Camille (1936)

Regie: George Cukor | 109 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Greta Garbo, Robert Taylor, Lionel Barrymore, Elizabeth Allen, Jessie Ralph, Henry Daniell, Lenore Ulric, Laura Hope Crews, Rex OMalley

Effectieve tranentrekker met een glansrol voor Garbo. Ze werd dat jaar genomineerd voor een Oscar en zelf verklaarde ze altijd dat dit haar meest favoriete film was. ‘Camille’ is gebaseerd op het toneelstuk en boek “La dame aux camélias” van Alexandre Dumas (fils) en is vooral beroemd als de opera die Verdi ervan maakte: “La Traviata”.

Marguerite Gautier (Garbo) is een courtisane met een voorliefde voor dure spullen – en camelia’s. Ze laat zich entertainen door mannen en vult haar bestaan met loze pleziertjes en vijandigheden uit te wisselen met haar collega Olympe (Ulric), hierin bekwaam bijgestaan door haar ordinaire, oudere vriendin Prudence (Hope Crews). Tijdens een bezoek aan het theater ontstaat het plan om Marguertie te koppelen aan de baron de Varville (Daniell), maar door een vergissing denkt ze dat de knappe Armand Duval (Taylor) de baron is. Al snel worden Marguerite en Armand verliefd, ondanks de constante aanwezigheid van de kille baron, totdat Armand’s vader (Barrymore) en het lot in de vorm van een ernstige ziekte ingrijpen.

De acteerprestaties zijn stuk voor stuk top: Garbo toont wederom dat ze meer kan dan een kwijnende dame spelen, Taylor is een sympathieke leading man met een vleugje James Stewart en er is comic relief dankzij Prudence met haar vileine opmerkingen. En ondanks zijn ogenschijnlijk harteloze boodschap tegenover de geliefde van zijn zoon, brengt Barrymore deze met passie en oprechte bezorgheid dat Armand zijn toekomst vergooit aan Marguerite. Daniell is zo’n beetje de ‘schurk’ in het verhaal, met zijn kille hooghartigheid. Ondanks de adel waar hij zich op voor laat staan, toont hij zich bepaald geen heer wanneer hij Garbo in haar gezicht slaat.

De melodramatische inhoud ten spijt, is ‘Camillie’ met veel flair door topregisseur Cukor verfilmd, met behulp van het schitterende camerawerk van William Daniels. Als geen ander weet hij Garbo zo mooi mogelijk te filmen. Ook de sets en kostuums zien er verbluffend uit, daarmee geeft ‘Camille’ niet alleen de weelderigheid van het decadente Parijs weer, maar is het tegelijkertijd een weerspiegeling van de gloriedagen van het studiosysteem van Hollywood. Ondanks het hoge soap-gehalte, een superieure versie van Dumas’ verhaal.

Noot: op de dvd staat ook de ‘stomme’ versie uit 1921.

Hans Geurts

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 2 april 1937