gangster die hij tegenover zich heeft staan, maar zich als het moet als geen ander weet te verdedigen. Die vervreemding werkt aanstekelijk. Het meest hilarisch zijn overigens de een-tweetjes tussen het onmogelijke duo Tangerine en Lemon; met name de laatste is haast aandoenlijk, ook al deinst hij er niet voor terug om geweld te gebruiken als de situatie erom vraagt. De manier waarop hij de treinpassagiers vergelijkt met personages uit ‘Thomas the Tank Engine’ – en daarmee en passant bewijst over gedegen mensenkennis te beschikken – is een geniale vondst.

Veel, meer, meest. Geen moment gaat voorbij dat deze overvolle, voortdenderende trein stilstaat of ons niet meer weet te boeien. Tegen het einde slaat de balans door naar de verkeerde kant en ontspoort ‘Bullet Train’, maar voordat we bij dat eindstation zijn beland gaat er een hoop bloederige en knotsgekke hilariteit aan vooraf. Met ook nog eens een aangename parade aan gastoptredens – door hier te noemen welke bekende acteurs een cameo maken zou een groot deel van de lol wegnemen. Natuurlijk is dit vooral style over substance en had deze film best wat efficiënter gemonteerd kunnen worden (honderd minuten was lang zat geweest). Maar ‘Bullet Train’ is zo’n film die zichzelf niet al te serieus neemt, en dat moeten wij als kijkers dus ook niet doen. Zak dus maar lekker onderuit in je bioscoopstoel, grijp die bak popcorn en geef je over aan deze bomvolle en veelal hilarische actiethriller. Probeer er net zo van te genieten als cast en crew hebben gedaan. O, en ga niet meteen weg zodra de eindcredits in beeld komen; je wil de zeer bevredigende uitsmijter die Leitch voor zijn kijkers in petto heeft vást niet missen!

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 4 augustus 2022