Centochiodi – One Hundred Nails (2007)

Regie: Ermanno Olmi | 92 minuten | drama | Acteurs: Raz Degan, Luna Bendandi, Amina Syed, Michele Zattara, Damiano Scaini, Franco Andreani, Omero Antonotti, Roberta Bacchi, Bruno Bardini, Carlo Beltrami, Barbara Bertoni, Marta Bortolotti, Elia Capelli, Claudia Catani, Francesca Comuni, Yuri Dini, Carlo Faroni, Alice Ferrari, Angela Fornaciari, Luigi Galvani, Giuseppe Gandini, Italo Giannelli, Adriano Giannini, Mariagrazia Gnecchi, Maria Grazia Guerrieri, Andrea Lanfredi, Adelina Lui, Tommaso Mancini, Roberto Mantovani, Renzo Marchi, Giovanni Marconi, Andes Marighella, Bruna Marocchi, Roberta Marrelli, Ylenia Mezzani, Enrico Molinari, Paolo Pattuelli, Dario Penna, Alessandro Pezzale, Giuseppe Pivanti, Giovanni Ponti, Pino Ponti, Andrea Pozzi, Giovanni Pretto, Gino Rizzati, Adriana Roversi, Rosario Sasso, Sergio Scorza, Franco Seroni, Artorige Sicurtà, Sabrina Soriani, Gianluigi Spadini, Tranquillo Stabili, Bruno Tabacchi, Matteo Valentini, Lando Vezzali, Ettore Viani, Valentino Zani

Een vervallen hutje langs de rivier de Po, met deze plek neemt een jonge filosofieprofessor (Raz Degan) genoegen nadat hij een bizarre misdaad heeft begaan op universiteit van Bologna, waar hij werkzaam was. Daar heeft hij een honderdtal kostbare manuscripten met grote spijkers vastgenageld aan de vloer van de bibliotheek. Hij heeft deze misdaad begaan, omdat verondersteld wordt dat boeken de waarheid in pacht hebben. Sommige mensen verspillen daarom hun hele leven met het lezen van boeken, zonder het echte leven zelf te ervaren. Zoals de professor zegt: “Het drinken van een kop koffie met een goede vriend is meer waard dan alle boeken in de wereld.” Hij wil het echte leven zelf ervaren en doet dit door neer te strijken in een verlaten ruïne aan de rand van een klein dorpje aan de Po. Vrijwel al zijn spullen laat hij achter, zelfs zijn dure auto. Deze heeft hij niet nodig voor het echte leven. Met open armen wordt hij in het dorpje ontvangen. De bewoners noemen de professor al snel Jezus, vanwege zijn gelijkenis met hem.‘Centochiodi’ is volgens eigen zeggen de laatste speelfilm van de Italiaanse regisseur Ermanno Olmi, die zich hierna volledig wil richten op het maken van documentaires. Olmi heeft ondertussen al een flinke carrière achter de rug. Geboren in 1931, regisseerde hij zijn eerste documentaire in 1953. Zijn eerste speelfilm kon hij in 1959 dankzij financiële hulp van Edison Volta maken. Sindsdien heeft hij meer dan tien speelfilms gemaakt, waaronder ‘L’Albero Degli Zoccoli’, die in 1978 werd bekroond met een Gouden Palm.

‘Centochiodi’ moet het vooral hebben van de schitterende plaatjes. Zowel de beelden van de bibliotheek als de beelden van het kleine dorpje aan de Po zijn schilderachtig.  Helaas weten deze beelden niet te verhullen dat het verhaal rammelt. De film is doorspekt van de religieuze verwijzingen (de bewoners van het dorp noemen de professor niet voor niets Jezus), maar deze verwijzingen zijn voor het verhaal eigenlijk niet van belang. Belangrijk lijkt de boodschap dat een eenvoudiger leven zonder overconsumptie een beter leven is. Het dorpje aan de Po lijkt hiervoor synoniem te staan. De bewoners van het kleine dorpje zijn in dit verhaal echter niet meer dan pionnen, die met hun kale dialogen bovenstaande moeten bevestigen. Gelukkig weten de mooie beelden en het prettige tempo waarin de film verteld wordt ‘Centochiodi’ nog enigszins de moeite waard te maken.

Wietske Uneken