Carrington (1995)
Regie: Christopher Hampton | 120 minuten | drama, romantiek, biografie | Acteurs: Emma Thompson, Jonathan Pryce, Steven Waddington, Samuel West, Rufus Sewell, Penelope Wilton, Janet McTeer, Peter Blythe, Jeremy Northam, Alex Kingston, Sebastian Harcombe, Richard Clifford, David Ryall, Stephen Boxer, Annabel Mullion, Gary Turner, Georgiana Dacombe, Helen Blatch, Neville Phillips, Christopher Birch, Daniel Betts, Simon Bye, Marzio Idoni, Eva Gray
Liefde is er in vele soorten en maten. De meeste Hollywoodfilms gaan over standaard liefdessituaties: romantiek en erotiek, maar ook liefde tussen ouder en kind, broer en zus en tussen vrienden. De liefde die kunstenares Dora Carrington en schrijver Lytton Strachey begin twintigste eeuw voor elkaar voelden is niet in een hokje te stoppen. Carrington, een heteroseksuele vrouw die al dik in de twintig was toen ze haar maagdelijkheid verloor, raakt in de ban van de vijftien jaar oudere, verstokte homoseksueel Strachey, die ze bewondert en bij wie ze zichzelf kan zijn. Strachey beantwoordt haar affectie en er ontstaat een bijzondere relatie, een toewijding die sterker blijkt te zijn dan wat dan ook. Omdat een mens behoefte heeft aan seksueel contact, duiken ook andere mannen op in hun leven. Maar waar zij komen en gaan, blijven Carrington en Strachey altijd samen. Tot de dood hen scheidt.
De biografische film ‘Carrington’ (1995) observeert het tweetal, gespeeld door Emma Thompson en Jonathan Pryce, vanaf hun eerste ontmoeting, ten tijde van de Eerste Wereldoorlog. Strachey is een fervent pacifist, terwijl Carrington (haar voornaam Dora vindt ze maar niks) niets liever zou willen dan een man zijn zodat ze zich aan het front kan melden. Vrijwel direct voelen ze zich tot elkaar aangetrokken, maar niet op de manier die je zou verwachten. Aan de hand van een zestal hoofdstukken wordt hun zeventien jaar lange relatie uit de doeken gedaan. Vrijwel elk hoofdstuk is genoemd naar de man die zich tussen hen in nestelt. Naar Mark Getler (Rufus Sewell) bijvoorbeeld, die Carrington na lang doordrammen uiteindelijk zijn bed in krijgt. Of naar Ralph Partridge (Steve Waddington), met wie ze trouwt, maar eigenlijk alleen omdat Strachey hem zo aantrekkelijk vindt. Tussendoor krijgt ze een affaire met Ralphs beste vriend Gerald Brenan (Samuel West), van wie ze ongewenst zwanger raakt. Maar altijd is daar Strachey, haar rots in de branding.
Dat hij ook zo zijn behoeftes heeft en af en toe zelf aanpapt met jongemannen, kan ze maar moeilijk accepteren. Debuterend regisseur Christopher Hampton en cameraman Denis Lenoir brengen dit schitterend in beeld in een scène waarin Carrington in het donker naar hun landelijke verblijf Ham Spray House kijkt en door de ramen toekijkt hoe zowel Strachey als Ralph het gezellig hebben met een ander. Haar eenzaamheid kun je op zo’n moment vóelen. De cinematografie is sowieso een sterk punt aan ‘Carrington’, evenals het acteerwerk van Thompson en Pryce, twee veelzijdige Britse acteurs die de emoties van hun personages ogenschijnlijk zonder al te veel moeite invoelbaar maken. Wie zich mee laat slepen in deze bijzondere en uiteindelijk tragische liefdesgeschiedenis krijgt daar veel voor terug. ‘Carrington’ is een stijlvolle, intelligente, waargebeurde vertelling die nog maar weer eens onderstreept hoe complex de liefde kan zijn.
Patricia Smagge