Casshern (2004)

Regie: Kiriya Kazuaki | 142 minuten | fantasie, science fiction | Acteurs: Iseya Yusuke, Aso Kumiko, Karasawa Toshiaki, Terao Akira, Higuchi Kanoko, Kohinata Fumiyo

Cult-freaks hebben er weer een instant classic bij! ‘Casshern’ is echt zo’n film die geruisloos zowel in als uit de bioscoop is gekomen en waarschijnlijk pas echt op zal vallen in het videocircuit. Van de betere cultvideotheek dan.

‘Casshern’ gaat over klonen, generatiekloven, wroeging en berouw. Dat klinkt veelbelovend en ambitieus en, ja dat is het ook. Helaas is het verhaaltje nogal erbarmelijk uitgewerkt en tot op het bot uitgekauwd. Anno 2005 kun je niet meer aankomen met genetische manipulaties, klonen en verstoorde vader-zoon verhoudingen. Tenminste niet zonder er een geheel eigen draai aan te geven. ‘Casshern’ schuwt geen enkel cliché en voorziet het verhaal met een dikke, overdadige saus moralisme van epische proporties.

Het moralisme komt sterk naar voren als de gekloonde mensen door hun scheppers genadeloos worden afgeslacht. De weinige overlevenden zetten een deus ex machina in werking die hun ‘ouders’ genadeloos straffen. De klonen zijn een metafoor voor jongeren die door hun ouders in de steek zijn gelaten en moeten opgroeien in de rotzooi die hun voorgangers achter gelaten hebben. Helaas komt de boodschap niet zo goed uit de verf.

Karakteruitdieping is niet te vinden in deze film. Het gevolg is dat je de volle 142 minuten die deze film duurt, naar een kil en afstandelijk spektakel zit te kijken. Want je kunt alles zeggen over ‘Casshern’ maar een kleurrijk spektakel is het wel.

Kosten noch moeite zijn gespaard om de wereld van ‘Casshern’ zo visueel verblindend mogelijk te maken. En dat levert fantasievolle, adembenemende scènes op. De film werkt met kleurfilters die de gemoedstoestand van de personages duidelijk moet maken. Zo horen felrode tinten bij de gelukkige momenten, terwijl roestbruine en beige tinten sombere, neerslachtige emoties kenbaar maken. Daarnaast heeft regisseur Kiriya Kazuaki ook gebruik gemaakt van de stilistische kleurencombinaties zoals je die ook in ‘Sin City’ zag. Sobere, donkere tinten die doorbroken worden door een felle steunkleur. Meestal rood.

Voor de meeste stunts en scènes is er gewerkt met computerbeelden. Zo zie je complete robotlegers en decorstukken die geboren zijn uit de pc. En hoewel sommige beelden er gekunsteld en nep uitzien, de robots bestaan duidelijk uit digitale trucages, is ‘Casshern’ een adembenemende film geworden. Enkele momenten uit de film zijn zeer indrukwekkend en doen je regelmatig denken aan de beste animes die er te vinden zijn. Denk aan geharnaste ridders die met de blote hand kogels afweren, met veel visuele flair geschoten zwaardvechtscènes en bikkelharde loopgravenoorlogen: het is allemaal terug te vinden in ‘Casshern’.

Het is alleen zo jammer dat alles wat je te zien krijgt zo oppervlakkig is. De film weet nergens te ontroeren of te beklemmen. Door de nadruk op snelle actie en schitterende kleuren, schiet het vertellen van een verhaal er gewoon bij in. Als kijker voel je je een buitenstaander. Je kunt geen grip krijgen op de film. De film werkt met grote gebaren en dramatische cameraopstellingen die gewoon niet werken.

De acteurs kunnen niet veel aanvangen met hun flinterdunne rollen. Gekwelde gezichten en grote ogen moeten voor acteerwerk doorgaan. Het zal geen verrassing zijn, dat dat niet lukt. Ook het grote gebaar wordt niet geschuwd in deze film. Donkere silhouetten en dramatisch wapperende vlaggen moeten voor dramatiek zorgen, maar in een speelfilm werkt dat niet.

De overdreven lange speelduur van ‘Casshern’ helpt ook niet bepaald mee om de aandacht vast te houden. Deze als live action speelfilm vermomde anime is gewoon te licht om continu te kunnen beklijven. Jammer.

Frank v.d. Ven

Waardering: 3

Bioscooprelease: 10 februari 2005