Caged (2011)

Regie: Stephan Brenninkmeijer | 104 minuten | thriller | Acteurs: Chantal Demming, Babette Holtmann, Joep Sertons, Victor Reinier

Ondanks de Engelse titel is ‘Caged’ gewoon een Nederlandse film van regisseur Stephan Brenninkmeijer met een sterk erotische lading en een provocerende inhoud. Chantal Demming speelt de hoofdrol van de vrijgevochten Stella, die zich gekooid voelt in haar relatie, op een seksuele ontdekkingsreis gaat en die zich ineens – zonder dat ze weet waarom of hoe – letterlijk gekooid in een kelder ligt. Ze wordt onderworpen aan bizarre lichamelijke onderzoeken door mensen in witte pakken en krijgt na een tijdje gezelschap van Christine (Babette Holtmann), die daar ook gevangen wordt gehouden.

Demming heeft een zware taak om de innerlijke belevingswereld van Stella te verbeelden, waarbij ze een groot deel van de film zonder al te veel kleren aan doorbrengt, maar ze zet een zeer overtuigend portret neer van de dolende Stella. Ook Holtmann en Victor Reinier als Stella’s therapeut laten sterk acteerwerk zien. De laatste acteur die in dit verband genoemd moet worden is Joep Sertons, die zich weer ijzersterk van zijn schurkachtige, onsympathieke kant mag laten zien als de rijke Raymond. Sommige bijrollen zijn minder goed bezet en niet alle dialogen zijn even geloofwaardig. Brenninkmeijer weet daar echter meestal snel langs te zeilen en de focus terug te brengen naar de lotgevallen van Stella. De regisseur heeft in interviews gezegd dat hij seksuele vrijheid wilde belichten vanuit het standpunt van de vrouw. Een man die zoiets doet, wordt “stoer” bevonden, een vrouw wordt als “hoer” beschouwd. Hier heeft hij een punt, want in het sociale verkeer gaat dit stereotype zeker op.

Vanwege de behoorlijk expliciete inhoud heeft ‘Caged’ geen Nederlandse bioscooprelease gekregen, iets wat regisseur Brenninkmeijer bekend moet voorkomen: ook zijn vorige film ‘Swingers’ uit 2006 – over partnerruil en ook met Sertons – was niet in de bioscoop te zien. Die film was in het buitenland overigens een succesje op diverse festivals.

‘Caged’ is behoorlijk ongeremd in het tonen van vrouwelijk en mannelijk naakt en in de onderwerpen die worden aangesneden. De film springt slim van sessies die Stella heeft met haar therapeut, naar haar belevenissen op seksueel vlak, naar haar vernederende verblijf in de kelder. Demming en Reinier geven elkaar verbaal goed tegenspel tijdens hun gesprekken en de scènes waarin Demmings Stella haar erotische avonturen beleeft, zijn stijlvol gefilmd. Niet iedereen zal gecharmeerd zijn van de frontaal gefilmd mannelijke en vrouwelijke lichamen – en het is eerlijk gezegd ook even wennen om een Nederlandse film te zien die zo onconventioneel is.

Het tonen van naakt is namelijk weliswaar een Nederlandse film- (en theater)traditie, maar niet één om heel erg trots op te zijn. Talloze Nederlandse films kennen onnodige en vaak zeer platte blootscènes. ‘Caged’ stuwt de traditie voor Nederlandse begrippen naar een nieuw hoogtepunt (bewuste woordspeling). Of dieptepunt, afhankelijk van je standpunt ten aanzien van de film. Er is echter wel een verschil, in deze film heeft al het naakt in deze film wel degelijk een functie – en is het geen doel, maar een middel om het verhaal te vertellen. Tegelijk zou je kunnen aanvoeren dat de film zijn doel ook enigszins voorbij schiet. Soms balanceert de film ook op het randje van ranzigheid, zoals wanneer een seksspelletje van Stella uitmondt in een verkrachting of als ze op de onderzoekstafel in de kelder wordt aangerand. Door de zeer expliciete scènes, waarvan er een aantal als pornografisch aangemerkt kunnen worden, boet ‘Caged’ bovendien aan kracht in als psychologische thriller. De makers houden de vaart en de spanning er goed in, maar slagen er niet helemaal in om die elementen met elkaar te verbinden, zeker niet met een plotseling gewelddadige en bloederige finale op de koop toe.

Dat ‘Caged’ niet in de bioscoop, maar via “video on demand” werd uitgebracht, is wel begrijpelijk, maar tegelijk ook wel triest. Het zegt iets over het Nederlandse filmklimaat dat er dus weinig ruimte is voor wat afwijkt van de norm en taboes wil doorbreken. Het is bovendien niet alleen een gedurfde film, maar een sterke thriller met uitstekend acteerwerk van de hoofdrolspelers en een vlot verteld, mooi gefilmd verhaal. Vergeleken met sommige andere films van eigen bodem die wèl in bioscooproulatie gaan, is ‘Caged’ van on-Nederlandse allure en kwaliteit.

Hans Geurts