Call of the Wild (2009)

Regie: Richard Gabai | 84 minuten | drama, avontuur, familie | Acteurs: Christopher Lloyd, Timothy Bottoms, Veronica Cartwright, Christopher Dempsey, Joyce DeWitt, Ariel Gade, Devon Graye, Devon Iott, Kameron Knox, Russell Snyder, Wes Studi, Aimee Teegarden, Jaleel White

Dieren doen het altijd goed in jeugdfilms. Vooral gewonde dieren, die je als kind met veel zorg en liefde op kunt lappen. Of wilde dieren, die zich alleen door jou laten temmen. Nog mooier is het als je zelf ook een vreemde eend in de bijt bent. Er is geen grotere opsteker voor je zelfvertrouwen dan de vriendschap van een viervoeter. Dat laatste geldt ook voor de hoofdpersoon van ‘Call of the Wild’. Ryan Hale komt uit Boston, waar de prijs van je schoenen bepaalt hoe populair je bent. In de witte wildernis van Montana heerst een andere moraal. Door plaats te nemen op een hondenslee ontdekt Ryan dat schoenen bedoeld zijn om je voeten warm te houden en dat echte vriendschap belangrijker is dan geld en status. Zo gaat dat in jeugdfilms: breng wat tijd door in de buitenlucht en de levenslessen dwarrelen als sneeuwvlokken op je neer. Het mag duidelijk zijn dat ‘Call of the Wild’ qua plot en moraal niets nieuws te bieden heeft. De film is als een magnetronversie van een klassiek gerecht: alle ingrediënten zijn aanwezig, maar het blijft een vlakke, opgewarmde hap.

In films als ‘White Fang’ komt de vriendschap tussen mens en wolfshond langzaam tot bloei. In ‘Call of the Wild’ krijgen Ryan en Buck nauwelijks tijd om nader tot elkaar te komen. Veranderingen die zorgvuldig opgebouwd moeten worden, voltrekken zich in sneltreinvaart. De zwaargewonde hond die Ryan in de berm vindt is de volgende morgen weer zo fit als een hoentje, en laat zich voor een verwilderd dier opvallend makkelijk voor een slee spannen. Ook de hoofdpersoon verandert zonder slag of stoot van een verveeld wicht in een zelfbewuste jongedame. In een film als deze zou de band tussen Ryan en Buck centraal moeten staan, maar in plaats daarvan gaat alle aandacht uit naar een overbodige raamvertelling waarin Ryans opa voorleest uit Jack Londons roman ‘Call of the Wild’. Echt ontroerend of spannend wordt de film nergens, zelfs niet als Ryan en haar maatje Jack het aan de stok krijgen met een snode sledehondentrainer die beweert dat hij Bucks rechtmatige eigenaar is. Het dispuut wordt beslist door middel van een sledehondenwedstrijd waarvan de afloop zich laat raden.

Hoewel er geroutineerde acteurs als Christopher Lloyd, Veronica Cartwright en Wes Studi in ‘Call of the Wild’ meespelen, is het acteerwerk aan de matige kant. De cast krijgt ook maar weinig te doen, want de film wordt bevolkt door standaardtypetjes. Het verwende stadsmeisje, de vriendelijke opa die zijn kleindochter de nodige levenswijsheid bijbrengt, de stuntelige puber die indruk wil maken op de meisjes door een sledehondenwedstrijd te winnen, een concurrerende hondentrainer die zijn dieren uitbuit en op alle mogelijke manieren valsspeelt zonder dat het iemand opvalt. Door de platte personages, de clichématige dialogen, het voorspelbare verhaal en het gebrek aan spanning is ‘Call of the Wild’ alleen leuk voor hele jonge kijkers. Zij zullen ook de enigen zijn die plezier beleven aan de meegeleverde 3D-brilletjes. Je kunt de film beter in 2D bekijken en het fotogenieke landschap van Montana voor zichzelf laten spreken. Want het moet gezegd, de beelden zijn mooi. Hoe tam ‘Call of the Wild’ verder ook is, de natuur blijft prachtig, ook als je er geen instant-inzichten aan overhoudt.

Paula Koopmans

Waardering: 2