Central Intelligence (2016)

Regie: Rawson Marshall Thurber | 99 minuten | actie, komedie, misdaad | Acteurs: Dwayne Johnson, Kevin Hart, Amy Ryan, Danielle Nicolet, Jason Bateman, Aaron Paul, Ryan Hansen, Tim Griffin, Timothy John Smith, Sione Kelepi, Dylan Boyack, Thomas Kretschmann, Megan Park, Slaine, Annie Kerins, Nate Richman, Robert Woo, Kumail Nanjiani, Phil Reeves, David Stassen, Rickey Eugene Brown, Kyle Washburn, Michael Patrick Kane, Sarah K. Thurber, Lawrence Koplin, Rawson Marshall Thurber

Calvin “Cal” Joyner (Kevin Hart) is de held van zijn middelbare school. Bijgenaamd ‘Golden Jet’ rijgt hij zowel intellectuele als sportprestaties aan elkaar. Hij heeft verkering met Maggie (Danielle Nicolet) en ze worden gekroond tot koning en koningin van het bal. Jaargenoot Robbie Wheirdicht is een zwaarlijvig buitenbeentje dat flink gepest wordt. Wanneer tijdens het afscheid van de eindejaars Calvin gelauwerd wordt, vliegen ineens de deuren van de sporthal open. Een stel pestkoppen heeft Robbie onder de douche vandaan geplukt en gooien hem naakt naar binnen waar de hele school hem kan zien. Calvin lijkt de enige te zijn die medelijden met hem heeft en biedt Robbie zijn schooljack aan om zichzelf mee te bedekken.

Twintig jaar later is Calvin van “meest veelbelovende leerling” een ontevreden accountant op een groot kantoor waar hij zijn voormalige assistent promotie ziet krijgen. Maggie, inmiddels zijn vrouw, is zijn gezeur helemaal zat en wil samen in therapie. Vlak voor de 20 jarige reünie van hun schoolklas, krijgt Cal een uitnodiging van ene “Bob Stone” (Dwayne Johnson) via Facebook. Robbie Wheirdicht blijkt zich nu Bob Stone te noemen, heeft zijn overtollige kilo’s eraf getraind en werkt nu voor de CIA. Hij heeft contact opgenomen met Cal omdat hij iemand met verstand van forensische accountancy nodig heeft om…. Ach, wat maakt de plot eigenlijk ook uit? Het is allemaal een kapstokje om Hart en Johnson met elkaar te laten kibbelen als een getrouwd stel – en om de meest bizarre situaties te verzinnen om een lach op te wekken bij het publiek. En dat gaat ze wonderwel bovengemiddeld goed af. Het natuurlijke charisma van Dwayne Johnson gekoppeld aan de hyperactieve Kevin Hart zorgt ervoor dat je je – op een paar zwakke momenten na – niet hoeft te vervelen.

Natuurlijk, het is allemaal vergezocht en onlogisch, maar het wordt met zoveel aplomb gebracht dat je het de makers gauw vergeeft. Er zijn heel wat mindere actiekomedies de wereld ingeslingerd dan ‘Central Intelligence’. Dat wil niet zeggen dat alles werkt: de achtervolgende CIA agenten blinken uit in onnozelheid, en sommige grappig bedoelde voorvallen slaan de plank mis. Ook de rol van Jason Bateman als voormalige klasgenoot en pestkop Trevor slaat volkomen dood en is pijnlijk onleuk. Daar staan wel weer erg grappige scènes tegenover, zoals met beveiligingsbeambte Jared (Kumail Nanjiani), als Cal hem al improviserend met een lunchdoos probeert af te leiden, zodat Bob een privévliegtuigje kan stelen. Elke keer als de film in een duikvlucht belandt (net als de hoofdpersonen), weten Johnson en Hart de stuurknuppel weer te vinden om weer omhoog te scheren.

Dwayne Johnson, voormalig worstelkampioen als “The Rock”, laat ook hier overigens zien dat hij geen slechte acteur is die alleen spierbundels kan spelen. Hij is behoorlijk overtuigend als de sociaal onhandige en naïef aandoende Bob, terwijl je als kijker weet dat ook dit allemaal geacteerd is en hij Cal constant manipuleert en op de proef stelt. Ook zelfspot is hem niet vreemd: vol trots loopt hij rond met een heuptasje – wat verwijst naar een foto uit de jaren tachtig van een nog jonge The Rock waarop hij ook zo’n heuptasje draagt en wat inmiddels een bekende internet meme is geworden. Het lengteverschil tussen Hart (1,63 meter) en Johnson (1,96) wordt door de makers ook een paar keer ingezet als running gag, maar niet zo dat het irritant wordt. Al schietend en grappen makend dendert het tweetal door naar een onoriginele ontknoping, met een paar cameo’s van bekende Hollywood acteurs en een feelgoodeinde dat lichtelijk sentimenteel is.

Al met al is ‘Central Intelligence’ een beetje een onevenwichtige mix, waarbij halsbrekende toeren en slapstickachtige grappen worden afgewisseld met dode momenten en zowaar iets van een moralistische boodschap over dat ware schoonheid van binnen zit. Ondanks alle tekortkomingen, toch een leuk avondje vermaak.

Hans Geurts

Waardering: 3

Bioscooprelease: 16 juni 2016
DVD- en blu-ray-release: 14 december 2016