Cette musique ne joue pour personne (2021)

Recensie Cette musique ne joue pour personne CinemagazineRegie: Samuel Benchetrit | 107 minuten | drama | Acteurs: François Damiens, Ramzy Bedia, Vanessa Paradis, Gustave Kervern, JoeyStarr, Bouli Lanners, Valeria Bruni Tedeschi, Raphaelle Doyle, Constance Rousseau, Vincent Macaigne, Bruno Podalydès, Jules Benchetrit, Thierry Gimenez

Wat weten wij van Frankrijk en absurdisme? Niet veel; we moeten denken aan Louis de Funès, niet aan Vanessa Paradis die tapdanst voor een man die met een hakbijl wordt binnengelaten, zoals in de beginscènes van ‘Cette musique ne joue pour personne’. Haal het zelf maar door Google Translate, wij vinden het nog steeds een stap te ver om Franse filmtitels te vertalen.

De culturele uitwisseling tussen onze landen is sowieso niet eenvoudig, als een synopsis je wijst op een ‘poëtische ode aan het transcendente van kunst’. Absurdistische humor op basis van situaties is wat wij voorgeschoteld krijgen. Kunnen wij een verband leggen? Misschien willen de makers ons het leven tonen als een speeltoneel: er klopt iets niet. De sfeer is te serieus om in het absurdisme te geloven.

Wij kijken in de filmografie van regisseur/scenarist Benchetrit en komen daar ‘Chien’ tegen, een film met deels dezelfde cast (onder andere Lanners) en thematiek. Cynisme viert hoogtij in de aanpak van Benchetrit, en als zaken hopeloos zijn helpt humor, en goede acteurs. Wat het laatste betreft zit het wel goed. Paradis bijvoorbeeld, is een petieterige dame van middelbare leeftijd, en het spleetje tussen haar tanden is nog even indrukwekkend als voorheen.

Paradis is vaak onderschat; ondanks lang verblijf in Hollywood speelde zij vooral in Franse producties, waaronder het romantische drama ‘La fille sur le pont’ (1999). Wat botst in deze film is de combinatie van dramatische theatraliteit en humor; dat moet een geheel zijn, in balans. ‘Cette musique ne joue pour personne’ heeft een aantal sprankjes licht, maar het is alsof je iedere keer opnieuw moet investeren in een nieuwe scène.

Ja, het gaat over een Noord-Franse havenstad en ongelukkige mensen die worden samengebracht door de toneelvereniging; elders zouden zij elkaar de harses inslaan of nooit ontmoeten. De Franse pretenties aangaande kunst en filosofie worden op de hak genomen, maar de humor landt nooit helemaal, hoe graag wij ook zouden willen: te particulier. En humor is juist het enige wat rest, als iets niet lukt.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 2.5

VOD-release: 23 december 2021 (Picl en Vitamine Cineville)