Câini (2016)

Recensie Câini CinemagazineRegie: Bogdan Mirica | 104 minuten | drama, thriller | Acteurs: Dragos Bucur, Gheorghe Visu, Vlad Ivanov, Costel Cascaval, Constantin Cojocaru, Raluca Aprodu, Catalin Paraschiv, Emilian Oprea, Valeri Yordanov, Ela Ionescu, Corneliu Cozmei, Caroline Bera, Miriam Marincea, Dumitru Stegarescu, Manol Gherusin, Ioachim Ciobanu, Andrei Ciopec, Marius Bardasan, Ciprian Mistreanu, Teodor Corban

Het zal je maar gebeuren: van je grootvader een lap onbebouwde grond erven om u tegen te zeggen. Honderden kilometers van je eigen woonplaats. Wat moet je er mee? In een afgelegen gedeelte van Roemenië, in het noordoosten, tegen de grens met Oekraïne, bezat Romans opa een flink stuk land: dorre graslanden, veel struikgewas, hier en daar water en zanderige paadjes. In deze broeierige setting speelt zich ‘Câini’, het speelfilmdebuut van Bogdan Mirica, af. Hij ontving hiervoor de FIPRESCI-prijs op het filmfestival van Cannes.

De toon wordt meteen gezet in de openingsscène. Langzaam beweegt de camera zich over de grond – op ooghoogte van een hond zeg maar. Af en toe horen we wat gezoem en geluiden van andere ondefinieerbare fauna. Wanneer het beeld gevuld wordt met een van een dikke laag kroos voorziene waterplas wordt het spooky… Er bubbelt iets aan de oppervlakte. Is het een kikker, een vis? Voor we het goed en wel gezien hebben wat er boven komt drijven, is het beeld al weer vervangen. We weten alleen dat het iets bloederigs was…

In het volgende fragment maken we kennis met hoofdpersoon Roman, een man van ergens in de dertig, die net aankomt deze omgeving en rondgeleid wordt door de beheerder. Zijn erfenis omvat niet alleen de honderden hectaren grond, ook een eenzaam huis in lichtelijk vervallen staat en een herdershond die naar de naam ‘Politie’ luistert. Roman heeft de intentie de grond te verkopen, maar wanneer zich vreemde dingen openbaren – ’s nachts verschijnen er van meerdere auto’s koplampen op het terrein – dat kan nooit iets goeds betekenen – lijkt hij de verkoop uit te willen stellen. Is hij beïnvloed door het gesprek met de lokale politie-agent, die hem op het hart drukt vooral niet te verkopen? Die politie-agent is een kleurrijk figuur met een somber toekomstbeeld, en de wijze waarop hij invulling geeft aan ‘het werk mee naar huis nemen’ is hier heerlijk macaber letterlijk genomen.

Mirica mixt op stijlvolle wijze genres als thriller, drama, western en film noir en slaagt hier grotendeels goed in. Zijn personages zijn boeiend, de manier waarop hij hen in het verhaal plaatst is beslist onconventioneel. Drie mannen, drie verschillende achtergronden, motieven en toekomstplannen, dat kan niet anders dan escaleren. ‘Câini’ is continu mysterieus, met gewelddadige uitbarstingen die je door die voortdurend borrelende spanning wel aan voelt komen, maar die je toch weten te verrassen. De cameraman gebruikt veelvuldig zorgvuldige tracking shots en ‘Câini’ doet hier en daar denken aan de films van Wes Anderson, vanwege de keurig symmetrische kaders. Er zijn nog andere invloeden te herkennen (Joel & Ethan Coen, David Lynch, Quentin Tarantino), maar Mirica weet beslist zijn eigen stempel te drukken op de film. De film zet je aan het denken over misdaad en machtsverhoudingen die geworteld zijn in generatie op generatie en of je je daar wel aan kunt onttrekken.

Met ‘Câini’ zet de jonge filmmaker (1978) Roemenië opnieuw op de kaart en kunnen we zijn naam gerust toevoegen aan het rijtje Roemeense regisseurs als Cristian Mungiu en Cristi Puiu om in de gaten te houden.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 22 juni 2017