Carriers (2009)

Regie: Àlex Pastor, David Pastor | 85 minuten | drama, horror, thriller | Acteurs: Chris Pine, Piper Perabo, Lou Taylor Pucci, Emily VanCamp, Christopher Meloni, Kiernan Shipka, Stacy Marie Warden, Brighid Fleming, Jason E. Hill, Tim Janis, Dylan Kenin, Sequoyah Adams-Rice, Josh Berry, Jeremy Burnell, Cheryl Wills

De Spaanse schrijvers en regisseurs Àlex en David Pastor geven in ‘Carriers’ een kijkje in de psyche van vier jonge mensen die proberen te overleven in een wereld die getroffen is door een allesvernietigende pandemie. Zoiets als de Mexicaanse griep dus, maar dan net even erger…

De openingsscène is er een zoals we die vaker hebben gezien: vier jongeren in een auto die nog onbekommerd en ketend door het verlaten, onheilspellende Texaanse landschap scheuren. Op weg naar mindere tijden zullen we maar zeggen. En die volgen al snel. Opeens staat er namelijk een auto dwars over de weg geparkeerd. Een man (Christopher Meloni) vraagt om hulp: hij heeft benzine nodig. Brian (Chris Pine), de oudere broer van Danny (Lou Taylor Pucci), peinst er niet over om de man te helpen en vraagt hem op afstand te blijven. Dan zien ze achter de ramen van de auto het dochtertje van de man (Kiernan Shipka), met een bebloed mondkapje voor. Wegwezen dus!

Okay, er is dus een virus. Maar sinds wanneer? En wat doet het precies met je waardoor je er uiteindelijk dood aan gaat? De jongeren weten het, de kijker niet. En dat blijft zo. Als de vier niet veel later zelf met pech langs de weg komen te staan besluiten ze om toch terug te lopen naar de man met zijn besmette dochtertje. Met mondkapjes voor en bleekmiddel in de aanslag sluiten ze met hem een deal om onder bepaalde voorwaarden met zijn zessen verder te reizen. Maar het onvermijdelijke gebeurt; iemand van de vier vrienden raakt toch besmet. En wat gebeurt er met hun vriendschap als blijkt dat diegene dat verzwijgt en zo de rest in gevaar brengt?

Het feit dat er zoveel vaag blijft in ‘Carriers’ irriteert en het komt de geloofwaardigheid niet ten goede. Niet alleen informatie over het virus zelf blijft achterwege, ook blijft er veel onduidelijk over de hoofdpersonen en hun relatie onderling. Kate (Emily VanCamp) is van de vier het grootste mysterie. Ze kent Danny, maar daar lijkt ook alles mee gezegd. De relatie tussen de broers wordt wel verduidelijkt, maar is zeker geen sterk onderdeel in het script.

De film is ook behoorlijk traag en zeker niet eng. In ‘Carriers’ geen zombies, zoals dat in bijvoorbeeld ‘I Am Legend’ (2007) en ’28 Days Later’ (2002) wel het geval was. Films waarbij echt angst heerste voor moordlustige geïnfecteerden. Dat is hier niet het geval en dat is toch wel een gebrek. Nee, de film moet het hebben van het psychologische proces wat de vier jongeren doormaken om te kunnen blijven overleven. Dit is op zich wel interessant, omdat het je steeds aan het denken zet. Wat zou jij in zo’n geval doen?

Voor ‘Carriers’ moet je flink geduld opbrengen, ondanks de beperkte lengte van nog geen anderhalf uur. De film ziet er prima uit, de acteerprestaties zijn in orde, maar het ontbreekt aan snelheid, schrikeffecten en een uitgebreider script. Nu raak je onvoldoende betrokken bij de hoofdpersonen. En omdat de film ook al geen echt begin of einde kent blijf je met een enigszins verveeld gevoel achter.

Brian Ligtvoet

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 24 september 2009