C’est ça l’amour (2018)

Regie: Claire Burger | 98 minuten | komedie, drama | Acteurs: Bouli Lanners, Justine Lacroix, Sarah Henochsberg, Cécile Rémy-Boutang, Antonia Buresi, Célia Mayer, Lorenzo Demanget, Tiago Gandra, Laure Ballarin, Jean-Claude Acquaviva, François Aragni, Paul Giansily

‘C’est ça l’amour’ is een kalme, slepende acteursfilm, met Bouli Lanners in het hart daarvan. Deze Waalse teddybeer (onder andere ‘Rien à déclarer’) beschikt over de juiste fysiek om een man te spelen die zich lijdzaam door het leven sleept. Tot zover in orde, maar niet genoeg. Dit zie je namelijk meteen; je hebt instant sympathie voor het personage Mario, een gescheiden man met twee inwonende tienerdochters. Zo iemand spelen kan zwaargewicht Lanners op de automatische piloot.

Hoewel Claire Burger het een film lang bij sfeertekening houdt, weet ze af en toe toch op te schakelen. Een mooie scène halfweg, waarin Mario zich onder een geluidstrack met operamuziek aan de straatprostitutie laaft, is raak en subtiel. Het verlangen naar schaduwen van geluk, er toch maar van afzien om de simpele reden dat de dame in kwestie niet mooi genoeg is, berusting wanneer zij agressief op zijn afwijzing reageert. Deze scène weerspiegelt in één klap de leegte van een liefdeloos leven.

Liefdeloos, omdat de relatie met kinderen niet geheel wederkerig kan zijn; leeg omdat betaalde seks slechts een fysieke transactie is; berustend omdat een man van middelbare leeftijd allang weet dat hij schaduwen najaagt. Maar nietsdoen is nog erger. De lethargie van Mario en de tieners is cumulatief, en Mario’s eenzaamheid bij momenten ontroerend, vooral wanneer hij zelf zorg nodig heeft. Burger houdt maat, ook in de typische afschuw die tieners voor hun ouders kunnen hebben; Mario blijft een ‘everyman’, en de meiden hebben hem nodig.

Dat is troostend, maar ook een gevangenis. Ongelukkig zijn is sowieso lelijk en moet er ook zo uitzien, vinden wij. We hebben niets aan romantiek als die ontbreekt, en de kijker ook niet. Een goede regisseur zorgt ervoor dat de geprivilegieerde kijker anderhalf uur lang ongelukkig is met Mario, en diens basisemoties herkent. Dat doet Burger adequaat; al is het rollenspel aan het slot een beetje theatraal, het wordt toch nog romantisch.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 28 maart 2019
DVD-release: 9 augustus 2019