Capone (2020)

Recensie Capone CinemagazineRegie: Josh Trank | 103 minuten | misdaad, biografie | Acteurs: Tom Hardy, Linda Cardellini, Matt Dillon, Al Sapienza, Kathrine Narducci, Noel Fisher, Gino Cafarelli, Mason Guccione, Jack Lowden, Kyle MacLachlan, Rose Bianco, Manny Fajardo, Christopher Bianculli, Edgar Arreola, Jhemma Ziegler, Tilda Del Toro, Wayne Pére, Josh Trank, Neal Brennan

Al Capone is een van de meest bekende en beruchte gangsters van de Amerikaanse geschiedenis. Tijdens de drooglegging in de jaren 20 en 30 was Capone de feitelijke machthebber van de onderwereld van Chicago. Hij werd steenrijk door de illegale handel in alcohol en bouwde zo een roemrucht imperium op. Door middel van omkopingen kon hij voor een lange tijd zijn gang blijven gaan, maar uiteindelijk werd hij toch opgepakt en veroordeeld voor belastingontduiking. Hij moest zijn straf uitzitten op het gevangeniseiland Alcatraz, maar werd na een aantal jaar vervroegd vrijgelaten vanwege verscheidene gezondheidskwalen. Ziek en zwak bracht Capone de rest van zijn leven door in een landhuis in Florida, waar hij in 1947 stierf aan een hartstilstand.

In ‘Capone’ belicht regisseur Josh Trank de laatste levensfase van de titulaire crimineel. Een aparte keuze, aangezien de eerdere films en series over Al Capone er altijd voor kozen om zijn hoogtijdagen te behandelden. Trank maakt echter al snel duidelijk dat hij niet geïnteresseerd is in een traditionele biopic, maar eerder een inkijkje wilt bieden in de nare, zwartgallige einddagen van de maffioso. Hij ontkracht de legende rondom de man en laat hem zien als een dementerend wrak. Het is bewonderenswaardig dat Trank voor deze keuze is gegaan, maar deze beslissing is zijn film uiteindelijk niet ten goede gekomen.

Trank denkt veel te vertellen met zijn derde speelfilm, maar in werkelijkheid zegt hij met ‘Capone’ vrij weinig. Kijkers die niet bekend zijn met Al Capone zullen verward zijn, aangezien de film bar weinig over zijn achtergrond en denkwijze vertelt. Kijkers die al wel bekend zijn met Al Capone zullen eveneens verward zijn, aangezien de schamele context die de film biedt vrijwel altijd historisch inaccuraat is. De echte focus ligt dan ook niet bij de kijker informeren, maar bij de kijker opzadelen met de alsmaar grommende, kwijlende hoofdpersoon. Eigenlijk is ‘Capone’ een film over doodgaan. Niets meer, niets minder. Deze lijdensweg is echter nooit aangrijpend. Je komt zelden iets te weten over Al Capone en datgene wat je wel weet, zijn slechte gezondheid en vertroebelde geest, wordt tenietgedaan door het acteerspel van hoofdrolspeler Tom Hardy.

Er zijn in de loop der jaren verscheidene acteurs geweest die Al Capone hebben gespeeld. De meest bekende vertolking is die van Robert De Niro in ‘The Untouchables’ (1987) en de meest onderschatte is die van de briljante Stephen Graham in ‘Boardwalk Empire’ (2010-2014). Tom Hardy is de nieuwste acteur die de mantel van de beruchte outlaw overneemt. Als een van de meest geprezen acteurs van zijn generatie zou Hardy goed werk kunnen leveren in de rol van de notoire gangster, ware het niet dat hij in dit geval veel te veel vrijheid heeft gekregen over zijn acteerspel. Hardy is memorabel in de rol, maar om alle verkeerde redenen.

Tom Hardy, die meestal indruk weet te maken met zijn kleurrijke personages, zet hier de slechtste rol van zijn carrière neer. Het is een acteerprestatie die haast onmogelijk is om serieus te nemen. Hij is voor de volledige speelduur aan het overacteren, en dat weet hij maar al te goed. Iedereen die problemen had met het begrijpen van zijn tekst in ‘The Dark Knight Rises’ (2012) of ‘The Revenant’ (2015) zal waarschijnlijk zijn volledige verstand verliezen tijdens ‘Capone’. Hardy brult hier namelijk constant met een vreemd stemmetje, wat niet wordt geholpen door het feit dat hij voortdurend een sigaar in zijn mondhoek heeft hangen (of later een wortel die voor zijn gezondheid is voorgeschreven).

Dan zijn er ook nog de eigenzinnige actiescènes waarin Hardy compleet doorslaat als Capone, zoals wanneer hij in kamerjas en luier door zijn tuin begint te dwalen, terwijl hij als een gek mensen begint neer te schieten. Waarom heeft Hardy hier exact toestemming voor gekregen? Alleen Josh Trank zal het weten. Maar wat Trank had moeten beseffen, is dat Hardy’s gegrom en capriolen de boodschap van zijn film overstemmen. Al was die boodschap vanaf het begin al niet zo sterk.

Len Karstens

Waardering: 1.5

DVD- en blu-ray-release: 14 oktober 2020