Captives – Foglyok (2019)

Recensie Captives CinemagazineRegie: Kristóf Deák | 85 minuten | komedie, drama | Acteurs: Eliza Sodró, Zsófia Szamosi, Ernõ Fekete, Levente Molnár, Ádám Porogi, Gábor Jászberényi, Gábor Csöre, Ferenc Lengyel, Emese Vasvári, Bözse Soltész, Róbert Kardos, Abigél Dömötör, Ágoston Sáfrány, Barnabás Bergendi, László Fehér, Ágnes Barta, Asma Ambrus, Péter Kertész, Anna Györgyi, Gyöngyvér Bognár

Hongarije, na de Tweede Wereldoorlog. Onder het communistische regime van Mátyás Rákosi werden talloze Hongaren in de gaten gehouden, gevangen gezet en soms zelfs geëxecuteerd. In ‘Captives’, dat zich in juni 1951 afspeelt, en gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, krijgen we met een aspect van deze dictatuur te maken, dat je moet zien om te geloven.

De in Boedapest wonende familie Gál wordt in de vroege ochtend wakker gebeld doordat er een delegatie van de geheime politie aan de deur staat. Zonder enige uitleg stappen ze het appartement binnen, waar vader Ernõ (Ernõ Fekete), moeder Ilona (Zsófia Szamosi), hun zoontje Peti, nichtje Eszti (wier vader naar het buitenland is) en een huurster woont. De deur gaat op slot, de bewoners mogen niet meer naar buiten. Waarom? Dat wordt niet verteld.

Ondertussen maken we kennis met Sára, Ilona’s halfzus. Zij heeft Ilona aan een baan geholpen bij de universiteit en nu ze niet op is komen dagen, krijgt Sára de opdracht van haar werkgeefster na te gaan waar ze blijft. Ilona heeft namelijk de sleutels van de kluis en het is betaaldag, dus haar afwezigheid komt bijzonder ongelegen. In eerste instantie probeert Sára te bellen met een kennis, Ella die ook in het appartementengebouw woont (het gezin Gál heeft geen telefoon). Zij belooft poolshoogte te nemen en Sára terug te bellen. Maar wanneer Ella niet meer reageert, moet Sára er ook aan geloven: ze moet naar Ilona’s huis.

Sára baalt als een stekker van deze opdracht. Niet alleen komt haar les in gedrang, haar bazin kijkt haar erop aan en door een opmerking van Ella (“ze zijn toch niet gedeporteerd?”), heeft ze een vreemd gevoel over de situatie. De kijker weet dan natuurlijk allang wat de reden is dat Ilona niet op haar werk is verschenen én waarom Ella niet terugbelt: iedereen die het appartement binnentreedt, moet van de geheime politie binnenblijven. Ook Sára ontkomt niet aan dit lot. Protesteren heeft geen zin (althans voor haar niet, zo blijkt later in de film) en na Sára volgen er nog vele anderen. Je staat er versteld van hoeveel mensen er in het appartement passen!

Hoewel het uitgangspunt natuurlijk gruwelijk is en de situatie bovendien nog extra ongemakkelijk gemaakt wordt omdat iedereen zijn eigen kijk heeft op het gebeuren (de valse verdenkingen zijn niet van de lucht), is ‘Captives’ nooit somber of naargeestig. Dat komt mede door de nuchtere kijk op de zaak van Ilona en Ernõ, die niet bij de pakken neer gaan zitten, maar laconiek reageren op elke nieuwe gast die binnenkomt en zich alleen zorgen maken of er nog wel voldoende eten in huis is om alle hongerige magen te vullen. En het scheelt dat de geheime politie ook menselijke trekjes heeft. ‘Captives’ heeft een erg sterk scenario en de cast is erg overtuigend. Alleen jammer dat niet elk personage echt van toegevoegde waarde is. Meest grappige scène: de ui, en meest nagelbijtende scène: hoedje en bootje vouwen van papier.

Monica Meijer

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 28 april 2022